Scott Dixon

Scott Ronald Glendoa Dixon (Brisbane (Australië), 22 juli 1980) is een Nieuw-Zeelands autocoureur. Hij won de Indianapolis 500 in 2008 en de IndyCar Series in 2003, 2008, 2013, 2015, 2018 en 2020.

Scott Dixon
Dixon in 2021
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	22 juli 1980
Geboorteplaats	Brisbane
Nationaliteit	Nieuw-Zeeland
Sportieve informatie
Discipline	Champ Car IndyCar Series
Belangrijkste prestaties
Champ Car: 8e in 2001 IndyCar Series: 1e in 2003, 2008, 2013, 2015, 2018 en 2020 Indianapolis 500: 1e in 2008 24 uur van Daytona: 1e in 2006, 2015 en 2020
Portaal    Autosport

Op Long Beach in 2012

Biografie

Dixon werd geboren in Brisbane, Australië. Zijn beide Nieuw-Zeelandse ouders waren autocoureur en het gezin verhuisde naar Auckland, Nieuw-Zeeland toen Dixon nog erg jong was.

Carrière

Dixon begon met kartracen op 7-jarige leeftijd. Hij boekte successen in diverse raceklassen en in 1995 won hij in een Formule Ford klasse 13 van de 14 races. Vanaf 1997 ging hij racen in Australië en in 1999 verhuisde hij naar de Verenigde Staten waar hij dat jaar aan de slag ging in de Indy Light series. In 2000 won hij dat kampioenschap.

Champ Car

In 2001 maakte hij de overstap naar de Champ Car, waar hij meteen succes had met het winnen van de race op de Nazareth Speedway. Hij eindigde achtste in het kampioenschap. In 2002 werd hij dertiende in het kampioenschap met een tweede plaats op het stratencircuit van Denver als beste resultaat in een race.

IndyCar Series

In 2003 maakte hij de overstap naar Chip Ganassi Racing dat deelnam aan het IndyCar Series, het concurrerende kampioenschap van de Champ Car en de successen kwamen meteen. Hij won de eerste race van het seizoen op de Homestead-Miami Speedway en later in het seizoen won hij op de Pikes Peak International Raceway en de Richmond International Raceway. Hij werd tevens vijf keer tweede en een race en won uiteindelijk het kampioenschap.

In de twee jaren die erop volgde bleven de goede resultaten enigszins uit, hij werd tiende in het kampioenschap van 2004 en won geen races en werd dertiende in het kampioenschap van 2005, maar kon de voorlaatste race op het circuit Watkins Glen International winnen.

Vanaf 2006 kwamen er weer betere resultaten met twee overwinningen en een vierde plaats in het kampioenschap. In 2007 won hij vier races en werd tweede in het kampioenschap na winnaar Dario Franchitti.

In 2008 won hij voor de tweede keer de IndyCar series. Hij won zes races dat seizoen waaronder de Indianapolis 500, die hij voor de eerste keer in zijn carrière won. In 2009 eindigde hij op de tweede plaats in het kampioenschap na zijn teamgenoot Dario Franchitti.

Dixon blijft in de jaren daarna overwinningen en kampioenschappen aan elkaar rijgen. Ook in 2013, 2015 en 2018 mag hij zich uitroepen tot IndyCar kampioen. In 2020 blijft hij rijden voor het team van Chip Ganassi Racing. Hij wint de eerste drie wedstrijden van het seizoen in Texas, Indianapolis en Road America. Een spannend seizoen volgt met een nauwe strijd met concurrent Josef Newgarden. Tijdens de Indy 500 van dat jaar behaalt hij zijn derde 2e plaats uit zijn carrière achter winnaar Takuma Sato. Tijdens de laatste race in St. Petersburg weet hij zijn zesde titel veilig te stellen.

