Miguel Indurain

voormalig Spaans wielrenner, vijfvoudig Tourwinnaar
Miguel Indurain
Persoonlijke informatie
Volledige naam Miguel Indurain Larraya
Bijnaam Miguelón, Big Mig, El Rey
Geboortedatum 16 juli 1964
Geboorteplaats Villava, Spanje
Nationaliteit Vlag van Spanje Spanje
Lengte 188 cm
Sportieve informatie
Specialisatie(s) Klimmer, tijdrijder, ronderenner
Ploegen
1984–1989
1990–1996
Reynolds
Banesto
Beste prestaties
Amstel Gold Race 19e (1990)
Luik-Bastenaken-Luik 4e (1991)
Ronde van Italië 1e (1992, 1993)
4 etappezeges
Ronde van Frankrijk 1e (1991, 1992, 1993, 1994, 1995)
12 etappezeges
Ronde van Spanje 2e (1991)
WK op de weg 2e (1993, 1995)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Miguel Indurain tijdens een persconferentie in 1996
Indurain in 1996
Indurain in 2009

Miguel Indurain Larraya (Villava, 16 juli 1964) is een voormalig Spaans wielrenner. Hij was de vierde wielrenner, na de Fransen Jacques Anquetil en Bernard Hinault en de Belg Eddy Merckx, die erin slaagde vijf maal de Ronde van Frankrijk te winnen: anno 2023 het absolute record. Na het schrappen van de zeven opeenvolgende Tourzeges van Lance Armstrong is hij bovendien de eerste, én wederom nadat hij dat geweest was tot en met 2003, enige renner die vijf Tourzeges behaalde zonder onderbreking. Indurain zette deze prestatie neer in de jaren 1991 tot en met 1995.

Biografie bewerken

Miguel Indurain begon zijn professionele wielercarrière in 1984 bij de Reynolds-ploeg. In 1985 reed hij zijn eerste Tour en was hij enkele dagen leider in de Ronde van Spanje. Hij eindigde als eerste in de Tour de l'Avenir in 1986. De daaropvolgende jaren reed hij vooral als meesterknecht van zijn ploeggenoot Pedro Delgado, die in 1988 de Ronde van Frankrijk won.

In 1989 werd Indurain de eerste Spanjaard die Parijs-Nice op zijn naam schreef en won hij zijn eerste etappe in de door Greg LeMond gewonnen Ronde van Frankrijk: een Pyreneeën-etappe met aankomst op Cauterets-Cambasque. Vanaf dat moment kwam zijn carrière in een stroomversnelling. In 1990 won hij onder andere de Clásica San Sebastián en had al de gele trui in Frankrijk kunnen pakken, ware het niet dat hij op kopman Delgado moest wachten.

In 1991 won hij zijn eerste Tour de France door de gele trui na een aanval in de Pyreneeën te veroveren en ook nog twee tijdritten te winnen. Hij eindigde dat jaar ook als tweede in de Ronde van Spanje en won brons op de Wereldkampioenschappen op de weg.

In 1992 schreef Indurain zowel de Giro als de Tour op zijn naam, een prestatie die hij het jaar daarna zou herhalen. Daarmee was hij de eerste renner die La Double (Giro én Tour in één seizoen) tweemaal achter elkaar wist te winnen. Verder werd hij in 1992 kampioen van Spanje op de weg en won hij zilver op het WK van 1993 na Lance Armstrong.

Het werelduurrecord verbeterde Indurain in 1994, al raakte hij dat korte tijd later kwijt aan Tony Rominger. Dat jaar eindigde hij weer als eerste in de Tour, maar moest het in de Giro afleggen tegen de Rus Jevgeni Berzin.

In 1995 won de destijds onverslaanbaar geachte Indurain zijn vijfde en laatste Tour. In Duitama, Colombia werd hij wereldkampioen tijdrijden en eindigde in de wegwedstrijd tweede achter zijn landgenoot Abraham Olano.

In 1996 kwam er een einde aan zijn zegereeks in de Tour de France. Tijdens een ingekorte bergetappe van deze Tour naar Sestriere kon hij de voorste renners niet meer bijhouden. Dit kostte hem de zesde Tourzege. In de volgende bergetappes kreeg hij echter nog spectaculairdere inzinkingen te verduren, zoals de etappe naar Hautacam waar de tegenstand werd weggeblazen door eindwinnaar Bjarne Riis of de etappe met aankomst in Indurains regio Pamplona waar hij met de klap acht minuten verloor en waardoor hij zelfs buiten de eerste tien van de klassering kwam te staan. In het algemeen klassement zou hij als 11e eindigen. Voorts moest Indurain in de Ronde van Spanje van dat jaar voortijdig afstappen. Hij zou de Vuelta nooit winnen. Wel won hij dat jaar nog de Dauphiné Libéré en Olympisch goud op de individuele tijdrit.

