Star Trek VI: The Undiscovered Country

film van Paramount Pictures

Star Trek VI: The Undiscovered Country is een Amerikaanse speelfilm uit 1991 onder regie van Nicholas Meyer. Dit is de laatste Star Trekfilm met alle personages uit de oorspronkelijke serie.

Star Trek VI: The Undiscovered Country
Logo van The Undiscovered Country
Regie Nicholas Meyer
Producent Steven-Charles Jaffe
Ralph Winter
Scenario Leonard Nimoy
Lawrence Konner
Mark Rosenthal
Nicholas Meyer
Denny Martin Flinn
Hoofdrollen William Shatner
Leonard Nimoy
DeForest Kelley
Muziek Cliff Eidelman
Montage William Hoy
Ronald Roose
Cinematografie Hiro Narita
Distributie Paramount Pictures
Première 6 december, 1991
Genre actie, avontuur, sciencefiction
Speelduur 113 minuten
Taal Engels
Land Verenigde Staten
Budget $ 30.000.000[1]
Opbrengst $ 96.888.996[1]
Gewonnen prijzen 1 gewonnen
Overige nominaties 8 nominaties
Voorloper Star Trek V: The Final Frontier
Vervolg Star Trek: Generations
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Verhaal bewerken

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Na een explosie op Praxis, de mijnbouwmaan van de Klingons thuiswereld Qo’noS, hebben ze 50 jaar voordat hun ozonlaag compleet verdwenen is en hun planeet onbewoonbaar wordt. De Klingons kunnen het zich niet meer veroorloven om oorlog te voeren met de Federatie en hun enige keuze is om vredesbesprekingen te beginnen. Dit zou betekenen dat er een einde komt aan een periode van 70 jaar oorlog.

Kapitein James T. Kirk en zijn bemanning worden aangewezen om een Klingon delegatie onder aanvoering van kanselier Gorkon te begeleiden naar de Aarde. Een etentje aan boord van de USS Enterprise NCC-1701A loopt, onder invloed van sterkedrank, uit op een ramp en de Klingon delegatie keert beledigd terug naar hun eigen schip.

De volgende morgen wordt het Klingonschip, de Kronos One, beschoten door twee fotontorpedo's, schijnbaar afkomstig van de Enterprise. Hierbij wordt het zwaartekrachtsysteem van de Klingons beschadigd. Twee mannen in Federatie-ruimtepakken en met magnetische laarzen transporteren zich naar het Klingonschip en schieten op de hulpeloos zwevende Klingons, waarbij ze kanselier Gorkon dodelijk verwonden. Kirk en dr. McCoy stralen over naar de Kronos One, waar de dokter vertwijfeld probeert het leven van de kanselier te redden. Dat mag niet meer baten; Gorkon sterft en Kirk en McCoy worden door de Klingons in hechtenis genomen. Ze worden veroordeeld tot levenslange opsluiting in de Klingon strafkolonie Rura Penthe.

Azetbur, de dochter van Gorkon, wordt tot nieuwe kanselier benoemd en ze besluit de vredesonderhandelingen tóch door te zetten, ondanks sterk verzet in eigen kringen. Ze eist wel van de Federatie dat die niets zullen doen om Kirk en McCoy te bevrijden. Ondertussen zijn Kirk en McCoy, met hulp van de vormveranderaar Martia, ontsnapt uit het werkkamp. Nadat de verraderlijke Martia onschadelijk is gemaakt, worden de twee opgestraald door de Enterprise onder leiding van Spock.

Tijdens het proces van Kirk worden er delen uit het logboek van kapitein Kirk voorgelezen. Het blijkt dat luitenant Valeris, protegé van Spock, deze aan de Klingons heeft gegeven. Wanneer Spock haar ondervraagt, bekent ze uiteindelijk een samenzwering tegen de vredesbesprekingen. In dit complot zitten zowel Starfleet- als Klingon-officieren, alsook de Romulaanse ambassadeur. Het blijkt dat er een aanslag is voorbereid op de president van de Federatie, zodat de onderhandelingen zullen mislukken.

Kapitein Kirk neemt contact op met zijn oude bemanningslid Hikaru Sulu, die nu kapitein is van de USS Excelsior NCC-2000. Samen gaan ze naar de Khitomer, waar de vredesonderhandelingen plaatsvinden. Hier worden ze onder vuur genomen door een prototype Klingon Bird of Prey, dat kan vuren terwijl het gecamoufleerd is. Dit schip was ook verantwoordelijk voor de aanslag op de Kronos One. Uiteindelijk weten de twee Federatieschepen het Klingonschip te vernietigen, waarna men nog net op tijd de aanslag op de president kan voorkomen.

