Sayaka Murata

Sayaka Murata
Algemene informatie
Volledige naam	Murata Sayaka
Geboren	14-08-1979
Geboorteplaats	Inzai
Land	Japan
Beroep	Schrijver
Werk
Genre	fictie
Bekende werken	Konbini Ningen (Buurtsupermens Convenience store woman)
Onderscheidingen	Akutagawaprijs
	(en) IMDb-profiel
Portaal	Literatuur

Sayaka Murata (村田沙耶香 Murata Sayaka; Inzai, 14 augustus 1979) is een Japans schrijfster. Ze won meerdere literaire prijzen, waaronder de Akutagawaprijs.^[1]

Biografie bewerken

Nadat Murata de middelbare school in Inzai had voltooid, verhuisde haar familie naar Tokio, waar ze naar de Kashiwa High School ging en vervolgens studeerde aan de Tamagawa Universiteit, waar ze haar schrijversstem vond.^[2] Haar eerste roman Jyunyū ("borstvoeding", niet vertaald in het Nederlands) verscheen in 2003. Tijdens haar schrijfcarrière was Murata lange tijd medewerker van een Japanse buurtsupermarkt (konbini) in Tokio. Veel van de thema's en achtergrondverhalen van personages in haar romans komen voort uit haar dagelijkse observaties in de buurtsupermarkt.^[3] Nadat Murata de Akutagawaprijs won bleek het niet meer mogelijk om het schrijven te combineren met haar werk bij de buurtsupermarkt en is zij met dat laatste gestopt.^[4]

Schrijfcarrière in Japan bewerken

In Japan zijn meer dan tien romans van Murata verschenen. Met haar eerste roman, Jyunyū, won ze in 2003 de Gunzo Prijs voor nieuwe schrijvers (Gunzō Shinjin Bungakushō).^[5] In 2013 won ze de Mishima Yukio Prijs voor Shiro-iro no machi no, sono hone no taion no,^[6] en in 2014 de speciale prijs van de 'Sense of Gender Award', een prijs voor boeken die het begrip gender onderzoeken en verdiepen.^[7] In 2016 won ze met haar 10e roman, Konbini ningen (Buurtsupermens), de Akutagawaprijs,^[8] en werd ze uitgeroepen tot een van de Vrouwen van het Jaar van Vogue Japan.^[1] Er zijn van Konbini ningen in Japan meer dan 1 miljoen exemplaren verkocht.^[3]

Vertalingen in het Nederlands bewerken

In 2019 werd Konbini ningen haar eerste boek dat in het Nederlands is vertaald, onder de titel Buurtsupermens.^[9] Ook haar laatste roman Chikyu Seijin is vertaald, onder de titel Aardbewoners.^[1]

Thema's bewerken

Murata onderzoekt in haar werk de verschillende gevolgen van non-conformiteit van mensen in de Japanse samenleving^[10] met name met betrekking tot genderrollen, ouderschap en seks.^[2]^[3]^[11]^[12] Murata zegt dat haar boeken de zoektocht van mensen in een snel veranderende wereld beschrijven.^[13] Maatschappelijke acceptatie van leven zonder seks, zoals bij aseksualiteit, vrijwillig en onvrijwillig celibaat, komt terug als thema in verschillende van haar romans, zoals Buurtsupermens en Aardbewoners.^[4]^[10]^[14]^[15]^[16]

Bibliografie bewerken

vertaalde werken bewerken

Jaar (origineel)	Titel (origineel)	Titel vertaling (Nederlands)	Jaar (vertaling)	Uitgever (vertaling)	ISBN (vertaling)	Vertaler	Titel vertaling Engels
2016	Konbini ningen	Buurtsupermens	2019	Singel uitgeverij	9789038806631	Luk Van Haute	Convenience Store Woman
2018	Chikyu Seijin	Aardbewoners	2021	Singel uitgeverij	9789038810454	Luk Van Haute	Earthlings

Boeken in het Japans bewerken

Jaar	Titel	Uitgever	ISBN
2005	Jyunyū	Kodansha	9784062127943
2008	Mausu	Kodansha	9784062145893
2009	Gin iro no uta	Shinchosha	9784103100713
2010	Hoshi ga szu mizu	Kodansha	9784062160971
2011	Hakobune	Shueisha	9784087714289
2012	Shiro-iro no machi no, sono hone no taion no	Asahi Shimbun	9784022510112
2012	Tadaima tobira	Shinchosha	9784103100720
2014	Satsujin Shussan	Kodansha	9784062190466
2015	Shōmetsu sekai	Kawade Shobo Shinsha	9784309024325
2016	Konbini ningen	Bungeishunju	9784163906188
2018	Chikyu Seijin	Shinchosha	9784103100737
2019	Seimeishiki	Kawade Shobo Shinsha	9784309028309

