My Dying Bride

Britse metalband

My Dying Bride is een Britse metalband (omschreven als een hybride van deathmetal/gothic metal/doommetal). De band is in 1990 opgericht.

My Dying Bride
My Dying Bride - Frozen Rock Festival, 2007
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1990-heden
Oorsprong Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Genre(s) deathmetal
gothic metal
doommetal
Label(s) Peaceville Records
Bezetting
Huidige leden Aaron Stainthorpe
Hamish Glencross
Andrew Craighan
Lena Abe
Dan Mullins
Oud-leden Martin Powell
Calvin Robertshaw
Yasmin Achmid
Bill Law
Rick Miah
Shaun Steels
Adrian Jackson
Sarah Stanton
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

In de jaren 90 van de 20e eeuw maakte My Dying Bride deel uit van de zogenaamde "Grote Drie" (Big Three) van de death/doom-metal, samen met Paradise Lost en Anathema.

De band maakt behalve van gitaren en drums ook veel gebruik van viool en piano/synthesizer. De muziek wordt gekarakteriseerd door romantische, sensuele teksten en een obsessieve aandacht voor atmosferisch detail.

Bandgeschiedenis bewerken

My Dying Bride (MDB) werd opgericht door Aaron, Andy, Calvin en Rick in de zomer van 1990. Na slechts 6 maanden bracht de band de demo Towards the Sinister uit, vrij snel gevolgd door de 7” single God is Alone. Peaceville Records kreeg hoogte van de band en bood ze een platencontract aan. Sindsdien staan ze onder contract bij Peaceville.

De eerste uitgave was de ep Symphonaire Infernus Et Spera Empyrium. Kort daarop zag hun debuutalbum As The Flower Withers het levenslicht. De gebruikte mix van death en doom was nog niet eerder vertoond. MDB werd gezien als een van de pioniers van dit genre,[1] tezamen met Anathema en Paradise Lost.

Na wederom een succesvolle ep, The Thrash Of Naked Limbs, ging de band de studio weer in om hun tweede album, Turn Loose the Swans, op te nemen. Ter ondersteuning van hun muziek nam MDB de klassiek geschoolde violist en pianist Martin Powell in dienst.

In '94 bracht de band de I Am The Bloody Earth-ep uit, waarna aan het derde studioalbum, The Angel And The Dark River, werd gewerkt. Het album kwam uit in 1995. De nummers waren nog langer en epischer geworden en de viool en piano hadden nog meer ruimte gekregen in de composities. In ’95 vond ook het 'legendarische' optreden op het Dynamo Open Air-festival plaats, als onderdeel van een uitgebreide tour door Europa.

Het volgende studioalbum, Like Gods of the Sun, dat uitkwam in ’96, liet een MDB zien dat zich meer en meer richting een toegankelijker geluid bewoog. De songs waren compacter, de zang van Aaron was melodieuzer. Dit resulteerde in een nieuwe tour, waarbij ook de Verenigde Staten werden aangedaan. Tijdens deze tour moest de band ook afscheid nemen van drummer Rick, die door ziekte niet meer in staat was om te drummen. Bill Law, voorheen drummer bij Dominion, nam toen plaats achter de drumkit.

Tijdens de opnames voor het vijfde album, 34.788%... Complete, verliet Martin de band. Ook Bill moest na de opnames de band verlaten, aangezien zijn visum verliep. Ex-Anathema drummer Shaun Steels nam zijn plaats in. Het album klonk behoorlijk anders dan we gewend zijn van MDB. De gitaren zijn nog steeds aanwezig, maar werden vergezeld door de nodige elektronische klanken. Met death of doom had het niet veel te maken, waardoor veel fans teleurgesteld waren.

Kennelijk beviel het nieuwe geluid MDB zelf ook niet. Het zesde album, The Light At The End Of The World, dat in 1999 uitkwam, vormde een groot contrast met het voorgaande album. Niet alleen waren de death en doom klanken weer terug, maar werden hier ook elementen uit de black metal aan toegevoegd. Wellicht heeft dit te maken gehad met het vertrek van gitarist Calvin, waardoor Andrew alle gitaarpartijen zelf heeft geschreven. Na de opnames werd Hamish Glencross aangenomen, als vervanger voor Calvin.

Sindsdien is MDB weer geheel teruggekeerd naar de roots. In 2000 en 2001 werden twee verzamelalbums uitgebracht, Meisterwerk I en II. Hetzelfde jaar werd het volgende studioalbum, The Dreadful Hours, uitgebracht. In 2001 wordt bovendien een optreden opgenomen in 013 te Tilburg, dat in 2002 wordt uitgebracht op cd, genaamd The Voice Of The Wretched.

In 2004 bracht de band Songs Of Darkness, Words of Light uit, dat voortborduurt op dezelfde ingrediënten. Van twee tracks van dit album, The Prize of Beauty en Blue Lotus, zijn videoclips geschoten. De laatste video die MDB had gemaakt was voor ‘For you’, afkomstig van Like Gods of the Sun.

In 2006 werd het studioalbum A Line of Deathless Kings uitgebracht. De drums op dit album werden deze keer ingespeeld door John Bennett van The Prophecy. Begin 2007 verliet de drummer de band alweer. Bassist Adrian Jackson, die vanaf het begin bij de band betrokken is geweest, verliet de band ook. Zij werden vervangen door Lena Abé en Dan Mullins.

Bandleden bewerken

Huidige bandleden bewerken

Voormalige bandleden bewerken

Discografie bewerken

Demo's, singles en ep's bewerken

  • (1990) Towards the Sinister (demo)
  • (1991) God Is Alone (7")
  • (1991) Symphonaire Infernus Et Spera Empyrium (ep)
  • (1992) The Thrash of Naked Limbs
  • (1993) Unreleased Bitterness (7")
  • (1994) I Am the Bloody Earth (ep)
  • (1994) The Sexuality of Bereavement (7")
  • (2006) Deeper down (single)
  • (2009) Bring me Victory (ep)
  • (2011) The Barghest O' Whitby (ep)
  • (2013) The Manuscript (ep)

Studioalbums bewerken

Livealbums bewerken

  • (2002) The Voice of the Wretched
  • (2008) An Ode To Woe

Compilatiealbums bewerken

  • (1994) The Stories (box van 3 ep's)
  • (1995) Trinity (compilatie van 3 ep's)
  • (2000) Meisterwerk 1 (compilatie)
  • (2001) Meisterwerk 2 (compilatie)
  • (2005) Anti-Diluvian Chronicles (3 cd's)

Dvd's bewerken

  • (1997) For Darkest Eyes (video tape)
  • (2002) For Darkest Eyes (re-release)
  • (2005) Sinamorata
  • (2008) An Ode To Woe

Externe links bewerken

Zie de categorie My Dying Bride van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.