Meiolaniidae

familie uit de onderorde halsbergers

Meiolaniidae zijn een uitgestorven familie van landbewonende schildpadden uit Zuid-Amerika en Oceanië. Enkele soorten konden tot 2,5 meter lang worden, wat ongebruikelijk is voor schildpadden die niet in zee leven. Deze familie verscheen in het Laat-Krijt en leefde tot in het Holoceen.

Meiolaniidae
Fossiel voorkomen: Laat-Krijt - Holoceen
Schedel van Ninjemys oweni waarbij de 'hoorns' duidelijk zijn te zien.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Testudines (Schildpadden)
Onderorde:Cryptodira (Halsbergers)
Familie
Meiolaniidae
Lydekker, 1887
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Meiolaniidae op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Fossiele vondsten bewerken

Fossielen werden gevonden in Argentinië, Australië, Lord Howe-eiland en Nieuw-Caledonië.

Ontwikkeling bewerken

De Meiolaniidae ontwikkelden zich op het zuidelijke supercontinent Gondwana. Gaffneylania en Niolamia leefden tijdens het Midden-Eoceen (ongeveer 40 miljoen jaar geleden) en zijn bekend van vondsten in Argentinië. Uit Oceanië zijn drie geslachten bekend: Ninjemys, Warkalania en Meiolania. De oudste Australische fossielen van Meiolaniidae (Spoochelis ormondea) zijn gevonden bij Lightning Ridge (Surat Basin, New South Wales)[1] en dateren uit het Vroeg- tot Midden- Cenomanien.[2] Meiolania overleefde tot een paar duizend jaar geleden.

Kenmerken bewerken

De schildpadden uit de Meiolaniidae kenmerkten zich door zwaar bepantserde koppen en staarten.