Sphenocoelus

geslacht uit de familie Brontotheriidae

Sphenocoelus[1] is een geslacht van uitgestorven zoogdieren dat voorkwam in het Laat-Eoceen. Sphenocoelus heette eerst Dolichorhinus, maar deze naam is niet meer relevant.

Sphenocoelus
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Eoceen
Sphenocoelus intermedius
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Theria
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Perissodactyla
Onderorde:Titanotheriomorpha
Familie:Brontotheriidae
Onderfamilie:Dolichorhininae
Geslacht
Sphenocoelus
Osborn, 1895
  • S. blairiCook 1926
  • S. bridgeriCook 1926
  • S. harundivorasCook 1926
  • S. hyognathusOsborn 1889
  • S. intermediusOsborn 1908
  • S. uintensisOsborn 1895
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Beschrijving bewerken

Dit honderdtwintig centimeter hoge dier had een fors lichaam met een opvallend langwerpige kop en vertoonde veel gelijkenis met een kleine, hoornloze neushoorn. De kaken waren bezet met laagkronige kiezen, die uitsluitend bedoeld waren voor het verwerken van zacht bladmateriaal. Het dier had de voor de Brontotheriidae kenmerkende viertenige voorpoten en drietenige achterpoten.

Vondsten bewerken

Resten van dit dier werden gevonden in Noord-Amerika.