Pierre Blanc

Luxemburgs kunstschilder (1872-1946)

Peter (Pierre) Blanc (Luxemburg-Stad, 6 juni 1872Belair, Luxemburg-Stad, 30 maart 1946) was een Luxemburgs kunstschilder en tekenaar.[1]

Pierre Blanc
Zelfportret (1926)
Persoonsgegevens
Volledige naam Peter Blanc
Geboren Luxemburg-Stad, 6 juni 1872
Overleden Luxemburg-Stad, 30 maart 1946
Geboorteland Luxemburg
Beroep(en) schilder, tekenaar
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Ex libris

Leven en werk bewerken

Pierre Blanc was een zoon van Nicolas Blanc (1846-1928) en Josephine Grimberger (1848-1913).[2] Hij werd opgeleid aan het Athénée royal grand-ducal in zijn geboortestad.[3] Hij studeerde aan de kunstacademie van München en aan academies in Praag en Parijs.[4] Van 1896 tot aan zijn pensioen gaf hij les aan de École d'artisans de l'État, de ambachtsschool in Luxemburg-Stad. Van 1912 tot 1917 gaf hij daarnaast les aan het Lycée de Jeunes Filles. Tot zijn leerlingen behoorden Jean-Pierre Beckius, Josy Greisen, Mett Hoffmann, Albert Simon en Lucien Wercollier.

Blanc schilderde en tekende in olieverf, pastel, houtskool, potlood en Oost-Indische inkt portretten, karikaturen, landschappen, boekillustraties en ex libris, hij ontwierp bankbiljetten, penningen en postzegels, en keramiek voor Villeroy & Boch. Hij behoorde in 1893 met onder anderen Michel Engels, Michel Heiter, Franz Heldenstein, Jean-Pierre Huberty, Pierre Linster, Batty Weber en Jean-Baptiste Wercollier tot de stichtende leden van de kunstenaarsvereniging Cercle Artistique de Luxembourg (CAL). Hij was tweemaal voorzitter van de CAL (1906-1908 en 1919-1927). In 1911 won hij op de Salon du CAL, de jaarlijkse tentoonstelling van de vereniging, de Prix Grand-Duc Adolphe. Hij was vanaf de oprichting in 1926 vice-voorzitter van de Société des Amis des Musées. Blanc ontving meerdere onderscheidingen, hij was drager van de Franse Erkentelijkheidsmedaille (1920), officier in de Orde van het Openbaar Onderricht (1920), ridder in het Legioen van Eer (1924), ridder in de Orde van de Eikenkroon (1926) en officier in de Orde van Leopold II (1936).

Blanc overleed op 71-jarige leeftijd in Belair. Blanc werd bij zijn ouders op de begraafplaats Notre-Dame in Limpertsberg begraven, op de grafsteen is een bronzen reliëf van Jean-Théodore Mergen aangebracht. In Bonnevoie werd een straat naar Blanc vernoemd.

Enkele werken bewerken

Galerij bewerken