Wikipedia

RSC Anderlecht in het seizoen 1989/90

sportseizoen

Dit artikel beschrijft de prestaties van de Belgische voetbalclub RSC Anderlecht in het seizoen 1989–1990, waarin de Brusselse club vicekampioen werd en de finale van de Europacup II bereikte.

Anderlecht
Naam Royal Sporting Club Anderlecht
Bijnaam Paarswit
Opgericht 1908
Stadion Constant Vanden Stockstadion
Voorzitter Vlag van België Constant Vanden Stock
Manager Vlag van België Michel Verschueren
Trainer Vlag van Nederland Aad de Mos
Competitie Eerste Klasse
Thuis
Uit
Chronologie
← Vorige
Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Gebeurtenissen bewerken

Trainerswissel bewerken

Eind jaren 1980 werd het Belgisch voetbal gedomineerd door het KV Mechelen van de Nederlandse trainer Aad de Mos. Onder impuls van voorzitter John Cordier werd in 1988 de Europacup II gewonnen, een seizoen later schakelde Mechelen in datzelfde toernooi Anderlecht uit en werd het voor het eerst sinds 1948 Belgisch kampioen.[1] Voorzitter Constant Vanden Stock vreesde dat Mechelen door zijn geografische ligging supporters van Anderlecht in Vlaams-Brabant zou afsnoepen. Om die reden begon hij in het seizoen 1988/89 trainer De Mos, die door toenmalig RTBF-journalist Frank Baudoncq bij de club was aangeraden[2], los te weken bij Mechelen. Reeds voor het einde van het seizoen werden de onderhandelingen met de Nederlandse coach opgestart, die daardoor onder vuur kwam te liggen bij de Mechelse supporters.[3] Na het seizoen 1988/89 nam Anderlecht afscheid van de 67-jarige Raymond Goethals en diens trouwe assistent Martin Lippens en werd De Mos officieel de nieuwe trainer van de Brusselaars. Het was de eerste van een reeks spraakmakende transfers van Anderlecht naar Mechelen.

Transfers bewerken

Marc Degryse had zich in de jaren 1980 in de kijker gespeeld bij Club Brugge en kon daardoor rekenen op de interesse van onder meer KV Mechelen en Anderlecht. Reeds als trainer van Mechelen probeerde De Mos de aanvaller te overtuigen om zich bij zijn team aan te sluiten.[4] Toen De Mos vervolgens zelf naar Anderlecht verhuisde, overtuigde hij Degryse om hetzelfde te doen. De 23-jarige aanvaller werd uiteindelijk voor het recordbedrag van 90 miljoen BEF (zo'n 2,25 miljoen euro) naar Anderlecht gehaald. Bij Antwerp FC werd Marc Van Der Linden weggeplukt. Anderlecht betaalde 60 miljoen BEF (zo'n 1,5 miljoen euro) voor de 25-jarige spits. Verder trok de club ook reservedoelman Ranko Stojić aan.

De rest van de spelerskern werd afgeslankt. Ervaren spelers als Juan Lozano, Jacky Munaron, Michel De Groote, Pier Janssen en topscorer Edi Krnčević mochten definitief vertrekken. De jongeren Pär Zetterberg, Bertrand Crasson en Philip Osondu mochten voor het eerst bij de A-kern aansluiten.

Competitie bewerken

Ondanks een klinkende zege tegen KSV Waregem (6–0) op de eerste speeldag kende Anderlecht een moeizame start van de competitie. In de eerste weken werd er onder meer tegen Antwerp en Sporting Charleroi gelijkgespeeld, waardoor concurrent Mechelen al snel aan de leiding kwam in het klassement. Nadien boekte het elftal van De Mos vijf overwinningen op rij. De Brusselaars gingen onder meer met 0–2 winnen op het veld van rivaal Standard Luik, dankzij goals van Degryse en Luis Oliveira. Anderlecht sprong door de zegereeks over Mechelen naar de eerste plaats. Op de elfde speeldag mochten beide teams het tegen elkaar opnemen. Het geladen duel eindigde in een scoreloos gelijkspel.

