Roodhemden (Mexico)

Het Blok van Revolutionaire Jongeren (Spaans: Bloque de Jóvenes Revolucionarios), beter bekend als de roodhemden (Spaans: camisas rojas), was een socialistische paramilitaire organisatie in de jaren 30 in Mexico. De roodhemden dankten hun naam aan de roodhemden van Giuseppe Garibaldi en waren vooral bekend om hun antireligieuze acties.

De roodhemden waren in 1931 opgericht door Tomás Garrido Canabal, de sterke man in de zuidelijke deelstaat Tabasco die bekendstond om zijn fel antireligieuze opvattingen. De roodhemden werden voornamelijk gerekruteerd uit jongeren. Zij steunden Garrido en diens Radicaal Socialistische Partij van Tabasco (PRST) en terroriseerden de katholieken in Tabasco. Ook andere zaken die hun ogen de vooruitgang in de weg stonden, zoals alcohol, werden door hen bestreden. De roodhemden zijn door sommige auteurs omschreven als fascistisch, maar hoewel hun praktijken inderdaad sterk doen denken aan de fascistische milities in Europa kende hun ideologie grote verschillen met het fascisme.

Garrido Canabal werd in 1934 door president Lázaro Cárdenas naar Mexico-Stad gehaald als minister van landbouw in de hoop zo de roodhemden in te kunnen tomen, maar de roodhemden kwamen echter met hem mee en verplaatste hun antikatholieke activiteiten naar de hoofdstad. Nadat de roodhemden op 30 december 1934 in gevecht raakten met kerkgangers waarbij vier katholieken en een roodhemd om het leven kwamen, begon de organisatie in de problemen te komen. In 1935 vonden regelmatig schermutselingen plaats tussen katholieken en roodhemden waarbij aan beide zijden doden vielen. Nadat een groep conservatieve politici en ondernemers poogden door een 'kruistocht' Villahermosa in te nemen, waarbij meerderen van hem om het leven werden gebracht door de roodhemden, viel Garrido definitief uit de gratie bij de Mexicaanse regering. Hij ging op 'vrijwillige ballingschap' naar Costa Rica en de roodhemden werden niet veel later ontbonden.