Rhinogradentia (fictie)

Rhinogradentia
	Preparaat van Emunctator sorbens, te zien in het Musée zoologique de la ville de Strasbourg.
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Mammalia (Zoogdieren)
	Orde
	Rhinogradentia; H. Stümpke, 1961
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal	Biologie ; Zoogdieren

De Rhinogradentia (uit het Grieks: rhis = neus en het Latijn: gradior = schrijden; een betere afleiding zou zijn: Rhinogradientia) of Snuiters zijn een fictieve, voormalige orde van zoogdieren, die volledig endemisch voorkwamen op het eiland Heidadaifi (Hi-Duddify) van de eveneens fictieve Heieiei-eilandengroep (Hi-Iay) in de Stille Oceaan.

De Rhinogradentia zijn in 1961 beschreven door H. Stümpke, pseudoniem van prof. G. Steiner^[1] in Bau und Leben der Rhinogradentia.^[2]

De Heieiei-eilandengroep met zijn flora en fauna is echter verdwenen, naar verluidt ten gevolge van een kernproef.

De evolutionaire radiatie die deze groep heeft ondergaan vertoont een analogie met die van de Darwinvinken. Het meest opmerkelijke kenmerk was het "nasorium", een van de neus van voorouders afgeleid orgaan, dat zodanig geëvolueerd is dat het allerlei functies kan vervullen.

Systematiek bewerken

Stümpke's boekje classificeert 138 soorten in de onderstaande geslachten:

Archirrhinos
Cephalanthus
Columnifax
Dulcicauda
Eledonopsis
Emunctator
Enterorrhinus
Hexanthus
Holorrhinus
Hopsorrhinus
Larvanasus
Liliopsis
Mammontops
Mercatorrhinus
Nasobema^[3]
Nudirhinus
Orchidiopsis
Otopteryx
Phinochilopus
Phyllohoppla
Remanonasus
Rhinolimacius
Rhinosiphonia
Rhinostentor
Rhinotaenia
Rhinotalpa
Rhizoidonasus
Stella
Tyrannonasus

De Insectivora worden genoemd als de zustergroep van (het meest verwant aan) de Rhinogradentia.

Hoewel in het boekje van Stümpke zowel een afbeelding van een fylogenetische stamboom als een taxonomische indeling wordt gegeven en wordt vermeld dat de indeling de stamboom geheel volgt, zijn er kleine verschillen waarneembaar tussen de afbeelding en de indeling.

Systematiek van de Rhinogradentia
Fylogenetische stamboom:	Taxonomische indeling:
Insectivora Rhinogradentia Archirrhinos Nasolimaceus Emunctator Dulcicauda Columnifax Rhinosiphonia Rhinostentor Rhinotaenia Rhinotalpa Enterorrhinus Holorrhinus Remanonasus Phyllohoppla Hopsorrhinus Mercatorrhinus Otopteryx Liliopsis Orchidiopsis Rhinochilopus Nasobema Stella Tyrannonasus Mammontops Hexanthus Cephalanthus Eledonopsis Reconstructie van Hopsorrhinus aureus in het "Naturkundemuseum Wiesbaden".	Orde Insectivora Orde Rhinogradentia Onderorde Monorrhina Sectie Pedestria Tribus Archirrhiniformes Familie Archirrhinidae Geslacht Archirrhinos enige soort: Archirrhinos haeckelii Sectie Nasestria Tribus Asclerorrhina Subtribus Epigeonasida Familie Nasolimacidae Geslacht Nasolimaceus Geslacht Rhinolimaceus Familie Rhinocolumnidae Geslacht Emunctator Geslacht Dulcicauda Geslacht Dulcidauca Geslacht Columnifax Subtribus Hypgeonasida Familie Rhinosiphonida Geslacht Rhinotaenia Geslacht Rhinosiphonia Familie Rhinostentoridae Geslacht Rhinostentor Subtribus Georrhinida Familie Rhinotalpidae Geslacht Rhinotalpa Geslacht Enterorrhinus Familie Holorrhinidae Geslacht Holorrhinus Geslacht Remanonasus Tribus Sclerorrhina Subtribus Hopsorrhinida Familie Amphihopsidae Geslacht Phyllohoppla Familie Hopsorrhinidae Geslacht Hopsorrhinus Geslacht Mercatorrhinus Geslacht Otopteryx Familie Orchidiopsidae Geslacht Orchidiopsis Geslacht Liliopsis Onderorde Polyrrhina Falanx Dolichoproata Familie Rhinochilopidae Geslacht Rhinochilopus Falanx Brachyproata Tribus Tetrarrhinida Familie Nasobemidae Geslacht Nasobema Geslacht Stella Familie Tyrannonasus Geslacht Tyrannonasus Tribus Hexarrhinida Familie Isorrhinidae Geslacht Eledonopsis Geslacht Hexanthus Geslacht Cephalanthus Familie Anisorrhinidae Geslacht Mammontops

Er worden twee 'phalanges'^[4] onderscheiden, onder het niveau van de onderorde en boven dat van de familie.

Trivia bewerken

Er zijn twee recente soorten vernoemd naar Rhinogradentia: Tateomys rhinogradoides Musser, 1969 en Rhinogradentia steineri Amsel, 1970. Deze vlinder in het geslacht Rhinogradentia behoort tot de familie van de snuitmotten (Pyralidae).

Bronnen, noten en/of referenties

↑ * 22 maart 1908, † 14 augustus 2009)
↑ Beschreven in de monografie: Stümpke, H. 1961 Bau und Leben der Rhinogradentia. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart. De tekeningen zijn gemaakt door Gerolf Steiner, wiens pseudoniem Harald Stümpke was.
↑ Geïnspireerd op het uit 1905 daterende gedicht Das Nasobem van de Duitse dichter Christian Morgenstern. Naar aanleiding hiervan heeft Stümpke de andere diersoorten ook bedacht, rekening houdend met echte wetenschappelijke theorieën, die in zijn tijd vigeerden.
↑ Een 'phalanx' is vergelijkbaar met superfamilie. De 'phalanx' wordt niet meer erkend als een taxonomische rang.

Stümpke, H. 1961 Bau und Leben der Rhinogradentia. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart. ISBN 3-437-30083-0
Vertaling en "Ten geleide" door Reumer, J. De Snuiters. Anatomie en gedrag van de Rhinogradentia. Uitgeverij Lias. ISBN 978 90 8803 121 2

[1] * 22 maart 1908, † 14 augustus 2009)

[2] Beschreven in de monografie: Stümpke, H. 1961 Bau und Leben der Rhinogradentia. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart. De tekeningen zijn gemaakt door Gerolf Steiner, wiens pseudoniem Harald Stümpke was.

[3] Geïnspireerd op het uit 1905 daterende gedicht Das Nasobem van de Duitse dichter Christian Morgenstern. Naar aanleiding hiervan heeft Stümpke de andere diersoorten ook bedacht, rekening houdend met echte wetenschappelijke theorieën, die in zijn tijd vigeerden.

[4] Een 'phalanx' is vergelijkbaar met superfamilie. De 'phalanx' wordt niet meer erkend als een taxonomische rang.

[1]

[2]

[3]

[4]