In de daaropvolgende weken had Anderlecht een mindere periode. Er werd achtereenvolgens verloren van AA Gent en Germinal Ekeren. Nadien volgde de topper tegen Club Brugge, die eveneens in een scoreloos gelijkspel eindigde. Door de slechte resultaten kwam Mechelen opnieuw aan de leiding en zakte Anderlecht tijdelijk naar de tweede plaats. Nog voor de winterstop legde Anderlecht, door zeges tegen Lierse SK, KSK Beveren en Club Luik, opnieuw beslag op de leidersplaats.

Na de winterstop zette Anderlecht een indrukwekkende reeks neer. Het begon de terugronde met 18 punten op 20; enkel tegen Antwerp bleef het team van De Mos met lege handen achter. Door de zegereeks kwam Anderlecht samen met Club Brugge, dat al sinds november geen wedstrijd meer verloren had, aan de leiding. Op de 28e speeldag deed Anderlecht een slechte zaak door voor eigen supporters te verliezen van Mechelen. De Mos zag zijn ex-club in het Astridpark met 0–3 winnen. Door de pijnlijke nederlaag kwam Club Brugge alleen aan de leiding. De West-Vlamingen gaven de voorsprong nadien niet meer uit handen. Op de 31e speeldag mocht Anderlecht naar Brugge, maar de Brusselaars konden er de kloof niet dichten. Club Brugge won in eigen stadion met 3–0 en was daardoor zo goed als zeker van de titel. Op de voorlaatste speeldag werden de West-Vlamingen kampioen door met 3–1 te winnen van STVV. Anderlecht sloot het seizoen af als vicekampioen.

Beker van België bewerken

In de Beker van België bereikte Anderlecht zonder veel problemen de kwartfinale, waarin Club Luik de tegenstander was. De heenwedstrijd in het Stade Vélodrome werd met het kleinste verschil verloren na een doelpunt van de Joegoslavische spits Zvonko Varga. In de terugwedstrijd kon Anderlecht de scheve situatie niet rechtzetten. Club Luik kwam via Varga en Danny Boffin twee keer op voorsprong in het Astridpark. Degryse kon met twee snelle tegentreffers telkens gelijkmaken, maar dat was onvoldoende om een plaats in de halve finale af te dwingen. Club Luik stootte nadien door tot de finale, waarin het met 2–1 won van Germinal Ekeren.

Europacup II bewerken

  Zie Finale Europacup II 1990 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Als bekerwinnaar mocht Anderlecht in het seizoen 1989/90 deelnemen aan de Europacup II. In de eerste ronde had Anderlecht geen moeite met het Noord-Ierse Ballymena United. Nadien volgde een dubbele confrontatie tegen het FC Barcelona van de Nederlandse succestrainer Johan Cruijff, met wie De Mos nog had samengewerkt bij Ajax. Anderlecht won de heenwedstrijd voor eigen supporters met 2–0 dankzij doelpunten van gewezen Real Madrid-speler Milan Janković en Degryse.[5] De terugwedstrijd in Camp Nou verliep minder goed. Barcelona kwam in de tweede helft via Julio Salinas en Txiki Begiristain 2–0 voor, waardoor er verlengingen kwamen. In de 97e minuut maakte Marc Van Der Linden het beslissende doelpunt.[6]

In de halve finale won Anderlecht twee keer met het kleinste verschil van Dinamo Boekarest, dat in die dagen geleid werd door de Roemeense topcoach Mircea Lucescu. Luc Nilis en Van Der Linden zorgden voor de twee belangrijke doelpunten. Door de twee zeges tegen Dinamo mocht Anderlecht voor het eerst sinds 1984 deelnemen aan de finale van een Europees bekertoernooi. Het elftal van De Mos trof in de finale het Italiaanse Sampdoria, dat met Gianluca Vialli, Roberto Mancini en Pietro Vierchowod over enkele Italiaanse internationals beschikte.

De Mos koos ervoor om Nilis op de bank te houden. Het werd een gesloten duel met weinige kansen. In 90 minuten werd er niet gescoord, waardoor de finale verlengd werd. Net voor het einde van de eerste verlenging bracht Vialli de Italianen op voorsprong na geklungel van doelman Filip De Wilde. Meteen daarna mocht Nilis invallen, maar ook hij kon de schade niet meer beperken. In de tweede verlenging scoorde Vialli een tweede keer en was Anderlecht volledig uitgeteld. Het is tot op heden de laatste keer dat Anderlecht een Europese finale bereikte.

