Resolutie 1017 Veiligheidsraad Verenigde Naties
Resolutie 1017 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad goedgekeurd op 22 september 1995.
 | ||
|---|---|---|
| Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
| Datum | 22 september 1995 | |
| Nr. vergadering | 3582 | |
| Code | S/RES/1017 | |
| Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
| Onderwerp | Conflict om de Westelijke Sahara | |
| Beslissing | Verlengde de MINURSO-missie tot 31 januari 1996. | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
| ||
De grens tussen de Westelijke Sahara en Mauritanië (foto: 1995).
| ||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Achtergrond bewerken
Begin jaren 70 ontstond een conflict tussen Spanje, Marokko, Mauritanië en de Westelijke Sahara zelf over de Westelijke Sahara, een gebied dat tot dan toe in Spaanse handen was. Marokko legitimeerde zijn aanspraak op basis van historische banden met het gebied. Nadat Spanje het gebied opgaf bezette Marokko er twee derde van. Het land is nog steeds in conflict met Polisario, dat met steun van Algerije de onafhankelijkheid blijft nastreven. Begin jaren 90 kwam een plan op tafel om de bevolking van de Westelijke Sahara via een volksraadpleging zelf te laten beslissen over de toekomst van het land. Het was de taak van de VN-missie MINURSO om dat referendum op poten te zetten. Het plan strandde later echter door aanhoudende onenigheid tussen de beide partijen waardoor ook de missie nog steeds ter plaatse is.
Inhoud bewerken
Waarnemingen bewerken
De Veiligheidsraad herinnerde aan de criteria voor stemrecht en het voorstel van de secretaris-generaal voor de interpretatie ervan. De secretaris-generaal rapporteerde dat slechts 2 van de 8 identificatiecentra in werking waren. Om vooruitgang te boeken moesten beide partijen een visie hebben voor de periode na de volksraadpleging. De Raad betreurde dat de doorlichting van Marokko van de 100.000 aangemelden die buiten het territorium (de Westelijke Sahara) wonen het tijdschema van MINURSO vertraagde, en betreurde dat Polisario weigerde deel te nemen aan de identificatie.
Handelingen bewerken
Nog steeds moest er een vrije, eerlijke en onpartijdige volksraadpleging over zelfbeschikking worden gehouden in de Westelijke Sahara. Sinds resolutie 1002 hadden de partijen te weinig vooruitgang geboekt bij het identificatieproces, de gedragscode, de vrijlating van krijgsgevangenen, de inkwartiering van Polisario-troepen en de vermindering van het aantal Marokkaanse troepen. De partijen werden opgeroepen samen te werken aan het VN-plan en de secretaris-generaal gevraagd om voorstellen te doen om de problemen op te lossen. Het mandaat van MINURSO werd verlengd tot 31 januari 1996. Als dan de nodige condities om de overgangsperiode - die normaal op 31 mei 1996 moest beginnen - te beginnen niet aanwezig waren zou MINURSO mogelijk teruggetrokken worden. Ten slotte benadrukte de Veiligheidsraad dat er niets aan de financieringsmethoden van MINURSO zou worden veranderd.
Verwante resoluties bewerken
- Resolutie 995 Veiligheidsraad Verenigde Naties
- Resolutie 1002 Veiligheidsraad Verenigde Naties
- Resolutie 1033 Veiligheidsraad Verenigde Naties
- Resolutie 1042 Veiligheidsraad Verenigde Naties (1996)
