Super Prestige Pernod 1977

19e editie van dit regelmatigheidscriterium

De Super Prestige Pernod 1977 was de negentiende editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van 1976 telden de Ronde van Zwitserland, de Ronde van Catalonië (na een jaar afwezigheid) en Rund um den Henninger-Turm (na twee jaar afwezigheid) weer mee voor het klassement. De Catalaanse Week leverde daarentegen geen punten meer op. Met het wereldkampioenschap in Venezuela werd er voor het eerst een Super Prestige Pernod-wedstrijd verreden in Zuid-Amerika. Een recordaantal van 23 koersen telden dit jaar mee voor het klassement.

Het eindklassement werd voor de tweede keer op rij gewonnen door Freddy Maertens, de winnaar van de Ronde van Spanje. In deze Vuelta behaalde hij een recordaantal van dertien etappezeges. Maertens startte ook in de Ronde van Italië, waar hij nog eens zeven etappes won. Deze twintig ritzeges in een grote ronde waren eveneens een record. In het eindklassement van de Super Prestige Pernod had Maertens een kleine voorsprong op zijn landgenoot Roger De Vlaeminck die de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix had gewonnen. Hij was de zevende renner die deze dubbel behaalde en de laatste die dat lukte in de twintigste eeuw. De Vlaemincks overwinning in Parijs-Roubaix maakte hem tevens de eerste renner die deze wedstrijd viermaal wist te winnen. Derde in het klassement werd Bernard Hinault die zijn eerste overwinningen op Superprestige-niveau behaalde. De verschillen in het eindklassement waren relatief klein: de gehele top-tien stond binnen de honderd punten van elkaar. Dat was in 1960 voor het laatst voorgekomen en zou na 1977 ook niet meer gebeuren. Herman Vanspringel viel buiten deze top-tien, maar evenaarde met zijn vierde overwinning in Bordeaux-Parijs wel het record van Bernard Gauthier. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden bewerken

Datum Koers Winnaar
10–17 maart   Parijs-Nice   Freddy Maertens
19 maart   Milaan-San Remo (1977)   Jan Raas
3 april   Ronde van Vlaanderen (1977)   Roger De Vlaeminck
7 april   Waalse Pijl   Francesco Moser
9 april   Amstel Gold Race (1977)   Jan Raas
17 april   Parijs-Roubaix (1977)   Roger De Vlaeminck
24 april   Luik-Bastenaken-Luik   Bernard Hinault
1 mei   Rund um den Henninger-Turm   Gerrie Knetemann
26 april–15 mei   Ronde van Spanje (1977)   Freddy Maertens
10–15 mei   Ronde van Romandië   Gianbattista Baronchelli
11–15 mei   Vierdaagse van Duinkerke   Gerrie Knetemann
22 mei   Bordeaux-Parijs   Herman Vanspringel
30 mei–6 juni   Critérium du Dauphiné Libéré   Bernard Hinault
20 mei–12 juni   Ronde van Italië (1977)   Michel Pollentier
15–19 juni   Grand Prix du Midi Libre   Wladimiro Panizza
15–24 juni   Ronde van Zwitserland   Michel Pollentier
30 juni–24 juli   Ronde van Frankrijk (1977)   Bernard Thévenet
4 september   Wereldkampioenschap in San Cristobál (1977)   Francesco Moser
7–14 september   Ronde van Catalonië   Freddy Maertens
21 september   Parijs-Brussel   Ludo Peeters
25 september   Grote Herfstprijs   Joop Zoetemelk
2 oktober   Grote Landenprijs   Bernard Hinault
8 oktober   Ronde van Lombardije   Gianbattista Baronchelli

Eindklassementen bewerken

Individueel bewerken

Plek Renner Punten
1   Freddy Maertens 236
2   Roger De Vlaeminck 213
3   Bernard Hinault 190
4   Joop Zoetemelk 183
5   Francesco Moser 179
6   Bernard Thévenet 170
7   Gerrie Knetemann 164
8   Gianbattista Baronchelli 145
9   Dietrich Thurau 138
10   Michel Pollentier 137