Sint-Elooisprijs

eendaagse Belgische wielerwedstrijd

De Sint-Elooisprijs is een eendaagse wielerwijdstrijd van ruim 190 kilometer die start en eindigt in Ruddervoorde, een dorp in West-Vlaanderen. Sinds 1952 wordt de wedstrijd jaarlijks gereden. Enkel in 1959, 196

Vlag van België Sint-Elooisprijs
Lokale naam Ruddervoorde Koerse
Regio Ruddervoorde, Vlaanderen, België
Periode eind mei
Discipline weg
Type Eendagswedstrijd
Geschiedenis
Eerste editie 1952
Aantal edities 67 (2023)
Eerste winnaar Vlag van België Leon Van Daele
Laatste winnaar Vlag van België Edward Theuns
Laatste Bel. winnaar Edward Theuns (2023)
Laatste Ned. winnaar Mathieu van der Poel (2016)
Meeste zeges Vlag van België Leon Van Daele
(4 zeges)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Geschiedenis bewerken

Proloog bewerken

De Sint-Elooisprijs werd in 1942 werd tijdens Wereldoorlog II voor het eerst georganiseerd door sportclub Munckengalm. Deze sportclub had stamnummer 363 bij de Belgische wielerbond. Vanaf 1945 was er ook een wedstrijd voor beroepsrenners. Deze werd in 1947 gewonnen door André Pieters.[1]

Jaren '50 bewerken

In 1950 werd dit stamnummer overgenomen door de veloclub Riddersport. De vele overwinningen van Leon Vandaele in de jeugdcategorieën waren een sein voor veloclub Riddersport om deze wielerwedstrijd opnieuw te organiseren. Leon Van Daele is recordhouder. Hij won de Sint-Elooisprijs viermaal.

Jaren '60 bewerken

Eind van de jaren ‘50 werd het voor veloclub Riddersport steeds moeilijker om de organisatie van de Sint-Elooisprijs financieel rond te krijgen. Hierdoor werd in de periode 1959-1961 de wedstrijd niet georganiseerd voor beroepsrenners.

In 1965 werd de wedstrijd afgelast omwille van de slechte staat van een aantal wegen in het parcours. In 1967 vond een drastische wijziging plaats. Omwille van wegenwerken in het centrum van Ruddervoorde kon de wedstrijd niet doorgaan tijdens de kermisweek in juni. De wedstrijd werd verplaatst naar eind september.

Jaren '70 en '80 bewerken

In de jaren ‘70 werd de datum van de wielerwedstrijd verplaatst naar de laatste donderdag in april. Wat ervoor zorgde dat er veel meer renners, waaronder Joop Zoetemelk en Lucien Van Impe, aan de start verschenen. De grote namen ontvingen geen startgeld, ze beschouwden het deelnemen aan kermiskoersen als een goede training (“liever koersen dan trainen”).

Ook in de jaren tachtig kon men blijven rekenen op een ruim deelnemersveld inclusief bekende renners zoals Eddy Planckaert, Johan Museeuw en Freddy Maertens.

Jaren '90 bewerken

In de jaren ‘90 kwamen kermiskoersen zoals Sint-Elooisprijs steeds meer onder druk te staan. Een van de oorzaken was het optrekken van het bedrag van de inrichtingsvergunningen. Om een aanvaardbaar aantal deelnemers aan de start te krijgen werd toen beslist om beloften en elite zonder contract te laten deelnemen aan kermiskoersen.

In 1996 is de datum van de wedstrijd opnieuw verplaatst naar de week van de kleine kermis in juni.

In 1999 werd voor het eerst een vergoeding uitgekeerd aan een aantal ploegen om hun renners aan de start te krijgen.

Na 2000 bewerken

Het bestuur van Riddersport probeerde een tweedaagse met Brussel-Ingooigem tot stand te brengen. Men zag dit als een ideale voorbereiding op het kampioenschap van enkele dagen later. Echter werden deze plannen nooit concreet.[2]  In 2020 werd de wedstrijd geannuleerd omwille van de corona-pandemie. Sinds 2021 wordt de wielerwedstrijd Sint-Elooisprijs uitgezonden door Focus WTV. Dat jaar zorgde de wedstrijdorganisatie voor een testcentrum om de deelnemers te testen op corona. [3][4]

Lijst van winnaars bewerken

1952 ·   Leon Van Daele
1953 ·   Leon Van Daele
1954 ·   Roger Desmet
1955 ·   André Blomme
1956 ·   André Rosseel
1957 ·   Leon Van Daele
1958 ·   Leon Van Daele
1959-1961 niet verreden 
1962 ·   Gabriel Borra
1963 ·   Gilbert Maes
1964 ·   Noël Foré
1965 niet verreden 
1966 ·   Eric De Munster
1967 ·   Daniel Van Ryckeghem
1968 ·   Jozef Timmerman
1969 ·   François Verstraeten
1970 ·   Willy Maes
1971 ·   Herman Vrijders
1972 ·   Willy Van Neste
1973 ·   Willy Van Neste
1974 ·   André Dierickx
1975 ·   Ronald De Witte
1976 ·   Jos Schipper

1977 ·   Jan Raas
1978 ·   Willem Peeters
1979 ·   Walter Godefroot
1980 ·   Walter Schoonjans
1981 ·   Rik Van Linden
1982 ·   Etienne Van der Helst
1983 ·   Eddy Planckaert
1984 ·   Walter Schoonjans
1985 ·   William Tackaert
1986 ·   Michel Vermote
1987 ·   Franky Van Oyen
1988 ·   Patrick Verplancke
1989 ·   Ludo Giesberts
1990 ·   Peter De Clercq
1991 ·   Jan Bogaert
1992 ·   Michel Cornelisse
1993 ·   Jan Mattheus
1994 ·   Philip De Baets
1995 ·   Peter Spaenhoven
1996 ·   Ludo Dierckxsens
1997 ·   Danny Baeyens
1998 ·   Jans Koerts
1999 ·   Geert Omloop

2000 ·   Geert Omloop
2001 ·   Eric De Clercq
2002 ·   Steven de Jongh
2003 ·   Jeroen Blijlevens
2004 ·   Mario De Clercq
2005 ·   Michael Blanchy
2006 ·   Christian Murro
2007 ·   Sébastien Rosseler
2008 ·   Sébastien Rosseler
2009 ·   Stefan van Dijk
2010 ·   Jack Bobridge
2011 ·   Dirk Bellemakers
2012 ·   Steven Caethoven
2013 .   Steven Caethoven
2014 .   Jarno Gmelich
2015 .   Preben Van Hecke
2016 .   Mathieu van der Poel
2017 .   Lawrence Naesen
2018 .   Tim Merlier
2019 .   Sasha Weemaes
2020 · Niet gehouden
2021 ·   Sasha Weemaes
2022 ·   Stan Dewulf
2023 ·   Edward Theuns

Meervoudige winnaars bewerken

Overwinningen Renner Land Jaren
4 Leon Van Daele   België 1952, 1953, 1957, 1958
2 Willy Van Neste   België 1972, 1973
Walter Schoonjans   België 1980, 1984
Geert Omloop   België 1999, 2000
Sébastien Rosseler   België 2007, 2008
Steven Caethoven   België 2012, 2013
Sasha Weemaes   België 2019, 2021

Overwinningen per land bewerken

Overwinningen Land
53   België
11   Nederland
1   Australië,   Italië

Galerij bewerken

Bibliografie bewerken

Externe link bewerken

Zie de categorie Sint-Elooisprijs van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.