Pierre Guillaume Imperiali des Princes de Francavilla
Pierre Guillaume Charles Giovanni Imperiali, markies van de Prinsen van Francavilla, kortweg Pierre Imperiali, (Hamal, 17 mei 1874 - Soheit-Tinlot, 10 januari 1940) was een Belgisch volksvertegenwoordiger, senator en burgemeester.
Levensloop bewerken
Hij was een zoon van de Italiaanse markies Giovanni Antonio Francesco Imperiali (1835-1909), patriciër van Genua en Napels, en van gravin Emma de Hemricourt de Grunne (1842-1892).
Bij koninklijk besluit van 9 april 1902 werd hij opgenomen in de Belgische adel, met de bij eerstgeboorte erfelijke titel van markies. Hij trouwde met gravin Geneviève de Liedekerke (1873-1937) en ze hadden drie dochters en twee zoons.
In 1901 werd hij gemeenteraadslid van Soheit-Tinlot en werd er in 1905 schepen en in 1919 burgemeester.
Hij werd in 1912 volksvertegenwoordiger voor de Katholieke Partij voor het arrondissement Hoei-Borgworm, in opvolging van de overleden Dominique Pitsaer en vervulde dit mandaat tot in 1919. Hij werd vervolgens senator voor hetzelfde arrondissement en dit tot in 1925.
Hij kreeg vooral bekendheid door het bedenken van het Systeem Imperiali dat in 1921 werd ingevoerd voor de gemeenteraadsverkiezingen, om een representatief democratisch samengesteld kiescollege te bewerkstelligen. Er werd, teneinde makkelijker een werkbare meerderheid te kunnen tot stand brengen, enig voordeel toegekend aan de partij met het belangrijkste aantal stemmen. Deze allocerende hervorming van het kiesstelsel kreeg kritiek, vooral van kleinere partijen, maar wordt nog steeds toegepast op het gemeentelijk niveau.
Literatuur bewerken
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
- Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1991, Brussel, 1991.