Robbert Fagel
Robbert baron Fagel, ('s-Gravenhage, 10 maart 1771 – Parijs, 26 december 1856) was een Nederlands militair en politicus.
| Robbert Fagel | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboorteplaats | 's-Gravenhage | |||
| Overleden | Parijs | |||
| Functies | ||||
| Augustus 1814 tot september 1815 | Commissaris van Oorlog, voorlopig bewind in de Zuidelijke Nederlanden (met Trip en St.Aldegonde) | |||
| December 1814 - 1 januari 1854 | Buitengewoon en gevolmachtigd Minister te Parijs | |||
| ||||
Biografie bewerken
Fagel was lid van de familie Fagel en een zoon van mr. François Fagel (1740-1773) en Anna Maria Boreel (1739-1781); hij bleef ongehuwd. Fagel was als officier in 1788 in dienst van de Staten en vanaf 1793 adjudant-generaal van Willem V, prins van Oranje. In 1840 werd hij bevorderd tot generaal.
Hij werd commissaris van Oorlog van het voorlopig bewind in de Zuidelijke Nederlanden (augustus 1814 - september 1815), en was van 1815 tot 1832 en in de jaren 1840 - 1853 gevolmachtigd minister in Parijs. In de periode 1837 tot 1844 was hij opperstalmeester onder de koningen Willem I en Willem II
Op 28 augustus 1814 werd hij benoemd tot lid van het Ridderschap van Holland waardoor hij ging behoren tot de Nederlandse adel het adellijke predicaat van jonkheer; op 16 september 1815 werd hem de titel van baron verleend.
Fagel werd op 28 december 1853 benoemd tot Minister van Staat.
Militaire loopbaan bewerken
Onderscheidingen bewerken
- Grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw[2][1]
- Grootkruis in de Orde van de Eikenkroon[1]
- Commandeur in de Militaire Willems-Orde op 8 juli 1815 als Luitenant-generaal voor "wegens vroeger bewezen diensten"[2][1][3]
- Orde van de Rode Adelaar[1]
- Grootofficier in het Legioen van Eer[1]
- Leopoldsorde[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|