Sphenocoelus
geslacht uit de familie Brontotheriidae
Sphenocoelus[1] is een geslacht van uitgestorven zoogdieren dat voorkwam in het Laat-Eoceen. Sphenocoelus heette eerst Dolichorhinus, maar deze naam is niet meer relevant.
Sphenocoelus Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Eoceen | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sphenocoelus intermedius | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||||
Sphenocoelus Osborn, 1895 | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
|
Beschrijving bewerken
Dit honderdtwintig centimeter hoge dier had een fors lichaam met een opvallend langwerpige kop en vertoonde veel gelijkenis met een kleine, hoornloze neushoorn. De kaken waren bezet met laagkronige kiezen, die uitsluitend bedoeld waren voor het verwerken van zacht bladmateriaal. Het dier had de voor de Brontotheriidae kenmerkende viertenige voorpoten en drietenige achterpoten.
Vondsten bewerken
Resten van dit dier werden gevonden in Noord-Amerika.
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
Noten
|