Orde (rekenkunde)

rekenkunde

Rekenkundige bewerkingen kunnen worden ingedeeld naar orde.

Tellen wordt wel een bewerking van de nulde orde genoemd. Tellen wil zeggen dat er, wiskundig gezien, na een (natuurlijk) getal altijd een getal bestaat dat 1 groter is.

Tellen, met name het tellen van dingen, is nauw verbonden met het begrip bijectie.

Eerste orde bewerken

Bij een rekenkundige bewerking is er steeds sprake van drie begrippen:

  • de grondtallen
  • de bewerking
  • de uitkomst

Optellen is een rekenkundige bewerking van de eerste orde. Het kan worden gezien als herhaald tellen, of als het tellen vanaf (op) een bepaald getal:

 

of wel:

 

Commutatief bewerken

Een optelling is commutatief , dat wil zeggen dat volgorde van bewerken de uitkomst niet beïnvloedt. Dus:  

voorbeeld:
 

Inverse bewerken

Om te weten wat   is als alleen   en de   bekend zijn, moet worden afgetrokken:

 

Hetzelfde geldt voor een onbekend  :

 

Aftrekken is eveneens een bewerking van de eerste orde en is de inverse (omgekeerde bewerking) van optellen.

Tweede orde bewerken

Vermenigvuldigen is een rekenkundige bewerking van de tweede orde. Het wordt gezien als het herhalen van optellingen:

 

of wel:

 

Commutatief bewerken

Een vermenigvuldiging is commutatief , dat wil zeggen dat volgorde van bewerken de uitkomst niet beïnvloedt. Dus:  

voorbeeld:
 

Inverse bewerken

Om te hier weten wat   is als alleen   en de   bekend zijn, moet worden gedeeld:

 

Hetzelfde geldt voor een onbekend  :

 .

Delen is eveneens een bewerking van de tweede orde en is de inverse van vermenigvuldigen.

Derde orde bewerken

Machtsverheffen is een rekenkundige bewerking van de derde orde. Het wordt gezien al het herhaald vermenigvuldigen:

 

of wel

 

Niet-commutatief bewerken

Een machtsverheffing is niet-commutatief, dat wil zeggen dat volgorde van bewerken de uitkomst beïnvloedt. Dus:  

voorbeeld:
 
Bij grote uitzondering kan een berekening de zelfde antwoorden opleveren, zoals bij:  

Inverse bewerken

Om hier te weten wat het   is als alleen   en de   bekend zijn, moet de wortel worden getrokken:

 

Voor een onbekend   moet de logaritme worden berekend:

  

Worteltrekken en de logaritme zijn eveneens rekenkundige bewerkingen van de derde orde en de inversen van machtverheffen.

Hogere orden bewerken

In de praktijk eindigt hier de ordening. Men kan zich echter voorstellen, dat er hogere orden bestaan. Men kan herhaald machtverheffen, dat is dan een bewerking van de vierde orde. Deze bewerking wordt tetratie genoemd. Ook dat herhaald machtsverheffen kan men herhalen: herhaald-herhaald machtsverheffen, een bewerking van de vijfde orde. Deze ordes worden vaak aangegeven met de pijl-omhoog notatie. Zo wordt   geschreven als

  en  

Merk op dat   gewoon   is.

Bewerkingsvolgorde bewerken

Bij een berekening die bewerkingen van verschillende ordes bevat, is de volgorde van de bewerkingen van belang. De volgorde is steeds van hoog naar laag. Als bijvoorbeeld eerst de berekeningen van de derde orde worden uitgevoerd, bestaat het resultaat nog enkel uit bewerkingen van de tweede en eerste orde. Zo wordt de berekening eenvoudiger tot men bij de nulde orde uitkomt: de feitelijk oplossing.