Wikipedia

Nationale Basiliek van het Heilig Hart

basiliek in Brussel, België

De Nationale Basiliek van het Heilig Hart, ook bekend als de Basiliek van Koekelberg, is een kerk op de grens van Koekelberg en Ganshoren. De basiliek werd gebouwd tussen 1905 en 1970. De uiteindelijke versie werd ontworpen door de Gentse architect Albert Van huffel. De enorme basiliek - grootste kerk van België -, gebouwd in art-decostijl, is een Belgisch monument en wordt gebruikt voor grote vieringen, zowel in het Nederlands als in het Frans.

Nationale Basiliek van het Heilig Hart
Basiliek van Koekelberg
Nationale Basiliek van het Heilig Hart
Plaats Koekelberg
Denominatie Rooms-Katholieke Kerk
Gewijd aan Heilig Hartverering
Coördinaten 50° 52′ NB, 4° 19′ OL
Gebouwd in 1905 tot 1970
Architectuur
Architect(en) Albert Van huffel
Detailkaart
Nationale Basiliek van het Heilig Hart (Brussels Hoofdstedelijk Gewest)
Nationale Basiliek van het Heilig Hart
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Christendom
Het neogotische ontwerp van Langerock
Binnenkant van de koepel

Cijfers bewerken

De kerk heeft de vorm van een Latijns kruis met een middenbeuk van 141 meter lang en een dwarsbeuk van 107,80 meter breed. De koepel heeft een diameter van 33 meter en een hoogte van 89 meter. De totale buitenlengte is 164,5 meter. Het is dan ook de op vijf na langste kerk ter wereld, na de Basilique Notre-Dame de la Paix te Yamoussoukro, Ivoorkust (195 m), de Sint-Pietersbasiliek in Rome (187 m), de Kathedraal Saint John the Divine in New York (183 m), de Liverpool Cathedral in Liverpool (188 m), de Sint-Paulskathedraal in Londen (175 m). Het is het grootste kerkgebouw in art-decostijl ter wereld. Er kunnen 3500 mensen in het gebouw.

Bouw bewerken

 
Cartoon van de Belgische koning Leopold II, die de eerste steen van de basiliek legt.

Het initiatief voor de basiliek kwam van koning Leopold II van België. Hij was sterk onder de indruk van de Sacré-Cœur, de basiliek op de heuvel Montmartre in Parijs. Hij besloot om ook in Brussel een dergelijk godshuis te laten bouwen naar aanleiding van de 75e verjaardag van de Belgische onafhankelijkheid. De gekozen locatie was het plateau van Koekelberg. Een commissie koos voor een ontwerp van de Leuvense architect Pierre Langerock die een neogotische kathedraal ontwierp.

Op 12 oktober 1905 legde koning Leopold II de eerste steen van de nieuwe kerk. In 1909 startten de funderingswerken. Maar door het overlijden van koning Leopold II op 17 december 1909 liep het project vertraging op. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog bleven de werken jaren stilliggen.

Na de oorlog kwam er weer beweging in door kardinaal Mercier en werden er massaal geldinzamelingen georganiseerd.

Inmiddels werd het eerste ontwerp qua stijl te ouderwets bevonden. De monnik en promotor van l'école d'art van de abdij van Maredsous, Dom Sébastien Braun, haalde de Gentse architect Albert Van huffel erbij, die een nieuw ontwerp maakte in art-decostijl. Hij gebruikte een skelet van gewapend beton, waardoor de kosten lager werden. Hij werd voor de praktische uitwerking bijgestaan door ingenieur-architect Paul Rome, die na het overlijden van Van huffel zorgde voor de verdere afwerking.[1] Paul Rome moest noodgedwongen enkele technische verbeteringen aanbrengen zoals bij de koepel en de oosttorens.[2]

Op 13 en 14 oktober 1951 werd de kerk plechtig ingewijd door kardinaal Van Roey en op 28 januari 1952 verleende Paus Pius XII de kerk haar titel van Basilica Minor. De afwerking met de koepel werd vanaf november 1967 uitgevoerd door de Ondernemingen Hambresin, die sinds 1930 op de werf actief waren, in meerdere fasen afhankelijk van de financiële mogelijkheden. Voor de uitvoering werd een torenkraan gemonteerd op het platform op 52,90 m hoogte. De haakhoogte was 100 m om de koepel tot op 88,90 m te kunnen bouwen.

Materiaal bewerken

De basiliek is gebouwd in gewapend beton en bekleed met Nederlandse belvédèrebaksteen (in verschillende nuances, afmetingen en profielen) en witte natuursteen uit Bourgondië. Binnen is voorts ruim gebruik gemaakt van okergele terracottabekleding (gaanderijen, pijlers). Er zijn ook diverse soorten marmer gebruikt. De daken en koepels zijn bekleed met koper uit Congo.

Gebruik bewerken

Wegens de enorme afmetingen kunnen delen van de basiliek voor meerdere doeleinden worden gebruikt. Er vinden geregeld tentoonstellingen plaats. Ondergronds zijn er vergaderzalen en ruimtes voor familiefeesten en conferenties, evenals een theaterzaal met 228 zitplaatsen (Zaal Vitta) en een restaurant (Le Basilic). De katholieke Brusselse radiozender Radio Spes had tot eind 2017 zijn studio in de kelder. Daar bevindt zich ook een klimmuur voor speleologie. Het panorama vanop de gaanderij aan de voet van de koepel, ca. 52 meter hoog, biedt een panoramisch uitzicht op de stad Brussel en het omliggende Brabant.

Het gebouw huisvest twee musea:

De vzw Vrienden van de Nationale Basiliek van het Heilig Hart Koekelberg verzorgt het dagelijks beheer van het gebouw.

Kunstwerken bewerken

De religieuze kunst in de basiliek is rijk en gevarieerd:

Trivia bewerken

  • Hoewel men spreekt van de basiliek van Koekelberg, staat ze feitelijk voor de helft in Ganshoren; de gemeentegrens loopt dwars door het kerkgebouw.
  • Op 4 juni 1995 werd pater Damiaan in de basiliek zalig verklaard door paus Johannes-Paulus II.
  • Door het verzet van de toenmalige kerkfabriek moest de aanleg van de Annie Cordytunnel, ten tijde van de aanleg nog de Leopold II-tunnel, aangepast worden. De tunnel mocht niet rechtdoor de onderste kelders van het gebouw gaan en maakt nu dus twee lussen rondom de kelders.

Fotogalerij bewerken

  •  
    Portaal
  •  
    Een van de torens
  •  
    Zijaanzicht
  •  
    Interieur
  •  
    Interieur, koepel
  •  
    Koepel
  •  
    Basiliek van het Heilig Hart in Koekelberg (Brussel) Apsis aan de buitenzijde. Calvarie van George Minne
  •  
    Herdenkingszegel inwijding 14 oktober 1951

Externe link bewerken

Literatuur bewerken

  • Jos Vandenbreeden & Raoul Maria De Puydt, Basiliek Koekelberg Art-Decomonument, Tielt-Brussel: Lannoo-Racine, 2005.
  • Pierre Rion, La basilique de Koekelberg. Architecture et mentalités religieuses, Louvain-la-Neuve, 1986.
Zie de categorie Nationale Basiliek van het Heilig Hart van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nationale_Basiliek_van_het_Heilig_Hart&oldid=64733135"