Overleg:Dixieland

Is dit nou hetzelfde als New Orleans Jazz ? - Bemoeial 18 okt 2005 01:39 (CEST)

• Dixieland was voor blanken en New Orleans Jazz voor zwarten.

Onjuist. Het is gewoon hetzelfde.

Het probleem met dixieland is dat het in Nederland de associatie met 'oubolligheid' heeft, vandaar dat liefhebbers van de oorspronkelijke dixieland het new orleans jazz zijn gaan noemen. Ik heb geprobeerd dat in het artikel te behandelen. New Orleans Jazz kan wel een redirect worden, denk ik. (Er staat volgens mij geen extra informatie in.) Bart van der Pligt 18 okt 2005 01:49 (CEST)

De term dixieland is helemaal geen samensmelting van new orleans, en andere. Er zijn in Nederland alleen al verschillende interpretaties van Dixieland, laat staan de term jazz. Er zijn allemaal verschillende stijlen ontsproten uit de new orleans jazz. Dixieland refereert aan de streek waar inderdaad met de 10dollar werd betaald.

En het orkest dat de term ging toepassen, Original Dixieland JB. 2001:1C03:6486:9C00:E52E:BF6C:A007:D982 25 mei 2023 14:14 (CEST)

Afgehandelde zaak: zie Overleg:Dixieland#Samenvoegen en wordt ook duidelijk in het artikel zelf uitgelegd.J.G.G. (overleg) 25 mei 2023 14:31 (CEST)

Kazoo/papierofoon

Toch moet de papierofoon erbij.

• Bij niet-sesamstraatkijkers heet dat een kazoo. Het is misleidend om het een 'typisch' dixieland-instrument te noemen. Ik heb hierover op een geschiktere plaats iets aan het artikel toegevoegd. Bart van der Pligt 5 jan 2006 04:52 (CET)

vraag

Goedendag ik: Meneer Tombé, Wil zeggen dat Dixieland volgens mijn oom uit Amerika morderner was dan New Orleans Jazz, Ik wil vragen of dit klopt? Groeten L. Tombé,

Ook volgens de Engelse wikipedia betekenen de woorden hetzelfde. Bart van der Pligt 28 jan 2007 14:23 (CET)

De naam dixieland muziek is ontstaan doordat in het deel van America, vanuit de franse periode op de bankbiljetten zowel Ten als Dix stond. Men sprak dus over muziek uit het "Dix"land.

Fundamentele bezwaren

Ik heb grote bezwaren tegen dit artikel. Volgens mij mag New Orleans Jazz NOOIT in één adem worden genoemd met Dixieland. Dixieland is een blanke, racistische afwaswaterversie van de New Orleans Jazz, die was uitgevonden door de zwarte bevolking in/rondom New Orleans. Toen de blanken er later mee op de loop gingen door zich zwart te verven (Al Jolson!) en er een boel geld mee te verdienen moesten ze een nieuwe term bedenken voor dit grote 'misverstand' uit de jazzgeschiedenis: Dixieland dus. Felix2036 (reageer) 7 mei 2008 13:11 (CEST)

Ik deel voor een stuk de bezwaren. In de lessen jazzgeschiedenis op het conservatorium van Gent werd dit onderscheid tussen new orleans en dixieland duidelijk gemaakt. Peterbogaerts 24 juni 2008 16:06

Prachtig. Wilt u meewerken aan een nieuw artikel voor New Orleans Jazz, wat nu een dp is naar dit artikel? Felix2036 (reageer) 24 jun 2008 16:12 (CEST)

Eventueel wel. Maar ik heb het komende tijd even druk. Zelf ben ik geen specialist, maar met de kennis die ik heb strookt het artikel niet helemaal. Het is beter dixieland met NO samen houden, maar zoals ik het heb gezien beschouwd met NO als primair. Ik zal eerst de tijd moeten nemen om wat professionele bronnen te raadplegen. Peterbogaerts 26 jun 2008 09:03 (CEST) 26 juni 2008 8:00 (CEST)

op de:Dixieland (Jazz) worden dixieland en New Orleans Jazz idd gescheiden, op en:Dixieland gemixt... - B.E. Moeial 23 jul 2009 12:34 (CEST)