In 1997 stopte Miguel Indurain met professioneel wielrennen, na bijna 15 jaar in het profpeloton te hebben rondgereden.

Miguel Indurain is geëerd met een eigen wielerwedstrijd, de Gran Premio Miguel Indurain. Zijn broer Prudencio Indurain heeft hem sinds 1991 in zijn profcarrière bijgestaan.

Belangrijkste overwinningen bewerken

1984
4e etappe Ronde van de Toekomst
1986
Eindklassement Ronde van de Toekomst
proloog en eindklassement Ronde van Murcia
1987
GP Navarra
1e etappe Vuelta a Galega
Eindklassement Ronde van de Drie Mijnvalleien
proloog Ronde van Murcia
1988
6e etappe en eindklassement Ronde van Catalonië
2e etappe Vuelta a Galega
1989
9e etappe Ronde van Frankrijk
Eindklassement Parijs-Nice
3e etappe Critérium International
Eindklassement Critérium International
1990
16e etappe Ronde van Frankrijk
6e etappe en eindklassement Parijs-Nice
Clásica San Sebastián
5e etappe Ronde van Valencia
1991
5e etappe en eindklassement Ronde van Catalonië
8e en 21e etappe Ronde van Frankrijk
 Eindklassement Ronde van Frankrijk
2e en 5e etappe Euskal Bizikleta
Eindklassement Ronde van Vaucluse
1992
 Spaans Kampioen op de weg, Elite.
Boucles de l'Aulne
Eindklassement Ronde van Catalonië
proloog, 9e en 19e etappe Ronde van Frankrijk
 Eindklassement Ronde van Frankrijk
3e en 22e etappe Ronde van Italië
 Eindklassement Ronde van Italië
4e etappe Ronde van Romandië
1993
Eindklassement Ronde van Castilië en León
6e etappe Ronde van Murcia
proloog en 9e etappe Ronde van Frankrijk
 Eindklassement Ronde van Frankrijk
10e en 19e etappe Ronde van Italië
 Eindklassement Ronde van Italië
Clásica a los Puertos de Guadarrama
1994
9e etappe Ronde van Frankrijk
 Eindklassement Ronde van Frankrijk
Eindklassement Ronde van Picardië
6e etappe Ronde van Valencia
Werelduurrecord
1995
3e etappe en eindklassement Dauphiné Libéré
  Wereldkampioen tijdrijden
8e en 19e etappe Ronde van Frankrijk
 Eindklassement Ronde van Frankrijk
Eindklassement Ronde van Galicië
1e etappe en eindklassement Ronde van La Rioja
Eindklassement Midi Libre
GP Moskou
1996
5e en 6e etappe Dauphiné Libéré
Eindklassement Dauphiné Libéré
Olympische Zomerspelen, individuele tijdrit
proloog, 4e etappe en eindklassement Ronde van Alentejo
5e etappe en eindklassement Euskal Bizikleta
1e etappe en eindklassement Ronde van Asturië

Resultaten in voornaamste wedstrijden bewerken

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1985 opgave   84e  
1986 opgave   92e  
1987 97e   opgave  
1988 47e   opgave  
1989 17e (1)  opgave  
1990 10e (1)  7e  
1991   ↑ (2)    ↑  
1992   ↑ (2)      ↑ (3) 
1993   ↑ (2)    ↑ (2) 
1994   ↑     ↑ (1) 
1995   ↑ (2) 
1996 11e   opgave  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten
1985
1986
1987 64e
1988 40e 6e 52e (UWB)
1989 42e 10e 7e 36e 77e (UWB)
1990 19e 12e 4e   ↑ 12e
1991 125e 4e 17e 14e   ↑
1992 167e 6e
1993 123e 72e 51e   ↑
1994 31e 41e
1995 132e 31e 9e   ↑
1996 115e 26e 12e

Externe link bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Miguel Induráin.
(en) Profiel van Miguel Indurain op ProCyclingStats
Voorganger:
  Franco Chioccioli
1991
  Winnaar van de Ronde van Italië  
  Miguel Indurain
1992, 1993
Opvolger:
  Jevgeni Berzin
1994
Voorganger:
Greg LeMond
 
1990
  Winnaar van de Ronde van Frankrijk  
Miguel Indurain
 
1991, 1992, 1993, 1994, 1995
Opvolger:
Bjarne Riis
 
1996
Voorganger:
Chris Boardman
  Wereldkampioen tijdrijden  
1995
Duitama
   
Opvolger:
Alex Zülle