Rolbezetting bewerken

Acteur Personage Opmerkingen
Shatner, William William Shatner Kapitein James T. Kirk
Nimoy, Leonard Leonard Nimoy Kapitein Spock
Kelley, DeForest DeForest Kelley Dr. Leonard McCoy
Doohan, James James Doohan Kapitein Montgomery Scott
Takei, George George Takei Kapitein Hikaru Sulu
Koenig, Walter Walter Koenig Commander Pavel Chekov
Nichols, Nichelle Nichelle Nichols Commander Nyota Uhura
Whitney, Grace Lee Grace Lee Whitney Commander Janice Rand
Lenard, Mark Mark Lenard Vulcan ambassadeur Sarek
Cattrall, Kim Kim Cattrall Luitenant Valeris
Warner, David David Warner Kanselier Gorkon
DeSoto, Rosanna Rosanna DeSoto Kanselier Azetbur
Plummer, Christopher Christopher Plummer Generaal Chang
Smith, Kurtwood Kurtwood Smith President van de Federatie
Peters, Brock Brock Peters Starfleet admiraal Cartwright
Schuck, John John Schuck Klingon ambassadeur
Henriques, Darryl Darryl Henriques Romulaanse ambassadeur Nanclus
Iman Martia
Rossilli, Paul Paul Rossilli Klingon brigadegeneraal Kerla
Dorn, Michael Michael Dorn Kolonel Worf
Auberjonois, René René Auberjonois Kolonel West niet vermeld
Slater, Christian Christian Slater Excelsior communicatie officier cameo

Achtergrond bewerken

Ontvangst bewerken

Star Trek VI ontving over het algemeen positieve reacties van critici. Op Rotten Tomatoes scoort de film 82% gebaseerd op 44 reviews.[2]

Thema's bewerken

Star Trek VI kan worden gezien als een allegorie voor de val van het communisme in Oost-Europa rond 1990 rond de tijd dat de film werd gemaakt. Een referentie hiervan wordt gemaakt door Spock wanneer hij met Kirk over het bezoeken van de Klingons praat. Hierbij citeert hij een Vulcanspreekwoord: "Only Nixon could go to China".

Volgens de film zijn de Klingons en de Federatie gedurende 70 jaar verwikkeld geweest in een Koude Oorlog.

De weergave van de ontploffing van Praxis kan een referentie zijn naar de kernramp van Tsjernobyl, een van de grootste vernederingen van de Sovjet-Unie.

Kirks opmerking "some people think the future means the end of history. Well, we haven't run out of history just yet." is een referentie naar Francis Fukuyama’s essay The End of History (1990), waar de val van het communisme in wordt beschreven.

Het hoofdthema van de film is het idee dat iemand zijn eigen vooroordelen moet overwinnen. Veel personages aan beide kanten moeten inzien dat de vrede eraan komt en ze elkaar moeten accepteren.

De dialogen in de film bevatten veel historische en culturele referenties, waaronder zinnen van Shakespeare.

Prijzen/nominaties bewerken

  • In 1992 werd Star Trek VI: The Undiscovered Country genomineerd voor twee Oscars, maar won deze niet:
    • Beste effecten
    • Beste Make-up
  • Datzelfde jaar werd de film genomineerd voor de Hugo Award voor "Best Dramatic Presentation", maar won ook deze niet.
  • In 1993 werd de film genomineerd voor vijf Saturn Awards, en won er 1:
    • Beste sciencefictionfilm – gewonnen
    • Beste kostuums
    • Beste make-up
    • Beste vrouwelijke bijrol (Kim Cattral)
    • Beste script

Trivia bewerken

  • De film werd opgedragen aan Star Trek-bedenker Gene Roddenberry, die net voordat de film uitkwam stierf aan een hartstilstand.
  • In deze film werden voor het eerst de schokgolfringen bij een gigantische explosie (de ontploffing van Praxis) als special effect gebruikt. Dit effect werd later in talloze andere films en series gebruikt, waaronder in de heruitgave van de Star Wars trilogie (de ontploffing van Alderaan)
  • Het kantoor van de president in de film is eigenlijk de conferentieruimte uit Star Trek: The Next Generation.
  • Dit was de laatste Star Trek film gebaseerd op de originele serie. Het personage James T. Kirk had echter nog wel een belangrijke rol in de erop volgende film.

Externe link bewerken