Perfluorbutaansulfonzuur

chemische verbinding

Perfluorbutaansulfonzuur, afgekort als PFBS is een sulfonzuur met een volledig gefluoreerde fluorkoolstofketen met vier koolstofatomen. Het is een kleurloze vloeistof, die niet in de natuur voorkomt. Het dissocieert volledig in water.

Perfluorbutaansulfonzuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van perfluorbutaansulfonzuur
Algemeen
Molecuulformule C4HF9O3S
IUPAC-naam perfluorbutaansulfonzuur
Andere namen nonafluorbutaan-1-sulfonzuur, PFBS
Molmassa 300,10 g/mol
CAS-nummer 375-73-5
EG-nummer 206-793-1
PubChem 67815
Wikidata Q410426
Beschrijving kleurloze vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H314
EUH-zinnen EUH014
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
VN-nummer 3265
ADR-klasse Gevarenklasse 8
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,811 g/cm³
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

PFBS is een gefluoreerde oppervlakte-actieve stof. De fluorkoolstofketen van PFBS en gelijkaardige perfluoralkaansulfonzuren is tegelijk hydrofoob en lipofoob (water- en olieafstotend), terwijl de polaire groep hydrofiel is. Deze combinatie maakt ze geschikt als oppervlakte-actieve stoffen.

PFBS is ingevoerd als vervanger van perfluoroctaansulfonzuur (PFOS), dat een persistente, bioaccumuleerbare stof is die giftig is voor zoogdieren en mogelijk carcinogeen. PFBS is ook persistent in het milieu; het is niet biologisch afbreekbaar en hydrolyseert niet in water. Maar het is minder toxisch voor mensen; de bioconcentratiefactor en halveringstijd in mensen is lager dan die van PFOS. De stof blijkt ook weinig toxisch te zijn voor vogels, algen, vissen en ongewervelde waterdieren.[1]