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sayaka Murata op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ ^a ^b ^c Sayaka Murata bij Singel uitgeverijen. Singel uitgeverijen. Geraadpleegd op 16 juli 2021.
↑ ^a ^b (en) Maari Sugawara, "Normal" - What? In Conversation with Sayaka Murata. Japan in Canada.com (22 maart 2021). Geraadpleegd op 16 juli 2021.
↑ ^a ^b ^c Katja de Bruin, Kwestie van geluk. VPRO Boekengids. Geraadpleegd op 17 juli 2021.
↑ ^a ^b (en) Ginny Tapley Takemori, Convenience Store Woman: Meet Author Sayaka Murata - an intimate talk. Japan Society NYC. Geraadpleegd op 18 juli 2021.
↑ (ja) Gunzo Awards. Gunzo. Geraadpleegd op 14 juni 2018.
↑ (ja) Mishima Yukio Prize (Official Website).
↑ (en) Specchio, Anna (5 juli 2018). Eutopizing the Dystopia. Gender Roles, Motherhood and Reproduction in Murata Sayaka's "Satsujin Shussan". Metacritic Journal for Comparative Studies and Theory 4 (1): 94–108. ISSN:2457-8827. DOI:10.24193/mjcst.2018.5.06.
↑ Dieuwertje Mertens, "Buurtsupermens is een originele Japanse roman", Het Parool, 23 augustus 2019. Geraadpleegd op 16 juli 2021.
↑ Jo Vanderwegen, Vertaald proza - Sayaka Murata: Buurtsupermens. Geraadpleegd op 16 juli 2021.
↑ ^a ^b "Deze vier boeken beschrijven het échte leven van Japanse stedelingen", NRC, 17 november 2020. Geraadpleegd op 16 juli 2021.
↑ Jann Ruyters, "Murata confronteert ons met een extreem conformisme dat geen afwijkingen verdraagt", Trouw, 7 september 2019. Geraadpleegd op 16 juli 2021.
↑ (en) Xiao Yue Shan, An interview with Giny Tapley Takemori. Asymptote (14 augustus 2020). Geraadpleegd op 16 juli 2021. "I think for Japanese readers, what is most striking is how Murata subverts our view of what passes for normal through the character of Keiko—and that is also what struck me most when I read it."
↑ (en) Lewis, Leo, "Sayaka Murata: 'My parents don't want to read my books'", Financial Times, 8 juni 2018. Geraadpleegd op 14 juni 2018.
↑ Pieter Kranenborg, Hoe een glimlach op te zetten. De Groene Amsterdammer (25 september 2019). Geraadpleegd op 16 juli 2021.
↑ (en) Motoko Rich, Sayaka Murata: My heroine has no love life and that's completely fine. Sydney Morning Herald (22 juli 2019). Geraadpleegd op 17 juli 2021.
↑ (en) David McNeill, Sayaka Murata: 'I acted how I thought a cute woman should act - it was horrible'. The Guardian (9 oktober 2020). Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[:5-1] Sayaka Murata bij Singel uitgeverijen. Singel uitgeverijen. Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[:6-2] (en) Maari Sugawara, "Normal" - What? In Conversation with Sayaka Murata. Japan in Canada.com (22 maart 2021). Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[:2-3] Katja de Bruin, Kwestie van geluk. VPRO Boekengids. Geraadpleegd op 17 juli 2021.

[:7-4] (en) Ginny Tapley Takemori, Convenience Store Woman: Meet Author Sayaka Murata - an intimate talk. Japan Society NYC. Geraadpleegd op 18 juli 2021.

[:3-5] (ja) Gunzo Awards. Gunzo. Geraadpleegd op 14 juni 2018.

[:0-6] (ja) Mishima Yukio Prize (Official Website).

[Specchio_94–108-7] (en) Specchio, Anna (5 juli 2018). Eutopizing the Dystopia. Gender Roles, Motherhood and Reproduction in Murata Sayaka's "Satsujin Shussan". Metacritic Journal for Comparative Studies and Theory 4 (1): 94–108. ISSN:2457-8827. DOI:10.24193/mjcst.2018.5.06.

[8] Dieuwertje Mertens, "Buurtsupermens is een originele Japanse roman", Het Parool, 23 augustus 2019. Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[9] Jo Vanderwegen, Vertaald proza - Sayaka Murata: Buurtsupermens. Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[:4-10] "Deze vier boeken beschrijven het échte leven van Japanse stedelingen", NRC, 17 november 2020. Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[11] Jann Ruyters, "Murata confronteert ons met een extreem conformisme dat geen afwijkingen verdraagt", Trouw, 7 september 2019. Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[12] (en) Xiao Yue Shan, An interview with Giny Tapley Takemori. Asymptote (14 augustus 2020). Geraadpleegd op 16 juli 2021. "I think for Japanese readers, what is most striking is how Murata subverts our view of what passes for normal through the character of Keiko—and that is also what struck me most when I read it."

[:1-13] (en) Lewis, Leo, "Sayaka Murata: 'My parents don't want to read my books'", Financial Times, 8 juni 2018. Geraadpleegd op 14 juni 2018.

[14] Pieter Kranenborg, Hoe een glimlach op te zetten. De Groene Amsterdammer (25 september 2019). Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[15] (en) Motoko Rich, Sayaka Murata: My heroine has no love life and that's completely fine. Sydney Morning Herald (22 juli 2019). Geraadpleegd op 17 juli 2021.

[16] (en) David McNeill, Sayaka Murata: 'I acted how I thought a cute woman should act - it was horrible'. The Guardian (9 oktober 2020). Geraadpleegd op 16 juli 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]