Overleg:Wet van Haeckel
Fraude bewerken
Het moge duidelijk zijn dat vandaag de dag de tekeningen van Haeckel erg omstreden zijn. Richardson benadrukt dat het incorrect zou zijn te stellen dat er een specifiek stadium zou bestaan waarin alle soorten zo exact op elkaar lijken. Hij beweert dat Haeckel in zijn tekeningen fraude heeft gepleegd en de embryo's op de tekening veel harder op elkaar gelijken dan in het echt. De algemene wetmatigheid dat er universele ontwikkelingspatronen bestaan, staat niet ter discussie, maar de volledige recapitulatie van de fylogenie is volgens veel ontwikkelingsbiologen een stap te ver.
Eerder dan een volledig gelijklopende ontwikkeling, zou men kunnen stellen dat de ontwikkelingen convergeren naar een stadium van maximale gelijkenis (het phylotype/archetype) waarna ze terug divergeren. De vroege embryonale ontwikkeling van bijvoorbeeld een vis, een kikker, een zoogdier verschillen aanzienlijk. Zelfs binnen de zoogdieren zijn er zeer sterke verschillen: de vroege ontwikkeling van een muis gelijkt nauwelijks op die van de mens, hoewel mensen en muizen relatief nauw verwant zijn. Het is op het moment dat de orgaanaanleg begint, wanneer de hersenblaasjes ontwikkelen, wanneer uit het endoderm de longen en de lever afsplitsen, wanneer de oernieren aanwezig zijn, de primitieve gonaden etc. dat chordatenembryo's het hardst op elkaar gelijken. Vermoedelijk heeft dit te maken met het feit dat genen die betrokken zijn bij deze zeer complexe processen (organogenese) evolutionair sterk geconserveerd zijn.