Ik heb er voor de aardigheid mijn stokoude negende druk van Casper Höwelers X-IJ-Z der muziek uit 1949 eens bijgepakt. In het tien pagina's tellende lemma jazz valt daar te lezen:

"De jazz is ontstaan als volksmuziek van de Noord-Amerikaansche negers. (...) De eerste jazzensembles waren straatorkestjes, die al gauw hun karakteristieken stempel drukten op het schilderachtige levensbeeld der stad New-Orleans met haar vroolijk en druk vertier, haar festiviteiten en haar carnavalsoptochten. (...) In dit stadium veroverde ook de blues haar van toen af zoo voorname plaats in de instrumentale jazzmuziek. (...) Het is omstreeks 1890, dat de versmelting der vele invloeden haar beslag kreeg en de 'classieke' periode der z.g. New-Orleans jazzmuziek inluidde, gedurende welke deze instrumentale muziek haar grooten bloei en emancipatie beleefde. (...)"

Dixielandmuziek duikt in Höwelers beschrijving voor het eerst op in de volgende passage: "Er waren al sedert 1900 te New-Orleans ook blanke orkesten, die zich op het idioom der jazzmuziek hadden toegelegd, aangelokt door de indrukwekkende vitaliteit van deze speelwijze. Hun voorkeur ging over het algemeen meer uit naar de ragtime dan naar de specifiek negersche blues, welke minder aanknoopingspunten met de blanke cultuur vertoonde. Doch hun opvatting miste de ongedwongenheid der negers 'en droeg elementen van imitatie en verwatering in zich'. De geheele verdere ontwikkeling der jazzmuziek zou wellicht langs andere lijnen zijn verloopen, indien het niet de blanke "Original Dixieland Jazz Band" was geweest, die de jazzmuziek voor het eerst met groot succes te New-York en later ook in Europa introduceerde. Hoe overrompelend de vaart en de vindingrijkheid van het spel der O.D.J.B. ook mochten zijn, veel wat bij de neger spontaan uit het hart kwam, ontaardde hier tot gewilde effecten doch kon tevens den toets van den goeden smaak niet doorstaan. De stempel der grove luidruchtigheid en der zoutelooze grappigheid werd op de jazzmuziek, zooals de wereld haar voor het eerst leerde kennen, door blanken gedrukt. En het zijn de smaak en de vraag van het blanke publiek, welke van toen af het 'verdere verloop' zouden bepalen. (...)"

Een analyse van de aanvankelijke verschillen tussen zwarte en witte jazzmuziek besluit Höweler met de woorden: "Uit de minachting voor den neger vloeide niet slechts voort de miskenning van den aard zijner muziek, maar ook de onwil van den blanke om zelfs maar te pogen deze muziek beter te begrijpen. Voor haar wezenlijke eigenschappen bleef men blind, daarentegen ging men haar uiterlijke trekken, eerst als 'curiosum', later als gretig afgenomen handelswaar, exploiteeren, speculeerende op de sensatielust van het publiek."

Zo te zien was een en ander al zestig jaar geleden een uitgemaakte zaak. Mij lijkt dat tenminste de echo daarvan ook in dit artikel zou moeten doorklinken.

Wutsje 23 jul 2009 20:19 (CEST)

een (beknopte) bron erbij, geciteerd uit oxford music online (grove music online), geschreven door peter gammond en jeffrey dean. oscar ° overleg 24 jul 2009 02:02 (CEST) (geconsulteerd via [1])

dixieland - The early style of New Orleans jazz as played by white musicians, originally distinguished from black jazz by less use of rhythmic SWING and BLUE NOTES and by a somewhat different melodic and harmonic idiom. The name was at first applied to black marching jazz around 1900, but was popularized by the white Original Dixieland Jazz Band, which toured and recorded widely from 1917 (the term ‘Dixie’ for the Old South of the USA comes from Dan Emmett's 1859 minstrel song of the same name). Dixieland was revived along with black New Orleans jazz in the 1950s and remains a popular style.

en de andere ook (alleen eerste paragraaf artikel), geciteerd uit oxford music online (grove music online), geschreven door lawrence gushee. oscar ° overleg 24 jul 2009 02:13 (CEST) (geconsulteerd via [2])

