Placebo (band)

Placebo
	Placebo op het Coachella festival in 2007
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1994 - heden
Oorsprong	Londen, Engeland
Genre(s)	Alternatieve rock; Glampunk;
Label(s)	PIAS, Vagrant, EMI, Virgin, Hut, Caroline, Deceptive
Bezetting
Huidige leden	Brian Molko ; Stefan Olsdal; Matt Lunn
Oud-leden	Robert Schultzberg ; Steve Hewitt ; Steve Forrest
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Placebo is een alternatieverock-band uit het Verenigd Koninkrijk, bestaande uit de Amerikaans-Schotse zanger-gitarist Brian Molko, de Zweedse bassist Stefan Olsdal en drummer Matt Lunn.

Biografie bewerken

Oprichting en Placebo bewerken

Placebo werd in 1994 opgericht in Londen, maar heeft zijn wortels in het Groothertogdom Luxemburg, waar zanger/gitarist Brian Molko en gitarist/bassist Stefan Olsdal op een internationale kostschool zaten. De twee hadden dan nog niet zo veel met elkaar op.^[1] Op 17-jarige leeftijd vertrok Molko naar Londen om toneel te studeren aan de Goldsmiths Academy. In diezelfde periode komt hij op metrostation South Kensington Olsdal weer tegen. Ze besluiten samen een band te beginnen onder de naam 'Ashtray Heart'.^[2] Ze speelden een tijdje met drummer Steve Hewitt, maar deze had al verplichtingen naar een lokale band, Breed.

Eind 1994 nam Robert Schulzberg uiteindelijk de drumpositie in, en wordt de band omgedoopt tot Placebo, vanwege de Latijnse betekenis 'ik zal behagen'.^[3] In 1995 kwam de eerste single, "Bruise Pristine", uit, onder het onafhankelijke label Fierce Panda Records. Als gevolg hiervan kreeg de band veel aanbiedingen van andere labels, en in februari 1996 kwam "Come Home" uit op het label Deceptive Records. 17 juli 1996, ten tijde van de Britpop hoogtijdagen kwam Placebo's eerste titelloze debuutalbum uit, Placebo en bereikte nummer vijf in de Britse albumcharts. Na talloze onenigheden tussen Schulzberg en de andere twee leden, besloten ze dat het beter voor de band zou zijn als Schulzberg zou vertrekken. Hij werd in september 1996 vervangen door Steve Hewitt.

In 1997 boekte de band het eerste grote succes met de single "Nancy Boy", die tot de vierde plaats kwam in de Engelse hitlijsten, en een hit werd in de alternatieve muziekscene van het Europese vasteland. De single trok ook de aandacht van David Bowie, die hun uitnodigde om in zijn voorprogramma's te spelen.^[4]

De groep werd langzaam bekender en ontving veel kritiek, wat mede komt door de androgyne houding van Molko. Ook over zijn seksuele geaardheid werd volop gespeculeerd.^[5]

Without You I'm Nothing en Black Market Music bewerken

Het tweede album, Without You I'm Nothing, kwam in 1998 uit, en werd voorafgegaan door de singles "Pure Morning" (op nummer 4 in Engeland) en "You Don’t Care About Us" (op nummer 5 in Engeland). Het album kreeg goede kritieken, voornamelijk door de persoonlijke, cynische teksten van Brian. Ondanks het grote succes van "Pure morning" achtte frontman Molko zelf de teksten van het lied als onbevredigend en weigerde het nummer negen jaar lang live te spelen.^[6] De band speelde dat jaar ook een bescheiden rolletje in de glamrockfilm Velvet Goldmine. In 2000 kwam Placebo's derde album, Black Market Music uit, welke ook goed werd ontvangen en de singles "Special K", "Black-Eyed" en "Slave to the Wage" werden bescheiden hitjes.

Sleeping With Ghosts en Meds bewerken

In 2003 verscheen Sleeping With Ghosts. Op dit album lijkt Placebo het wat rustiger aan te doen en vormen de nummers een samenhangend geheel. Desondanks bleef de muziek typisch voor Placebo. Van dit album kwamen de singles "This Picture", "Special Needs", "The Bitter End" en een remix van "English Summer Rain". Ook verscheen het album in een 'limited edition'-uitgave met een bonus-cd waarop covers die Placebo in de loop der jaren heeft opgenomen zijn verzameld. Placebo speelt hierop onder meer nummers van The Smiths, Pixies en Sinéad O'Connor. In 2004 kwam er ook er een verzamel-cd en -dvd uit getiteld Once More With Feeling met daarop de singles vanaf 1996 en twee nieuwe nummers: "I Do" en "Twenty Years".

