Rohan Dennis

Rohan Dennis
	Dennis als wereldkampioen tijdrijden in 2018
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	28 mei 1990
Geboorteplaats	Adelaide, Australië
Lengte	182 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Gestopt
Discipline(s)	Baan, weg
Specialisatie(s)	Tijdrijder, achtervolging
Ploegen
2009–2010; 2011; 2012; 2013–2014; 2014–2018; 2019; 2020–2021; 2022–2023	Jayco-AIS; Rabobank CT; Jayco-AIS; Garmin Sharp (tot 31-7); BMC (vanaf 1-8); Bahrain-Merida; INEOS Grenadiers; Jumbo-Visma
Beste prestaties
Ronde van Italië	16e (2018) ; 1 etappezege
Ronde van Frankrijk	1 etappezege
Ronde van Spanje	2 etappezeges
Overige
Zeges:
Tour Down Under	2015
Medailles
	Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Portaal	Wielersport

Rohan Dennis (Adelaide, 28 mei 1990) is een Australisch voormalig baan- en wegwielrenner. Hij is vooral gespecialiseerd in het tijdrijden.

Biografie bewerken

Gestart als zwem- en waterskifanaat raakte Rohan Dennis vertrouwd met de wielersport na een initiatiecursus. Aanvankelijk beschouwde hij het wielrennen als trainingsactiviteit tot verbetering van zijn zwemprestaties, maar hij koos dan uiteindelijk voor de fiets als volwaardige sport.

Carrière op de baan bewerken

Dennis startte zijn wielercarrière op de piste in de discipline achtervolging. Hij won het WK achtervolging per ploeg voor junioren in 2008. Bij de beroepsrenners haalde hij diverse titels en ereplaatsen bij de wereldkampioenschappen en Australische kampioenschappen achtervolging, individueel en per ploeg. In 2012 nam Dennis deel aan de Olympische Spelen. Samen met Glenn O'Shea, Jack Bobridge en Michael Hepburn behaalde hij een zilveren medaille op de ploegenachtervolging.

Carrière op de weg bewerken

Dennis vergaarde bij de beloften reeds een aantal titels. Hij ving in 2009 zijn loopbaan op de weg aan in dienst van de Australische ploeg Team Jayco-AIS. Als tijdritspecialist behaalde hij zijn eerste successen in de Ronde van Thüringen (zevende) en de Herald Sun Tour (vierde). In 2010 nam hij voor het eerst deel aan de Tour Down Under.

In 2010 werd Rohan Dennis Australisch kampioen tijdrijden bij de beloften.^[1] In 2011 verhuisde hij naar Europa en werd lid van de opleidingsploeg Rabobank CT.^[2] In september van dat jaar behaalde hij de tweede plaats in de proloog van de Ronde van de Toekomst.^[3] In 2012 won hij opnieuw het Australisch kampioenschap tijdrijden bij de beloften^[4] en ook het kampioenschap op de weg bij de beloften drie dagen eerder.^[5]

In 2015 won Dennis in Utrecht de openingstijdrit van de Ronde van Frankrijk.^[6] Hij mocht daarom ook de gele trui aantrekken, die hij een dag later verloor aan Fabian Cancellara.^[7] Later dat jaar werd hij met zijn ploeg BMC wereldkampioen op de ploegentijdrit bij het WK wielrennen in Richmond in de Verenigde Staten.^[8] In 2016 nam Dennis deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar hij reed deze niet uit. Vier dagen later werd hij vijfde in de tijdrit, waarin hij door een fietswissel niet mee kon doen om de winst.^[9]

Van 2016 tot 2018 werd Dennis drie jaar op rij Australisch kampioen tijdrijden bij de elite.^[10] In 2017 veroverde hij voor één dag de rode leiderstrui in de Ronde van Spanje,^[11] nadat hij met zijn team BMC de eerste etappe (een ploegentijdrit) gewonnen had.^[12] In 2018 droeg Dennis tevens enkele dagen de roze trui in de Ronde van Italië, waarmee hij een van de weinige wielrenners is die in alle drie de grote rondes het algemeen klassement heeft aangevoerd.^[13] Later in deze Giro schreef Dennis de zestiende etappe op zijn naam (een individuele tijdrit).^[14]

Dennis won in september 2018 het wereldkampioenschap tijdrijden in Innsbruck, Oostenrijk. Hij reed ruim een minuut sneller dan Tom Dumoulin en Victor Campenaerts.^[15]

In de Ronde van Frankrijk 2019 gaf hij in de etappe voorafgaand aan de tijdrit, waarin hij een belangrijke kanshebber zou zijn, om onduidelijke redenen op.^[16]

Na zeven jaren voor het Amerikaanse Garmin-Sharp en diens opvolger BMC te hebben gereden tekende Dennis in augustus 2018 een tweejarig contract bij Bahrain-Merida.^[17] Op 13 september 2019 ontsloeg Bahrain-Merida de Australische tijdritspecialist.^[18] Nog diezelfde maand won hij het Wereldkampioenschap tijdrijden 2019 in Yorkshire in het Verenigd Koninkrijk met meer dan een minuut voorsprong op Remco Evenepoel en Filippo Ganna.^[19] Vanaf het seizoen 2020 was hij aan de slag bij het Britse INEOS.^[20] In 2022 stapte hij over naar de Nederlandse ploeg Jumbo-Visma.