In 2022 wint Dixon op het stratencircuit van Toronto en behaalt hiermee zijn 52e overwinning. Hiermee staat hij op gelijke hoogte met Mario Andretti in de lijst van meeste overwinningen, achter A.J. Foyt (67). Het is tevens zijn 18e seizoen op rij met een overwinning in de IndyCar.

Andere races

Hij reed de 24 uur van Daytona races van 2004 tot en met 2022. Deze race weet hij vier keer op zijn naam te zetten. Samen met Dan Wheldon en Casey Mears won hij de race van 2006. Ook in 2015 wint hij de race en in 2018 is hij winnaar in zijn klasse. In 2020 wint hij de race samen met o.a. de Nederlander Renger van der Zande.

Dixon heeft vijfkeer deelgenomen aan de 24 uur van Le Mans, van 2016 tot en met 2019 en in 2023. Beste resultaat was een 3e plaats in de GT Pro klasse in 2016.

Resultaten

Champcar resultaten (aantal gereden races, aantal maal in de top 5 van een race, eindpositie kampioenschap en punten)

Jaar	Races	1ste	2de	3de	4de	5de	Rang	Ptn
2001	20	1	-	1	3	1	8	98
2002	19	-	1	-	-	2	13	97

IndyCar Series resultaten (aantal gereden races, aantal maal in de top 5 van een race, eindpositie kampioenschap en punten)

Jaar	Races	1ste	2de	3de	4de	5de	Rang	Ptn
2003	16	3	5	-	-	1	1	507
2004	16	-	1	-	-	1	10	355
2005	17	1	-	-	-	-	13	321
2006	14	2	4	-	2	1	4	460
2007	17	4	6	-	3	-	2	624
2008	18	6	3*	4	1	1	1	646
2009	17	5	1	4	1	1	2	605
2010	17	3	2	-	2	2	3	547
2011	17	2	4	3	-	3	3	518
2012	15	2	3	1	2	-	3	435
2013	19	4	2	-	2	2	1	577
2014	18	2	1	1	4	3	3	604
2015	16	3	-	1	2	1	1	556
2016	16	1	1	1	0	1	6	477
2017	17	1	5	1	2	1	3	621
2018	17	3	1	4	2	2	1	678
2019	17	2	6	2	0	1	4	578
2020	14	4	2	1	0	2	1	537
2021	16	2	1	3	3	1	4	481
2022	17	2	0	2	1	4	3	521
2023	17	3	1	2	3	2	2	578

* Dixon werd tweede in de race te Surfers Paradise, die niet meetelde voor het kampioenschap.

Resultaten Indianapolis 500

Jaar	Chassis	Motor	Start	Finish	Team
2003	Panoz	Toyota	4	17	Ganassi
2004	Panoz	Toyota	13	8	Ganassi
2005	Panoz	Toyota	13	24	Ganassi
2006	Dallara	Honda	4	6	Ganassi
2007	Dallara	Honda	4	2	Ganassi
2008	Dallara	Honda	1	1	Ganassi
2009	Dallara	Honda	5	6	Ganassi
2010	Dallara	Honda	6	5	Ganassi
2011	Dallara	Honda	2	6	Ganassi
2012	Dallara	Honda	15	2	Ganassi
2013	Dallara	Honda	16	14	Ganassi
2014	Dallara	Chevrolet	11	18	Ganassi
2015	Dallara	Chevrolet	1	4	Ganassi
2016	Dallara	Chevrolet	13	8	Ganassi
2017	Dallara	Honda	1	32	Ganassi
2018	Dallara	Honda	9	3	Ganassi
2019	Dallara	Honda	18	17	Ganassi
2020	Dallara	Honda	2	2	Ganassi
2021	Dallara	Honda	1	17	Ganassi
2022	Dallara	Honda	1	21	Ganassi
2023	Dallara	Honda	6	6	Ganassi

Externe link

• Scott Dixon Officiële website

Mediabestanden

Zie de categorie Scott Dixon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Indianapolis 500-winnaars

24 uur van Daytona-winnaars