Hun vijfde album Meds verscheen in maart 2006 en werd over het algemeen goed onthaald. De band zelf beschouwde dit album destijds als hun beste en claimde daarnaast ook dat ze met dit album naar hun roots terugkeren, namelijk stevige rock, zoals hun eerste twee albums, al staan er ook weer enkele rustige nummers op zoals "Pierrot the Clown" en "Follow the Cops Back Home". Onder fans zorgde dit album voor enige opschudding, omdat het motto van de plaat 'The Death of Nancy Boy' was, waarmee bedoeld wordt dat Placebo bij dit album hun losbandige, androgyne imago van zich probeert af te schudden, terwijl Placebo eigenlijk vooral daarom bekendstond. Het zorgde deels ook voor hun groeiende populariteit in de jaren 90.

Placebo met drummer Steve Forrest in Bologna, Italië, 29 november, 2009

Er verschenen vier singles van het album. "Because I Want You" werd gelijktijdig uitgebracht met "Song to Say Goodbye", respectievelijk in Groot-Brittannië en in de rest van de wereld. De derde single werd "Infra-Red". "Meds" werd de laatste single, een nummer in samenwerking met Alison Mosshart van The Kills, tevens een goede vriendin van Brian Molko. Op 3 Juni 2006 trad Placebo op op Pinkpop 2006.^[7]

Battle for the Sun en Loud Like Love bewerken

In oktober 2007 verliet drummer Steve Hewitt de band na elf jaar, wegens spanningen in de groep en omdat hij en de band uit elkaar waren gegroeid. In augustus 2008 werd in de Amerikaan Steve Forrest een nieuwe drummer gevonden. Forrest kwam uit de Californische punkband Evaline die nog in het voorprogramma van Placebo heeft gespeeld.

Op 31 mei 2009 stond Placebo weer op het podium tijdens Pinkpop 2009 in Landgraaf en was de band tevens te zien zijn op Rock Werchter, Pukkelpop en het Sziget-festival.

Het zesde album van de band werd Battle for the Sun. Volgens Molko is dit het eerste album is dat in zijn geheel een verhaal vertelt. Een positief verhaal, over de keuze om het leven te omarmen. Het album kwam uit op 8 juni 2009. Er verschenen vier singles: "For What It's Worth", "The Never Ending Why", "Ashtray Heart" en "Bright Lights".

In 2013 kwam het zevende album van de band, Loud Like Love. Dit album werd voorafgegaan door de single "Too Many Friends".

In het voorjaar van 2015 verliet Steve Forrest de band en werd zijn plaats ingenomen door Matt Lunn. Lunn speelde direct mee in de tournee door Engeland en was te zien op Pinkpop 2015.^[8]

MTV Unplugged bewerken

19 Augustus 2015 speelde Placebo een MTV Unplugged concert.^[9] Waarvan Molko zei dat het het belangrijkste moment was in de geschiedenis van de band.

Thema's bewerken

Stefan Olsdal op Rock'n'Heim festival in Hockenheim, august 2014. De regenboogkleuren op zijn gitaar staan symbool voor Lgbt

De band was in de jaren 90 een van de eerste voorstanders van de lgbt beweging. Frontman Brian Molko is biseksueel en Stefan Olsdal homoseksueel. Veelgebruikte thema's in de teksten zijn seksualiteit, drugs^[10], en depressie. Het nummer "Special K" gaat over ketamine. In een interview uit 1997 met Brits muziektijdschrift Kerrang! deelde Brian Molko mede dat heroine waarschijnlijk de enige drug is die hij nog niet gebruikt heeft.^[11] Een paar jaar later gaf hij toe ook heroine te hebben gebruikt.^[12]

Bezetting bewerken

Brian Molko (zang, gitaar) 1994-heden
Stefan Olsdal (bas, gitaar, toetsen) 1994-heden
Matt Lunn (drums) 2015-heden
Fiona Brice (viool, toetsen) 2005-heden (tijdens tours)

Voormalige bandleden bewerken

Robert Schultzberg (drums) 1995-1997
Steve Hewitt (drums) 1997-2007
Steve Forrest (drums) 2007-2015

