Portaal:Schaatsen/Uitgelichte biografie/08
Falko Zandstra (Heerenveen, 27 december 1971) is een voormalig Nederlands langebaanschaatser. Vanwege zijn dunne benen werd hij ook wel de Gespierde Spijker genoemd.
Zandstra gold als een natuurtalent, dat al op jonge leeftijd 'piekte'. In 1990 en 1991 werd hij wereldkampioen bij de junioren. In 1991 won hij met een wereldrecord op de kleine vierkamp. In zijn internationale debuutjaar 1992 werd hij direct Europees kampioen en tweede op het wereldkampioenschap, na Roberto Sighel. Ook won hij dat jaar de wereldbeker op de 1500 meter en Olympisch zilver op de vijf kilometer. Een jaar later, in 1993, werd Zandstra wereldkampioen schaatsen in Hamar, Noorwegen. Dat jaar werd hij ook wederom Europees kampioen.
Vanaf 1994 ging het bergafwaarts met zijn carrière. Op de Olympische Spelen van 1994 in Lillehammer pakte hij eenmaal brons (1500 meter) en werd hij op de vijf en de tien kilometer vierde. Wel wist hij in 1994 andermaal de wereldbeker op de 1500 meter te winnen. In 1995 werd hij nog tweede bij het Europees Kampioenschap. Op het WK allround van dat jaar viel hij op de 1500 meter doordat hij het bandje, dat om de arm van een schaatser zit om aan te geven in welke baan hij is gestart, over zijn eigen schaats gooide. Hierdoor wist hij zich niet te kwalificeren voor de 10.000 meter.