Neacomys

geslacht uit de onderfamilie Sigmodontinae

Neacomys is een geslacht van knaagdieren uit de tribus Oryzomyini en de onderfamilie Sigmodontinae dat voorkomt in Zuid-Amerika, van Panama tot Bolivia en Frans-Guyana. Er zijn acht soorten beschreven, maar het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk veel hoger.

Neacomys
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Rodentia (Knaagdieren)
Familie:Cricetidae (Woelmuisachtigen)
Geslacht
Neacomys
Thomas, 1900
Typesoort
Hesperomys spinosus Thomas, 1882
Neacomys op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Kenmerken bewerken

Het geslacht omvat kleine Oryzomyini met een geel-, rood- of grijsachtig bruine rugvacht met korte stekels naast de “gewone” haren en de ondervacht. De buikvacht lijkt op die van de rug, maar is korter en heeft altijd een contrasterende kleur. De vrouwtjes hebben acht mammae. De eerste en vijfde tenen van de achtervoeten zijn veel korter dan de andere tenen. Op de tweede, derde en vijfde tenen aan de voorvoeten zitten borstels van lange witte of zilverachtige haren die langer zijn dan de klauwen. De staart is zeer spaarzaam behaard, soms met wat haren op de punt maar nooit met een echte “borstel”. De kop-romplengte varieert van 64 tot 97 mm, de staartlengte van 67-108 mm, de lengte van de achtervoet van 18 tot 25 mm, de lengte van het oor van 10 tot 18 mm, en het gewicht van 10 tot 24 gram.

Taxonomie bewerken

Tot 2000 werden er meestal vier soorten tot Neacomys gerekend: de kleine soorten N. pictus uit Panama, N. tenuipes uit Colombia, Ecuador, Peru en Bolivia en N. guianae uit Guyana, Suriname, Frans-Guyana en de nabijgelegen delen van Brazilië, en de grote soort N. spinosus uit het westelijke Amazonebekken. Patton et al. (2000) beschreven echter twee nieuwe soorten, N. minutus en N. musseri, uit de Amazonebekken van Peru en Brazilië. Later, in 2001, ontdekten Voss et al. (2001) dat N. guianae uit de Guyana’s in feite uit drie soorten bestond. Ze beschreven dus twee nieuwe soorten N. dubosti en N. paracou. Daardoor kwam het totaal op acht. Het werkelijke aantal ligt echter waarschijnlijk nog hoger, omdat Patton et al. (2000) nog een aantal groepen ontdekten in de Amazonebekken die niet tot een van de beschreven soorten konden worden gerekend. Momenteel zijn beschrijvingen van minstens twee nieuwe soorten in voorbereiding.

Ook de verspreidingen van de al eerder beschreven soorten zijn nu anders geworden. Het geslacht omvat de volgende soorten:

De volgende genetische kladen werden nog door Patton et al. (2001) gevonden:

Deze nummers zijn gebaseerd op de nummers die Patton et al. gaven aan hun kladen van kleine Neacomys-vormen; nr. 1 was tenuipes, nr. 2 was waarschijnlijk guianae, nr. 4 was musseri en nr. 5 was minutus.

Literatuur bewerken

  • Patton, J.L., da Silva, M.N.F. & Malcolm, J.R. 2000. Mammals of the Rio Juruá and the evolutionary and ecological diversification of Amazonia. Bulletin of the American Museum of Natural History 244:1-306, 25 January 2000.
  • Voss, R.S., Lunde, D.P. & Simmons, N.B. 2001. Mammals of Paracou, French Guiana: a Neotropical lowland rainforest fauna. Part 2. Nonvolant species. Bulletin of the American Museum of Natural History 263:1-236.