Discografie bewerken

Albums bewerken

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen^[13]
Placebo	16-07-1996	-	-	-
Without You I'm Nothing	09-10-1998	31-10-1998	65	3
Black Market Music	06-10-2000	21-10-2000	28	5
Sleeping with Ghosts	21-03-2003	29-03-2003	19	15
Covers	22-09-2003	-	-	-	Verzamelalbum
Once More With Feeling - Singles 1996-2004	24-10-2004	30-10-2004	66	3	Verzamelalbum
Meds	10-03-2006	18-03-2006	10	10
Battle for the Sun	05-06-2009	13-06-2009	5	19
Loud Like Love	13-09-2013	14-09-2013	7	8
MTV Unplugged	27-11-2015	05-12-2015	43	2	Livealbum
A Place for Us to Dream - 20 Years of Placebo	07-10-2016	15-10-2016	134	3	Verzamelalbum
Never Let Me Go	25-03-2022	02-04-2022	1(1wk)	3

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Black Market Music	2000	21-10-2000	10	6
Once More With Feeling - Singles 1996-2004	22-10-2004	30-10-2004	5	27	Verzamelalbum
Meds	2006	18-03-2006	1(2wk)	37
Battle for the Sun	2009	13-06-2009	1(1wk)	33
Loud Like Love	2013	28-09-2013	2	25
MTV Unplugged	2015	05-12-2015	19	12	Livealbum
A Place for Us to Dream - 20 Years of Placebo	2016	15-10-2016	28	16	Verzamelalbum
Life's What You Make It	07-10-2016	15-10-2016	153	1	EP
Never Let Me Go	2022	02-04-2022	4*	1*

Singles bewerken

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Pure Morning	03-08-1998	-	-	-	Nr. 84 in de Single Top 100
The Bitter End	10-03-2003	-	-	-	Nr. 96 in de Single Top 100
Beautiful James	2021

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Burger Queen Français	1999	15-01-2000	tip 7	-
The Bitter End	2003	22-03-2003	tip 15	-
Special Needs	15-09-2003	18-10-2003	tip 18	-
Song to Say Goodbye	24-02-2006	15-04-2006	49	1
Meds	06-10-2006	30-12-2006	tip 12	-
For What It's Worth	20-04-2009	13-06-2009	23	7
Ashtray Heart	03-09-2009	12-09-2009	tip 15	-
The Never-ending Why	23-11-2009	12-12-2009	tip 13	-
B3	08-10-2012	20-10-2012	tip 74	-
Too Many Friends	09-07-2013	20-07-2013	46	1
Loud Like Love	28-10-2013	16-11-2013	tip 14	-
Hold on to Me	06-01-2014	25-01-2014	tip 54	-
A Million Little Pieces	23-06-2014	12-07-2017	tip 67	-
Jesus' Son	09-09-2016	18-10-2016	tip	-

Dvd's bewerken

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Once More With Feeling: Videos 1996-2004	30-11-2004	-	-	-
We Come in Pieces	2011	05-11-2011	8	2
MTV Unplugged	2015	05-12-2015	20	4

Dvd's met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop muziek-dvd top 10/20	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Soulmates Never Die: Live in Paris 2003	2004	27-03-2004	7	4
We Come in Pieces	2011	12-11-2011	4	2

Radio 2 Top 2000 bewerken

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000^{[noot 1]}	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Pure Morning	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1103	1306	1556	1448	1421	1309	1222	1288

↑ Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Externe link bewerken

Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Placebo in conversation with Sally Stratton. placeboworld.co.uk. Gearchiveerd op 10 december 2003. Geraadpleegd op 15 december 2019.
↑ (en) Girls Gone Punk: Placebo — The Sex And The Drugs And The Complications. yourhereblog.mtv.com. Gearchiveerd op 15 september 2008. Geraadpleegd op 15 december 2019.
↑ (en) Placebo Band Facts. needsomefun.net (18 juli 2019). Geraadpleegd op 15 december 2019.
↑ (en) Rare David Bowie video shows the star saying: ‘I am never going to die’. pinknews.co.uk. Gearchiveerd op 9 augustus 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.
↑ (en) Phil Meadley, Placebo: Accept no substitute. independent.co.uk (29 oktober 2004). Gearchiveerd op 15 december 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.
↑ (en) Cam Lindsay, Rank Your Records: Brian Molko Skeptically Rates Placebo’s Eight LPs. vice.com (14 oktober 2016). Gearchiveerd op 15 december 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.
↑ 2006. pinkpop.nl. Gearchiveerd op 23 mei 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.
↑ (en) Placebo to tour UK with new line-up as drummer Steve Forrest leaves band. nme.com (2 februari 2015). Gearchiveerd op 18 oktober 2019. Geraadpleegd op 16 december 2019.
↑ (en) Get Ready For Placebo's MTV Unplugged With Our Exclusive Live Performances. mtv.co.uk (27 november 2015). Gearchiveerd op 30 augustus 2019. Geraadpleegd op 16 december 2019.
↑ (en) Luke Taylor, Who did it better: Placebo or Lou Reed. voicemag.uk (2 februari 2016). Gearchiveerd op 16 december 2019. Geraadpleegd op 16 december 2019.
↑ (en) New York Doll - Kerrang, 18 Jan 1997. placeboworld.co.uk. Gearchiveerd op 10 december 2003. Geraadpleegd op 16 december 2019.
↑ (en) I thought I was good at handling pussy. placeboworld.co.uk. Gearchiveerd op 22 oktober 2003. Geraadpleegd op 16 december 2019.
↑ Dutch Charts - Placebo. dutchcharts.nl. Gearchiveerd op 27 december 2018. Geraadpleegd op 15 december 2019.

