Thetis (planetoïde)

planetoïde

(17) Thetis is een planetoïde in de belangrijkste planetoïdengorde van het zonnestelsel, tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter. Thetis heeft een diameter van ongeveer 90 km en beweegt in een ellipsvormige baan, op gemiddeld ongeveer 2,47 astronomische eenheden afstand van de zon. Ze doet ongeveer 3,88 jaar over een omloop rond de zon. Vanaf de aarde gezien kan Thetis een schijnbare helderheid van hooguit +9,89 bereiken: ze is alleen door grotere amateurtelescopen zichtbaar.

(17) Thetis
Thetis (helderste ster in het midden van de foto) gezien door een 610 mm telescoop
Symbool Symbool
Type Planetoïde
S-type
Datum ontdekking 17 april 1852Bewerken op Wikidata
Fysische gegevens
Diameter 90 km[1]
Massa 1,2 × 1018 kg[2]
Rotatietijd 12,27 uur[1]
Albedo (geometrisch) 0,1715[1]%
Baangegevens
Perihelium 2,139 AU
Aphelium 2,801 AU
Halve lange as (a) 2,470 AU
Excentriciteit (e) 0,134
Lengte klimmende knoop (Ω) 125,622°
Argument van het periapsis (ω) 135,906°
Middelbare anomalie (M) 38,435
Periode (P) 1418,027 dagen
(3,88 a)
Dagelijkse beweging (n) 18,87 km/s
Inclinatie (i) 5,587°
Waarnemingsgegevens
Schijnbare helderheid +9,89 tot +13,51 mag
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

Ontdekking en naam bewerken

Thetis werd op 17 april 1852 ontdekt door de Duitse sterrenkundige Robert Luther. Luther ontdekte in totaal vierentwintig planetoïden, waarvan Thetis de eerste was. De planetoïde werd genoemd naar de zeenimf Thetis, in de Griekse mythologie een van de nereïden en de moeder van de held Achilles.

Eigenschappen bewerken

Thetis is een S-type planetoïde, wat betekent dat ze een helder oppervlak heeft dat grotendeels bestaat uit silicaten en nikkelijzer. De planetoïde draait in 12,266 uur om haar as. Uit door planetoïden (4) Vesta en (11) Parthenope veroorzaakte verstoringen in de baan van Thetis is berekend dat ze een massa van 1,2 x 1018 moet hebben.[2]

Zie ook bewerken

Externe link bewerken