Wikipedia

Nannie de Villiers

tennisspeelster uit Zuid-Afrika

Esmé de Villiers (Windhoek, 5 januari 1976), ook bekend als Nannie de Villiers, is een voormalig tennis­speelster die werd geboren in Namibië, maar speelde voor Zuid-Afrika. De Villiers begon met tennis toen zij drie jaar oud was.[2] Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij was actief in het prof­tennis van 1993 tot en met 2007.

Nannie de Villiers
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrikaanse
Geboorteplaats Windhoek, Namibië
Geboortedatum 5 januari 1976
Woonplaats Somerset West[1]
Lengte 1,78 m[1]
Gewicht 67,5 kg[1]
Profdebuut 1993
Met pensioen 2007
Slaghand rechts, backhand 2-handig[1]
Totaal prijzengeld 294.308 US dollar
Coach Philip de Villiers
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 154–135
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 172e (15 december 1997)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 259–173
Titels 1 WTA, 22 ITF
Hoogste positie 53e (16 september 2002)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1998, 1999, 2003)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2002)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1999)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 14–10
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1999)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2001)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2002)
Laatst bijgewerkt op: 29 november 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
1994 271 274
1995 355 371
1996 504 321
1997 175 102
1998 265 74
1999 261 93
2000 462 97
2001 544 69
2002 – 70
2003 – 159
2004 – –

Loopbaan bewerken

Enkelspel bewerken

De Villiers debuteerde in 1993 op het ITF-toernooi van Johannesburg (Zuid-Afrika). Zij stond in 1994 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Bracknell (Engeland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Britse Claire Taylor te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 1997 in Easton (VS).

Hoewel De Villiers enkele keren deelnam aan kwalificaties voor WTA-toernooien en grandslamtoernooien, wist zij nooit tot de hoofdtabel door te dringen.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 172e plaats, die zij bereikte in december 1997.

Dubbelspel bewerken

De Villiers behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1993 op het ITF-toernooi van Johannesburg (Zuid-Afrika), samen met landgenote Lucinda Gibbs – zij won al meteen de titel, en een prijzengeld van US$ 325. In het jaar 2000 won zij samen met de Japanse Rika Hiraki het $75k-toernooi van Midland (VS), hetgeen haar $2200 opleverde. In totaal won zij 22 ITF-titels, de laatste in 2001 in Hayward (VS), samen met de Kazachse Irina Seljoetina, met wie zij twee weken eerder al haar 21e titel won, in Southampton (Engeland).

In 1995 speelde De Villiers voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Straatsburg, samen met de Australische Shannon Peters. In 1998 had zij haar grandslamdebuut op het Australian Open, samen met de Australische Lisa McShea. Gedurende zes jaren tot en met 2003 nam zij jaarlijks aan alle vier grandslamtoernooien deel. Zij stond in 2001 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Canberra, samen met de Australische Annabel Ellwood, met wie zij in het najaar van 2000 vier ITF-titels had gewonnen – zij verloren van het koppel Nicole Arendt en Ai Sugiyama. Een jaar later won De Villiers wèl het toernooi van Canberra, samen met de Kazachse Irina Seljoetina, door het koppel Samantha Reeves en Adriana Serra Zanetti te verslaan. Dit bleef haar enige WTA-titel. Later dat jaar bereikte zij nog wel de finale van het WTA-toernooi van Hawaï in Waikoloa, weer met Seljoetina.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 53e plaats, die zij bereikte in september 2002.

Gemengd dubbelspel bewerken

In deze discipline bereikte De Villiers de halve finale op Roland Garros 1999, met landgenoot Grant Stafford aan haar zijde.

Tennis in teamverband bewerken

In de periode 1998–2002 maakte De Villiers deel uit van het Zuid-Afrikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 11–0.

Privé bewerken

De Villiers werd al jong in het tennis begeleid door haar vader Philip, een arts – hij en zijn vrouw Esmé hadden een struisvogelkwekerij in Namibië, waar dochter Esmé (die zich later Nannie liet noemen) geboren is, met een broer en twee zussen.[2] Nadat zij voor de high school was geslaagd (1993) ging De Villiers het beroepstennis in. Van 2003 tot 2005 was zij daarnaast coach van een vrouwentennisteam aan Georgia Tech in Atlanta (VS). Omdat zij Afrika miste, gaf zij deze baan op, en ging naar haar broer in Napier, waar zij hem hielp met de veeboerderij. Na een brand op die boerderij ging zij weer tennislessen geven, waarnaast zij commentator werd bij het Zuid-Afrikaanse TV-station SuperSport.[3]

Na 2007 keerde zij het tennis geheel de rug toe. Zij ging de wijnbouw in, en stichtte een conferentie- en trouwlocatie (Hathersage House, april 2009) in Somerset West, een wijnstreek nabij Kaapstad. In 2012 stapte zij daar weer uit, om het leven te geven aan een dochter (mei 2012). Daarna werkte zij nog drie jaren in de wijnindustrie, bij het Vergenoegd Wine Estate. Sindsdien werkt zij bij een personeelsbureau in Stellenbosch. Intussen behaalde zij ook haar MBA-diplona aan de Business School van de universiteit van Stellenbosch (USB).[3]

Een naar haar vernoemde erebeker (Esmé de Villiers trophy) werd door Somerset West uitgereikt aan de meestbelovende tennisspeelster aan het eind van de lagere school.[4]

Palmares bewerken

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel bewerken

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2002-01-12   WTA Canberra hardcourt   Irina Seljoetina   Samantha Reeves
  Adriana Serra Zanetti 		6-2, 6-3 details
verloren finales
1. 2001-01-13   WTA Canberra hardcourt   Annabel Ellwood   Nicole Arendt
  Ai Sugiyama 		4-6, 6-7 details
2. 2002-09-15   WTA Waikoloa hardcourt   Irina Seljoetina   Meilen Tu
  María Vento-Kabchi 		6-1, 2-6, 3-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel bewerken

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1994-05-15   Bracknell $10.000 hardcourt   Claire Taylor 6-2, 6-2
2. 1994-08-28   Horb $10.000 gravel   Catrin Müller 7-6, 6-4
3. 1997-04-27   Dalby $10.000 hardcourt   Evie Dominikovic 7-5, 7-6
4. 1997-07-13   Easton $10.000 hardcourt   Karin Miller 6-3, 6-3

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel bewerken

De Villiers won 22 titels, verspreid over de periode 1993–2001, waarvan acht met de Australische Lisa McShea in 1997, en vier met de Australische Annabel Ellwood in het najaar van 2000.

Resultaten grandslamtoernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

geen

Vrouwendubbelspel bewerken

toernooi 1998 1999 2000 2001 2002 2003
  Australian Open 2R 2R 1R 1R 1R 2R
  Roland Garros 1R 1R 1R 3R 1R 1R
  Wimbledon 2R 2R 1R 1R 3R 2R
  US Open 1R 2R 1R 1R 1R 1R

Gemengd dubbelspel bewerken

toernooi 1998 1999 2000 2001 2002 2003
  Australian Open – – – – – –
  Roland Garros 1R HF KF – – –
  Wimbledon 1R 2R 1R KF 2R 2R
  US Open – – – – 2R –

Externe links bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nannie_de_Villiers&oldid=55883966"