Plesiadapidae

familie uit de orde Plesiadapiformes

De Plesiadapidae zijn een familie van uitgestorven zoogdieren die leefden in het Vroeg-Tertiair, die endemisch waren in Noord-Amerika tijdens het Paleogeen en leefden van 56,8 tot 55,4 miljoen jaar geleden en ongeveer 1,4 miljoen jaar oud waren.

Plesiadapidae
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Plesiadapis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Theria
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Dermoptera (Huidvliegers)
Familie
Plesiadapidae
Trouessart, 1897
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Plesiadapidae op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Kenmerken

bewerken

Ze hadden een lange staart, waarmee ze zich met enige behendigheid door de bomen konden bewegen. De kop bevatte een lange snuit, die was bezet met een knaagdierachtig gebit en grote ogen aan de zijkant. De poten eindigden in scherpe klauwen aan zowel de voorste als de achterste voeten.

Verspreiding

bewerken

Deze familie verspreidde zich vanuit Noord-Amerika hoogstwaarschijnlijk via Groenland naar Europa. Waarschijnlijk heersten er dezelfde geologische omstandigheden. Alles wijst erop, dat beide continenten in die tijd met elkaar verbonden waren.

Vondsten

bewerken

Talrijke fossielen zijn gevonden in zowel Noord-Amerika als Europa in afzettingen uit het Paleoceen en Eoceen, zo'n 65 tot 40 miljoen jaar geleden.

Classificatie

bewerken

McKenna en Bell erkenden twee onderfamilies (Plesiadapinae en Saxonellinae) en één niet-toegewezen geslacht (Pandemonium) binnen de Plesiadapidae. Saxonella (de enige saxonelline) en Pandemonium zijn recentelijk uit de familie verwijderd, waardoor alleen een overbodige Plesiadapinae overblijft. Binnen de familie is Pronothodectes waarschijnlijk de voorouder van alle andere geslachten, terwijl Plesiadapis mogelijk direct voorouder is van zowel Chiromyoides als Platychoerops.

Geslachten

bewerken