Ruraal erfgoed of agrarisch erfgoed is erfgoed of patrimonium dat ontstaat in de agrarische sector of in de landelijke sfeer wordt gesitueerd.[1]

Bokrijk: een schuur, met rieten dakbedekking uit Zuienkerke

Het begrip dekt zowel het materieel als immatrieel erfgoed, en is een onderdeel van het cultureel erfgoed en valt dus onder dezelfde internationale verdragen (Parijs, Granada en La Veltta).[2] Algemeen bestaat het grootste gedeelte over gebouwen en landbouwtechnologie. [3] De grens met religieus erfgoed is soms vaag: zo is een kapel voor de bescherming tegen veeziekten beide ruraal als religieus.[4]

Ruraal erfgoed in Vlaanderen bewerken

De Landelijke Gilden proberen hun leden te stimuleren om hun waardevolle landelijk tradities (oogstfeesten, processies en bedevaarten) te behouden en door te geven.[4] Ook de kennis en cultuur van bijvoorbeeld neerhofdieren valt hieronder.[5] Deze missie wordt ondersteund door het Centrum Agrarische Geschiedenis.[1] Dankzij een actief erfgoedbeleid zijn bepaalde waardevolle stukken, zoals de Aardappelrooimachine Norvan, opgenomen als Vlaams Topstuk.[6]

Een grote hoeveelheid onroerend ruraal erfgoed is te bezichtigen in Bokrijk. Andere verzamelingen en instellingen met agrarisch of ruraal erfgoed zijn:

Ruraal erfgoed in Nederland bewerken

Galerij bewerken

Literatuur bewerken

  • Met vlag en gilde: Banistiek van de landelijke beweging in het Waasland.- Sint-Niklaas: Landelijke Gilde, 2015; 97 p.: ill. - Catalogus bij de tentoonstelling in de Piet Elshoutzaal, SteM Zwijgershoek te Sint-Niklaas, van 6 november tot 29 november 2015.
  • Hoogstamboomgaarden in het Waasland: Pittig Erfgoed.[9]