Papyrus 1
Papyrus 1 (in de nummering van Gregory-Aland) is een oud Grieks handschrift van het Nieuwe Testament. Het is geschreven op papyrus en bevat tekst van het Evangelie volgens Matteüs. Op grond van het schrifttype wordt het gedateerd in de vroege derde eeuw. Het bevindt zich in het University of Pennsylvania Museum of Archaeology and Anthropology (E2746). Het is gevonden in Oxyrhynchus, Egypte.
| Papyrus 1 | ||
|---|---|---|
| ||
Papyrus 1 recto
| ||
| Naam | Papyrus Oxyrhynchus 2 | |
| Symbool | 1 | |
| Bijbeltekst | Matteüs1:1-9;1:12;1:14-20 | |
| Datering | ~250 | |
| Taal | Grieks | |
| Vindplaats | Oxyrhychus; Egypte | |
| Huidige locatie | Universiteit van Pennsylvanië | |
| Publicatie | B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri I, pp. 4-7, 1898 | |
| Grootte | 1 blad, 12 × 25 cm | |
| Teksttype | Alexandrijns | |
| Categorie | 1 | |
| Aantekening | Verwant aan Codex Vaticanus | |
Beschrijving bewerken
Papyrus 1 is een fragment van één blad, bevat één kolom per blad en ongeveer 27-19 regels per bladzijde. Het is ongeveer 14,7 × 15 cm groot. De oorspronkelijke codex was gevat in twee bladen in een katern.[1] De tekst die bewaard is gebleven geeft Mattheüs 1:1-9 en 1:12 en 1:14-20 weer. De woorden zijn doorlopend geschreven zonder spaties. Er zijn geen accenten of ademhalingstekens. De Nomina sacra worden in afkorting weergegeven: ΙC, XC, YC, ΠNA, ΚΣ.[1]
Tekst bewerken
Papyrus 1 geeft de Alexandrijnse of neutrale tekst weer. Kurt Aland deelt het in bij Categorie I van Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament.[2] 1 lijkt sterk op de Codex Vaticanus.[3] Het geeft net als de codex Vaticanus in 1:3 ζαρε (en niet ζαρα). Er zijn tien varianten in de spelling van de namen in het geslachtsregister van Jezus Christus. Herman C. Hoskier (zie hieronder), geeft 17-20 varianten; hij ontkent dat er een nauw verband is met de Codex Vaticanus.[4]
Geschiedenis bewerken
Bernard Pyne Grenfell en Arthur Surridge Hunt vonden deze papyrus bij Oxyrhynchus in Egypte, op de tweede dag van hun opgraving, in de winter van 1896-1897. Hun bevindingen werden bekendgemaakt in het eerste deel van The Oxyrhynchus Papyri in 1898. Het handschrift werd bestudeerd door Francis Crawford Burkitt, Herman C. Hoskier, Comfort en veel andere geleerden. Grenfell and Hunt vergeleken de tekst van papyrus 1 met de Textus Receptus en met de tekst van Westcott-Hort. Ze zijn van mening dat het handschrift tot dezelfde familie behoort als de Codex Sinaiticus en de Codex Vaticanus, maar dat het geen blijk geeft van Westerse of Byzantijnse verwantschap. Meestal komt de tekst met deze twee codices overeen, en waar verschillen optreden komt het meestal overeen met de codex Vaticanus, op één belangrijke variant na, waar het overeenkomt met de codex Sinaiticus (του δε Ιησου Χριστου; 1:18).[5] Papyrus 1 was tot de ontdekking van Papyrus 45 het oudste handschrift van het Nieuwe Testament dat bekend was.[6]
Zie ook bewerken
Referenties bewerken
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Papyrus 1 op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ a b B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri I (London, 1898), p. 4.
- ↑ Kurt Aland, and Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism, trans. Erroll F. Rhodes, William B. Eerdmans Publishing Company, Grand Rapids, Michigan, 1995, p. 96.
- ↑ Philip W. Comfort and David P. Barrett, The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 39
- ↑ Hoskier, Codex B and Its Allies, a study and an indictment, Bernard Quaritch (London 1914), p. XI
- ↑ Bernard Pyne; B. P. Grenfell & Arthur Surridge Hunt, Oxyrhynchus Papyri I (London, 1898), p. 7
- ↑ Alexander Souter, The Text and the Canon of the New Testament London 1913, s. 19
Literatuur bewerken
- B. P. Grenfell; Arthur Surridge Hunt, Oxyrhynchus Papyri I (London, 1898), pp. 4–7.
- C. R. Gregory, Die griechischen Handschriften des Neuen Testament, p. 45.
- Karl Wessely, Les plus anciens monuments du Christianisme, Patrologia Orientalis IV, 2, 1907, pp. 142–144.
- Schofield, The Papyrus Fragments of the Greek New Testament, Diss. Louisville 1936, pp. 86–91.
- Philip W. Comfort and David P Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, pp. 40–41. (full text of the codex transcribed)
- Peter M. Head, "Observations on Early Papyri of the Synoptic Gospels, especially on the 'Scribal Habits'", Biblica, 1990, Volume 71, pp. 240–247.
Externe links bewerken
- Facsimilies of P1 (large files, high resolution images):