Nilis was achteraf erg teleurgesteld dat hij in de finale niet had mogen starten. Wat later greep hij ook naast een plaats in Guy Thys' selectie voor het WK in Italië.

Individuele prijzen en WK-selecties bewerken

Marc Degryse werd aan het einde van het seizoen voor de tweede keer in zijn carrière bekroond met de trofee voor Profvoetballer van het Jaar. Enkele maanden eerder was hij ook al als derde geëindigd in het referendum van de Gouden Schoen. Hij was ook een van de vijf Anderlechtspelers die in 1990 met de Rode Duivels naar het WK in Italië mochten. Ook Georges Grün, Patrick Vervoort, Marc Van Der Linden en Filip De Wilde mochten naar het WK. Verdediger Adri van Tiggelen ging met Oranje naar het WK.

Spelerskern bewerken

Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
Filip De Wilde   België 05-07-1964 KSK Beveren (1981–1987)
Ranko Stojić   Joegoslavië 18-01-1959 Club Luik (1987–1989)
Verdedigers
Henrik Andersen   Denemarken 07-05-1965 Fremad Amager (1982)
Bertrand Crasson   België 05-10-1971 /
Georges Grün     België 25-01-1962 /
Stephen Keshi   Nigeria 31-01-1961 KSC Lokeren (1985–1987)
Wim Kooiman   Nederland 09-09-1960 Cercle Brugge (1980–1988)
Guy Marchoul   België 04-11-1965 /
Donald Van Durme   België 23-08-1967 /
Adri van Tiggelen   Nederland 16-06-1957 FC Groningen (1983–1986)
Middenvelders
Marc Degryse   België 04-09-1965 Club Brugge (1983–1989)
Arnór Guðjohnsen   IJsland 30-07-1961 KSC Lokeren (1978–1982)
Milan Janković   Joegoslavië 30-12-1959 Real Madrid (1987–1988)
Charly Musonda   Zambia 22-08-1969 Cercle Brugge (1986–1987)
Kari Ukkonen   Finland 19-02-1961 KSC Lokeren (1986–1987)
Patrick Vervoort   België 17-01-1965 Beerschot VAV (1982–1987)
Pär Zetterberg   Zweden 14-10-1970 Falkenbergs FF (1986)
Aanvallers
Luc Nilis   België 25-05-1967 FC Winterslag (1984–1986)
Luis Oliveira   Brazilië 24-03-1969 /
Philip Osondu   Nigeria 28-11-1971 /
Marc Van Der Linden   België 04-02-1964 Antwerp FC (1981–1989)
Gert Verheyen   België 20-09-1970 Lierse SK (1986–1988)

Technische staf bewerken

 
Functie Naam Nationaliteit
Coach Aad de Mos (foto)   Nederland
Assistent-coach Jean Dockx   België
Keeperstrainer Nico de Bree   Nederland
Ploegafgevaardigde Pierre Leroy   België

Resultaten bewerken

Een overzicht van de competities waaraan Anderlecht in het seizoen 1989-1990 deelnam.

Seizoen 1989/90
Competitie Resultaat Uitgeschakeld door
Eerste klasse Vicekampioen
Beker van België Kwartfinale Club Luik
Europacup II Finalist Sampdoria

Uitrustingen bewerken

Shirtsponsor(s): Generale Bank
Sportmerk: adidas

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Thuis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Uit
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Europacup II

Transfers bewerken

Zomer bewerken

Naam Nationaliteit Van/naar Type
Inkomend
Marc Degryse   België Club Brugge Gekocht
Marc Van Der Linden   België Antwerp FC Gekocht
Ranko Stojić   Joegoslavië Club Luik Gekocht
Robert Slater   Australië Sydney United Gekocht
Uitgaand
Michel De Groote   België AA Gent Verkocht
Didier Electeur   België VV Leest Verkocht
Pier Janssen   België KSC Lokeren Verkocht
Edi Krnčević   Australië FC Mulhouse Verkocht
Juan Lozano   Spanje Eendracht Aalst Verkocht
Ivan Marchandise   België KVK Tienen Verkocht
Jacky Munaron   België Club Luik Verkocht
Guido Swinnen   België KSV Mol Verkocht
Dirk Vekeman   België Boom FC Verkocht
Marc Wuyts   België Racing Mechelen Huur

