Three Ages

film van Metro Pictures Corporation

Three Ages is een stomme film uit 1923 die werd geschreven, geproduceerd en geregisseerd door Buster Keaton. Onder distributie van Metro Pictures Corporation, is de film een parodie op D.W. Griffith's Intolerance (1916). Dit is tevens Keaton's eerste film met een lange speelduur.

Three Ages
Regie Buster Keaton
Producent Buster Keaton
Joseph M. Schenck
Scenario Buster Keaton
Hoofdrollen Buster Keaton
Wallace Beery
Margaret Leahy
Cinematografie Elgin Lessley
William C. McGann
Elgin Lessley
Distributie Metro Pictures Corporation
Première 24 september 1923 (VS)
Genre Komedie / Parodie
Speelduur 63 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Verhaal bewerken

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film vertelt hetzelfde verhaal in drie verschillende tijdperken: In de prehistorie, het Oude Rome en het heden (de Roaring Twenties). De film gaat over twee mannen, een sterke en intimiderende (Beery) en een iewat schriele man (Keaton) die het tegen elkaar opnemen om het hart van een aantrekkelijke jongedame (Leahy) te veroveren, terwijl ze ook worstelen met de goedkeuring van haar strenge ouders. Three Ages probeert aan te geven dat er veel veranderd is door de jaren heen, maar dat in de liefde alles hetzelfde is gebleven.

Rolverdeling bewerken

Acteur Personage
Keaton, Buster Buster Keaton De jongen
Beery, Wallace Wallace Beery De schurk
Leahy, Margaret Margaret Leahy Het meisje
Lawrence, Lillian Lillian Lawrence Moeder van het meisje
Roberts, Joe Joe Roberts Vader van het meisje

Trivia bewerken

  • De eerste film van Keaton met een lange speelduur. Keaton deelde bewust de film op in drie delen (de tijdperken) zodat, als het zou floppen, hij de film ook los kon uitbrengen.
  • Veel bronnen vertellen dat Oliver Hardy een rol had in deze film. Dit is het niet het geval. Kewpie Morgan speelt de rol waarvan men lang heeft gedacht dat het Hardy was; een man die veel op Hardy lijkt.
  • Aan het einde van de film verschijnen de namen Havez, Mitchell en Bruckman op een football rooster. Dit zijn de namen van de schrijvers van de film.
  • In 2004 maakt technoartiest Jeff Mills een elektronische soundtrack bij de film.