Portaal:Wiskunde/Uitgelicht/02
In de wiskunde is een asymptoot van een functie of kromme een rechte lijn of een kromme waar de grafiek van die functie of kromme willekeurig dicht toe nadert bij grote waarden van een van de variabelen. De term is afgeleid uit het Grieks en betekent letterlijk niet samenvallen. Asymptoten worden vaak gebruikt als hulpmiddel bij het tekenen van grafieken.
f(x) in het zwart, asymptoten blauw (rechte) en zwart (y-as).
De belangrijkste asymptoten zijn rechte lijnen, we onderscheiden dan drie gevallen:
- Verticale asymptoot: x = a
- Horizontale asymptoot: y = b
- Schuine of scheve asymptoot: y = ax+b
Merk op dat de horizontale asymptoot in deze definitie een bijzonder geval is van de schuine asymptoot, waarbij a = 0.