Sport op de Mont Ventoux

De Mont Ventoux in Frankrijk staat bekend om de sporten die erop worden uitgeoefend, met name de wielersport en de autosport.

Wielersport bewerken

De elfde etappe van de Ronde van Frankrijk van 2021

De berg is vooral bekend van wieleretappes in onder andere de Ronde van Frankrijk. De beklimming vanuit Bédoin is erg zwaar door de lengte van de klim (21,4 km), het gemiddelde stijgingspercentage (7,5 %) en de zomerse temperaturen in Zuid-Frankrijk. In totaal zijn er drie beklimmingen met een racefiets mogelijk (een zuidelijke beklimming vanuit Bédoin, noordelijk vanuit Malaucène en vanuit het oosten vanuit Sault). De klim werd de wielrenner Tom Simpson in 1967 fataal door een combinatie van amfetamine, alcohol en de hitte. Drie jaar later had Eddy Merckx, op weg naar een zege, nog de tegenwoordigheid van geest om zijn petje af te nemen bij het passeren van het monument dat ter nagedachtenis aan Simpson is neergezet.^[1] Na de finish zou Merckx alsnog zijn bezweken, maar in latere jaren beweerde Merckx dat hij dit speelde om onder de grote media-aandacht uit te komen. In de Ronde van Frankrijk 2000 schonk de veel sterkere Lance Armstrong de zege op de Ventoux aan de Italiaanse klimmer Marco Pantani. Hij betuigde al een dag later spijt van dit cadeau.^[2]^[3] In 2016 stond een rit met aankomst op de top van de Mont Ventoux gepland, maar op de dag voor de etappe werd de aankomst wegens de slechte weersverwachtingen verplaatst naar Chalet Reynard op de zuidoostelijke bergflank.

Ook in Parijs-Nice en het Critérium du Dauphiné wordt de Mont Ventoux regelmatig in het schema opgenomen. De recentste winnaars waren Cadel Evans (in Parijs-Nice 2008) en Sylwester Szmyd (Dauphiné Libéré 2009). Sinds 2019 wordt de Mont Ventoux Denivélé Challenge georganiseerd. De recordtijd voor de klim staat op naam van de Spanjaard Iban Mayo. Hij realiseerde in het jaar 2004 tijdens de Dauphiné Libéré een beklimming in 55 minuten en 51 seconden. De Spanjaard verbrak daarmee het vijf jaar oude record van Jonathan Vaughters met 59 seconden. Hiervoor was het record met 1 uur 2 minuten en 9 seconden al 41 jaar lang in handen van Charly Gaul.

De Mont Ventoux wordt in de zomer vooral bezocht door toeristen die de berg beklimmen, voornamelijk met de fiets. De Nederlandse dichter Jan Kal wijdde een van zijn bekendste sonnetten aan de Mont Ventoux en Tom Simpson.^[4]

Winnaars van etappes in de Ronde van Frankrijk met aankomst op of passage van de Mont Ventoux bewerken

Jaar	Winnaar	Nationaliteit
1951	Lucien Lazarides	Frankrijk
1952	Jean Robic	Frankrijk
1955	Louison Bobet	Frankrijk
1958	Charly Gaul	Luxemburg
1965	Raymond Poulidor	Frankrijk
1967	Jan Janssen	Nederland
1970	Eddy Merckx	België
1971	Gonzalo Aja	Spanje
1972	Bernard Thévenet	Frankrijk
1987	Jean-François Bernard	Frankrijk
1994	Eros Poli	Italië
2000	Marco Pantani	Italië
2002	Richard Virenque	Frankrijk
2009	Juan Manuel Gárate	Spanje
2013	Chris Froome	Verenigd Koninkrijk
2016	Thomas De Gendt	België
2021	Wout van Aert	België

Winnaar van Dauphiné-ritten met aankomst op de Mont Ventoux bewerken

1996 - vanuit Tain-l'Hermitage: Richard Virenque
1998 - vanuit Vals-les-Bains: José María Jiménez
1999 - vanuit Bédoin: Jonathan Vaughters
2000 - vanuit Romans-sur-Isère: Tyler Hamilton
2002 - vanuit Tournon-sur-Rhône: Denis Mensjov
2004 - vanuit Bédoin: Iban Mayo
2005 - vanuit Tournon-sur-Rhône: Aleksandr Vinokoerov
2006 - vanuit Tain-l'Hermitage: Denis Mensjov
2007 - vanuit Hauterives: Christophe Moreau
2009 - vanuit Valence: Sylwester Szmyd

Winnaar van Parijs-Nice-ritten met aankomst op de Mont Ventoux bewerken

1984 - vanuit Orange: Eric Caritoux
1986 - vanuit Le Rouret (tot aan Chalet Reynard): Eric Van Lancker
1987 - vanuit Saint-Étienne (tot aan Chalet Reynard): Seán Kelly
2008 - vanuit Montélimar (tot aan het wintersportstation): Cadel Evans

Winnaar van de Mont Ventoux Denivélé Challenge bewerken

2019 - vanuit Vaison-la-Romaine: Jesús Herrada
2020 - vanuit Vaison-la-Romaine: Aleksandr Vlasov
2021 - vanuit Vaison-la-Romaine: Miguel Ángel López
2022 - vanuit Vaison-la-Romaine: Ruben Guerreiro
2023 - vanuit Vaison-la-Romaine: Lenny Martinez

Winnaar van Ronde van de Provence-ritten met aankomst op de Mont Ventoux bewerken

2020 - vanuit Istres (tot aan Chalet Reynard): Nairo Quintana
2021 - vanuit Istres (tot aan Chalet Reynard): Iván Sosa

Autoraces bewerken

Ettore Bugatti tijdens een wedstrijd op de Mont Ventoux in 1912, in een Bugatti

Kort nadat de eerste verharde wegen naar de top van de Mont Ventoux waren aangelegd (de eerste in 1882) ontstond het idee wedstrijden voor auto’s te organiseren. De klassieke route voor een groot aantal races tegen de klok was die van Bédoin naar de top een afstand van 21,5 km met een te overwinnen hoogteverschil van 1589 meter. De eerste race vond plaats in 1898. In 1900 bereikten drie vierwielers van het type De Dion-Bouton de top in 2,5 uur. In 1902 won een Panhard-Levassor in de tijd van 27 minuten en 17 seconden (een gemiddelde snelheid van 47,5 km per uur). Vanaf dat jaar tot 1977 werden regelmatig races georganiseerd waaraan de grote automerken meededen. In 1957 doorbrak een Maserati de 100 km per uur grens en bij de laatste race in 1976 werd een gemiddelde snelheid van 149,192 km per uur gerealiseerd. Men had evenwel voor deze laatste race het parcours ingekort. De finish was bij Chalet-Reynard, een afstand van 15,4 km. Dit punt werd in 6 minuten en 11 seconden bereikt. Om veiligheidsredenen is na 1977 afgezien van nog meer recordpogingen. Wel worden regelmatig voor oldtimers rally’s georganiseerd. Tegenwoordig worden de limieten van auto's nog getest door op topsnelheid naar boven te rijden.