Werelduurrecord bewerken

Op 8 februari 2015 deed Dennis een succesvolle poging om het werelduurrecord te verbreken. Hij reed 52,491 km en verbeterde hiermee de afstand van Matthias Brändle met 641 meter.^[21] Op 2 mei van dat jaar moest hij zijn record al afstaan aan Alex Dowsett, die zijn topprestatie verbeterde met 433 meter.^[22] In juli 2019 kondigde Dennis aan dat hij na de Olympische Zomerspelen 2020 een nieuwe aanval op het werelduurrecord plande.^[23]

Persoonlijk bewerken

Dennis trouwde in februari 2018 met wielrenster Melissa Hoskins, die in 2015 met Australië de wereldtitel won op de ploegenachtervolging. Samen kregen zij twee kinderen.

Op 30 december 2023 werd Hoskins vlakbij haar huis aangereden door een pick-up, waarbij Dennis achter het stuur zou hebben gezeten. Hoskins overleed op 32-jarige leeftijd in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Dennis werd op 31 december 2023 gearresteerd wegens "gevaarlijk rijgedrag, onzorgvuldig rijden en het in gevaar brengen van een mensenleven, met de dood tot gevolg."^[24]^[25]^[26] Op verzoek van de aanklagende partij werd de datum van de uitspraak uitgesteld tot begin augustus 2024, zodat een uitgebreid onderzoek van het voorval kan worden afgerond.^[27]

Baanwielrennen bewerken

Palmares bewerken

Jaar	AK	WK	OS	Overige
2008				WB Melbourne ploegenachtervolging
2009	3 Ploegenachtervolging	2 Ploegenachtervolging		WB Peking ploegenachtervolging
2010	1 Ploegenachtervolging, 2 Achtervolging	1 Ploegenachtervolging
2011	1 Ploegenachtervolging, 2 Achtervolging	1 Ploegenachtervolging		WB Manchester achtervolging
2012	1 Ploegenachtervolging, 2 Achtervolging	2 Ploegenachtervolging	2 Ploegenachtervolging	WB Londen ploegenachtervolging
2013
2014
2015				Werelduurrecord

Wegwielrennen bewerken

Overwinningen bewerken

2010: Australisch kampioen tijdrijden, Beloften; 1e etappe Ronde van Thüringen, Beloften (ploegentijdrit)
2012: Australisch kampioen op de weg, Beloften; Australisch kampioen tijdrijden, Beloften; Berg- en jongerenklassement Tour Down Under; 5e etappe Olympia's Tour; 5e etappe Ronde van Thüringen, Beloften; Eindklassement Ronde van Thüringen, Beloften; Memorial Davide Fardelli; Chrono Champenois
2013: Jongerenklassement Critérium du Dauphiné; 3e etappe Ronde van Alberta; Eindklassement Ronde van Alberta
2014: Jongerenklassement Ronde van de Sarthe; 3e etappe Ronde van Californië; UCI Ploegentijdrit in Ponferrada
2015: 3e etappe Tour Down Under; Eind- en jongerenklassement Tour Down Under; 3e etappe Critérium du Dauphiné (ploegentijdrit); 1e etappe (individuele tijdrit) en 9e etappe (ploegentijdrit) Ronde van Frankrijk; 4e en 5e etappe (individuele tijdrit) USA Pro Challenge; Eindklassement USA Pro Challenge; UCI Ploegentijdrit in Richmond
2016: Australisch kampioen tijdrijden, Elite; 6e etappe Ronde van Californië (individuele tijdrit); 7e etappe deel B Ronde van Groot-Brittannië; 2e etappe (individuele tijdrit) en 5e etappe (ploegentijdrit) Eneco Tour
2017: Australisch kampioen tijdrijden, Elite; Eind- en puntenklassement Ronde van de Provence; 1e etappe (ploegentijdrit) en 7e etappe (individuele tijdrit) Tirreno-Adriatico; 2e etappe Ronde van Catalonië (ploegentijdrit); 2e etappe Ronde van de Alpen; 1e en 9e etappe Ronde van Zwitserland (individuele tijdritten); 1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
2018: Australisch kampioen tijdrijden, Elite; 4e etappe Ronde van Abu Dhabi (individuele tijdrit); 7e etappe Tirreno-Adriatico (individuele tijdrit); 16e etappe Ronde van Italië (individuele tijdrit); 1e en 16e etappe Ronde van Spanje (individuele tijdritten); Wereldkampioen tijdrijden, Elite
2019: 1e etappe Ronde van Zwitserland (individuele tijdrit); Wereldkampioen tijdrijden, Elite
2021: 2e etappe Ronde van Catalonië (individuele tijdrit); proloog Ronde van Romandië
2022: Australisch kampioen tijdrijden, Elite; 1e etappe Ronde van Spanje (ploegentijdrit)
2023: 2e etappe Tour Down Under; 3e etappe Parijs-Nice (ploegentijdrit)

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2013		opgave
2014			84e
2015		101e (1)
2016		opgave
2017	opgave		opgave
2018	16e (1)		opgave (2)
2019		opgave
2020	35e
2021
2022			52e
2023	41e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Strade Bianche	Clásica San Sebastián	WK op de weg	Wereldranglijsten
2013	48e	97e	opgave	110e (UWT)
2014			opgave	142e (UWT)
2015				38e (UWT)
2016				143e (UWT)
2017				45e (UWT)
2018			opgave	46e (UWT)
2019			opgave
2020
2021
2022
2023

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar	Tour Down Under	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Eneco Tour
2013			77e			76e	8e
2014	61e					43e		89e		98e
2015	↑ (1)	opgave			42e	38e	34e
2016	23e			opgave			68e			opgave (1)
2017	6e		2 ↑ (1)	opgave				97e (2)	45e
2018	30e		79e (1)			7e			60e
2019	5e		95e		opgave			2 ↑ (1)
2020	4e		87e						78e
2021		45e		46e		17e		37e
2022								opgave
2023					opgave			opgave