New Orleans jazz - A style of small-ensemble jazz that originated shortly before World War I, became internationally known through recordings in the 1920s, and underwent a revival in the 1940s (see TRADITIONAL JAZZ). It now exists as an interrelated group of performance styles with fixed instrumentation and relatively restricted repertory. Some writers distinguish it from DIXIELAND JAZZ, a label that they reserve for white musicians and orchestras.

het meest uitgebreid vond ik de genese inmiddels beschreven in Basic Jazz on Long Play (Carleton College, Northfield, MN, 1954) 103pp (naslagwerk) op pagina 71, hieronder geciteerd. oscar ° overleg 24 jul 2009 02:26 (CEST) (geconsulteerd via [3])

The four Negro trumpet kings—Bolden, Keppard, Oliver, and Armstrong—were not exclusively responsible for the jazz played in New Orleans during the golden quarter-century extending from 1895 to 1920. A white man, Jack (Papa) Laine, had a band just as early and nearly as good as Bolden's. By 1913, when Oliver took over from Keppard and Armstrong began to play, there was at Peg Etset's a first-rate band led by the mulatto clarinetist Yellow Nunez and numbering among its members three future giants of «Dixieland» Jazz. These were the twenty-four-year-old cornetist Dominick LaRocca, the eighteen-year-old drummer Anton Lada, and the thirteen-year-old trombonist George Brunies (who spells his name today G-E-O-R-G B-R-U-N-I-S). Only two years later LaRocca was leading the Original «Dixieland» Jazz Band in Chicago and Lada the Louisiana Five in New York, while less than a decade afterward Brunis was the driving spirit of a group greater than either of these—in fact the best of all «Dixieland» bands, the New Orleans Rhythm Kings.

The history of «Dixieland» closely parallels that of New Orleans Jazz. In 1914, like Keppard, Tom Brown reached Chicago—playing Lamb's Cafe with a band including Lopez, Mueller, Loyocano, and Stevens; whereas, like Oliver, Abbie Brunies remained the most prominent leader at home—playing the Halfway House with a group featuring his brother Georg on trombone. 1915 found the Original «Dixieland» Band splitting up in Chicago to form two important groups: the Louisiana Five (Panelli, Nunez, Calway, Karlberger, and Lada) went to the Athenia Cafe, while the Original «Dixieland» Jazz Band (LaRocca, Edwards, Shields, Ragas, and Stein) went to the DeLabbie Cafe. By the fall of that same year «Dixieland» Jazz was for the first time well represented in all three Centers—by the Louisiana Five at Bus Stanabie's Restaurant in New York, by the Original «Dixieland» at the Casino Gardens in Chicago, and by Abbie Brunies at the Halfway House in New Orleans. In December of 1916 the Original «Dixieland» Jazz Band too moved to New York—opening a historic run at Reisenweber's with Spargo for Stein at the drums and leaving Chicago for the time virtually without a «Dixieland» band.

Aan de slag

Ik ga hiermee aan de slag. Heb zelf inmiddels ook wat literatuur opgedoken. Dank! Felix2036 (reageer) 24 jul 2009 15:57 (CEST)

Samenvoegen

New Orleans Jazz en Dixieland moeten 1 artikel worden, best met Dixieland als titel. Het is niet voor niets dat er bij dit artikel New Orleans Jazz geen links zijn naar anderstalige artikels. Aanvankelijk jazz, later traditional jazz genoemd, begint het met zwarte orkesten in New Orleans. De naam 'Dixieland' komt inderdaad van een 'wit' orkest dat in 1917 de eerste jazz plaatopname maakte, maar de associatie met blanke muzikanten (waar het artikel Dixieland voor het ogenblik op steunt) kwam er pas echt met de revival van New Orleans Jazz in de veertiger jaren (met onder meer het Nederlandse Dutch Swing College Band). Traditional Jazz - Dixieland jazz - New Orleans jazz verwijzen echter allemaal naar dezelfde jazzstijl. Als er geen bezwaren zijn wil ik me inzetten om het artikel Dixieland in die zin uit te breiden/te herschrijven. . Beachcomber (overleg) 24 jan 2012 01:14 (CET)