Zie de categorie Placebo (band) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[T2000-14] Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

[1] (en) Placebo in conversation with Sally Stratton. placeboworld.co.uk. Gearchiveerd op 10 december 2003. Geraadpleegd op 15 december 2019.

[2] (en) Girls Gone Punk: Placebo — The Sex And The Drugs And The Complications. yourhereblog.mtv.com. Gearchiveerd op 15 september 2008. Geraadpleegd op 15 december 2019.

[3] (en) Placebo Band Facts. needsomefun.net (18 juli 2019). Geraadpleegd op 15 december 2019.

[4] (en) Rare David Bowie video shows the star saying: ‘I am never going to die’. pinknews.co.uk. Gearchiveerd op 9 augustus 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.

[5] (en) Phil Meadley, Placebo: Accept no substitute. independent.co.uk (29 oktober 2004). Gearchiveerd op 15 december 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.

[6] (en) Cam Lindsay, Rank Your Records: Brian Molko Skeptically Rates Placebo’s Eight LPs. vice.com (14 oktober 2016). Gearchiveerd op 15 december 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.

[7] 2006. pinkpop.nl. Gearchiveerd op 23 mei 2019. Geraadpleegd op 15 december 2019.

[8] (en) Placebo to tour UK with new line-up as drummer Steve Forrest leaves band. nme.com (2 februari 2015). Gearchiveerd op 18 oktober 2019. Geraadpleegd op 16 december 2019.

[9] (en) Get Ready For Placebo's MTV Unplugged With Our Exclusive Live Performances. mtv.co.uk (27 november 2015). Gearchiveerd op 30 augustus 2019. Geraadpleegd op 16 december 2019.

[10] (en) Luke Taylor, Who did it better: Placebo or Lou Reed. voicemag.uk (2 februari 2016). Gearchiveerd op 16 december 2019. Geraadpleegd op 16 december 2019.

[11] (en) New York Doll - Kerrang, 18 Jan 1997. placeboworld.co.uk. Gearchiveerd op 10 december 2003. Geraadpleegd op 16 december 2019.

[12] (en) I thought I was good at handling pussy. placeboworld.co.uk. Gearchiveerd op 22 oktober 2003. Geraadpleegd op 16 december 2019.

[13] Dutch Charts - Placebo. dutchcharts.nl. Gearchiveerd op 27 december 2018. Geraadpleegd op 15 december 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[noot 1]

Leden:	Brian Molko · Stefan Olsdal · Steve Forrest
Oud-leden:	Steve Hewitt · Robert Schultzberg
Studioalbums:	Placebo · Without You I'm Nothing · Black Market Music · Sleeping with Ghosts · Meds · Battle for the Sun · Loud Like Love · Never Let Me Go
EP's:	Extended Play '07 · B3EP · Life's What You Make It
Verzamelalbums:	Covers · Once More with Feeling: Singles 1996–2004 · B-Sides: 1996–2006
Live-albums:	iTunes Live: London Festival '09 · Live at Angkor Wat
Video-albums:	Soulmates Never Die: Live in Paris 2003 · Once More with Feeling: Videos 1996–2004 · We Come in Pieces
Singles:	"Bruise Pristine" · "Come Home" · "36 Degrees" · "Teenage Angst" · "Nancy Boy" · "Pure Morning" · "You Don't Care About Us" · "Every You Every Me" · "Without You I'm Nothing" · "Burger Queen Français" · "Taste in Men" · "Slave to the Wage" · "Special K" · "Black-Eyed" · "The Bitter End" · "This Picture" · "Special Needs" · "English Summer Rain" · "Twenty Years" · "Protège-Moi" · "Because I Want You" · "Song to Say Goodbye" · "Infra-Red" · "Meds" · "For What It's Worth" · "The Never-Ending Why" · "Ashtray Heart" · "Bright Lights" · "Too Many Friends" · "Loud Like Love"