Petrus Jozef Triest: verschil tussen versies

'''Petrus Jozef Triest''' ([[Brussel (stad)|Brussel]], [[31 augustus]] [[1760]] - – [[Gent]], [[24 juni]] [[1836]]) was een Belgisch rooms-katholiek priester en [[seculiere kanunnik|kanunnik]]. Hij was lid van het [[Sint-Baafskapittel]] en stichter van verschillende [[Rooms-katholieke Kerk|rooms-katholiek]]e religieuze [[Congregatie (kloostergemeenschap)|congregaties]]. Hij speelde in Gent een aanzienlijke maatschappelijke rol in het eerste kwart van de 19de eeuw.

Triest werd geboren als negende kind van veertien in het gezin van de smid Jan Triest (1725-1807 –1807) en diens volle nicht Cecilia Mello (1727-1797 –1797). Hij groeide op in Brussel en liep lagere en middelbare school bij de jezuïeten en wellicht de augustijnen. Vanaf september 1776 vervolgde hij zijn opleiding aan de gunstig bekende ''Latijnse School'' in [[Geel (stad)|Geel]], de gemeente met de geprezen thuisverpleging van psychisch zieken. Wellicht beïnvloedde de confrontatie met dit menselijk leed zijn verdere activiteiten.

In 1807 werd Triest, in de schoot van de Burgerlijke godshuizen, belast met het zoeken naar een oplossing voor het Gentse gesticht voor bejaarde mannen, waar alles in het honderd liep. Hij nam het initiatief een broedercongregatie op te richten, de Broeders Hospitalieren van Sint-Vincentius, korte tijd later omgedoopt tot [[Broeders van Liefde]]. Zij namen de leiding over het bejaardenhuis op zich. In de voormalige cisterciënzer Simon De Noter (1749-1832 –1832) vond Triest de ideale man om de jonge congregatie te leiden en van de jonge rekruten een hechte groep monniken te maken.

In 1815 nam Triest de verantwoordelijkheid op zich over het Gentse krankzinnigengesticht gevestigd in het 'Duivelsteen' en stelde Broeders van Liefde ter beschikking. Het werd een moeizame overgang van een nog middeleeuwse opsluiting naar een moderne behandeling van geestesgestoorden. Triest had hierbij de grote verdienste de jonge arts [[Jozef Guislain]] (1797-1860 –1860) aan te trekken en hem in 1828 door de Burgerlijke Godshuizen tot hoofd van de twee Gentse krankzinnigengestichten te doen aanstellen. Samen stichtten ze een nieuw en modern instituut voor de verpleging van psychisch gestoorden, dat later de naam [[Psychiatrisch Centrum Dr. Guislain|Dr. Guislaininstituut]] kreeg. Ook elders in het land kwamen verschillende gelijkaardige instituten tot stand, onder dezelfde leiding.

De oorsprong van zijn familie lag nochtans bij de landbouwer Jan Triest (1648-1714 –1714) in [[Lede]]. Diens zoon Egidius Triest (1674-1734 –1734) vestigde zich in Brussel, zijn sociale vooruitgang wordt geïllustreerd door zijn huwelijk met Catharina van Praet (1680-1711 –1711), de rijke weduwe van David Teniers (†1705), notaris en secretaris van Schelle, een nauwe verwant van de gelijknamige schilders. Zijn zoon Jan Triest (1725-1807 –1807), vader van Petrus, werd als wees opgenomen in het gezin van Jacob Mello en hij trouwde met Cecilia Mello, het enige kind in dit gezin.

* Orest CLAEYS, ''Petrus-Jozef Triest, pastoor te Ronse, 1797-1803 –1803'', in: Annalen van de Geschiedkundige kring van Ronse, 1972, blz. 145-169.