Competitie bewerken

Overzicht bewerken

Speeldag 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34
Resultaat w g w w g w w w w w g v v g w w w w v w w w w w w w w v w w v w g w
Punten 2 3 5 7 8 10 12 14 16 18 19 19 19 20 22 24 26 28 28 30 32 34 36 38 40 42 44 44 46 48 48 50 51 53
Positie 1 2 2 1 2 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 1 1 1 2 2 2 2 2 2 2 1 1 2 2 2 2 2 2 2

Klassement bewerken

GW W G V DV DT DS Ptn
K 1 Club Brugge 34 25 7 2 76 19 57 57
(UEFA) 2 RSC Anderlecht 34 24 5 5 76 21 55 53
(UEFA) 3 KV Mechelen 34 19 12 3 65 14 51 50
(UEFA) 4 Antwerp FC 34 15 13 6 63 32 31 43
5 Standard Luik 34 16 10 8 54 33 21 42
6 AA Gent 34 12 12 10 46 38 8 36
7 KV Kortrijk 34 13 7 14 39 46 −7 33
8 Beerschot VAV 34 11 10 13 34 47 −13 32
9 Cercle Brugge 34 12 7 15 46 47 −1 31
10 Lierse SK 34 11 6 17 42 66 −24 28
11 KSC Lokeren 34 9 10 15 34 66 −32 28
(beker) 12 Club Luik 34 8 12 14 35 45 −10 28
13 Germinal Ekeren 34 10 7 17 38 52 −14 27
14 Sporting Charleroi 34 9 9 16 41 56 −15 27
15 Sint-Truidense VV 34 8 11 15 25 45 −20 27
16 KSV Waregem 34 8 9 17 35 64 −29 25
  17 KSK Beveren 34 8 8 18 31 57 −26 24
  18 Racing Mechelen 34 5 11 18 29 61 −32 21

Statistieken bewerken

De speler met de meeste wedstrijden is in het groen aangeduid, de speler met de meeste doelpunten in het geel.

Naam Eerste
Klasse 		Beker van
België 		Europacup II Totaal
Wed. Goals Wed. Goals Wed. Goals Wed. Goals
  Henrik Andersen 33 1 6 0 8 0 47 1
  Bertrand Crasson 1 0 0 0 0 0 1 0
  Filip De Wilde 34 0 6 0 9 0 49 0
  Marc Degryse 31 18 5 4 9 4 45 26
  Georges Grün 23 4 6 0 7 0 36 4
  Arnór Guðjohnsen 26 4 4 1 8 2 38 7
  Milan Janković 26 5 5 1 7 1 38 7
  Stephen Keshi 28 2 5 0 6 0 39 2
  Wim Kooiman 22 2 5 2 5 0 32 4
  Guy Marchoul 12 0 1 0 7 0 20 0
  Charly Musonda 24 0 4 0 6 0 34 0
  Luc Nilis 27 10 6 1 9 4 42 15
  Luis Oliveira 26 8 4 2 6 0 36 10
  Philip Osondu 1 0 0 0 0 0 1 0
  Ranko Stojić 0 0 0 0 0 0 0 0
  Kari Ukkonen 8 2 2 0 2 1 12 3
  Marc Van Der Linden 33 15 6 3 9 4 48 22
  Donald Van Durme 5 0 0 0 0 0 5 0
  Adri van Tiggelen 27 1 4 0 6 0 37 1
  Gert Verheyen 8 1 1 1 0 0 9 2
  Patrick Vervoort 33 2 6 0 9 2 48 4
  Pär Zetterberg 0 0 1 0 1 0 2 0

Afbeeldingen bewerken

Externe links bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=RSC_Anderlecht_in_het_seizoen_1989/90&oldid=66408249"