Massih Hutak

Massih Hutak
	Massih Hutak bij het 100 Jaar Kiesrecht Festival, 2017
Algemene informatie
Geboren	1992
Geboorteplaats	Herat
Land	Afghanistan; Nederland
Werk
Jaren actief	2011–
Genre(s)	Hiphop
Beroep	schrijver en rapper, columnist
Zangstem	rap
	(en) Last.fm-profiel;
Portaal	Muziek ; Literatuur

Massih Hutak (Herat, 1992), beter bekend onder zijn artiestennaam Kidson Jones, is een Afghaans-Nederlandse schrijver en rapper.^[1]

Biografie bewerken

Hutak werd in Afghanistan geboren en vluchtte met zijn ouders en broer op zijn tweede naar Pakistan. Daar overleed zijn moeder aan kanker. Uiteindelijk vluchtte hij met zijn broers en zijn vader naar Nederland, waar ze in 1998 aankwamen. Aanvankelijk zat Hutak op het vwo, vanaf de 5e wisselde hij naar de havo.^[2] Met het havo-diploma begon hij aan een opleiding tot docent Nederlands. Deze opleiding maakte hij echter niet af.^[3]^[4] In 2011 publiceerde hij de roman Toen God nog in ons geloofde. Daarnaast schreef hij onder andere voor de Volkskrant en Das Magazin en is hij columnist (druktemaker) voor De Nieuws BV.

Vanaf 2012 gaf hij Nederlands en Maatschappijleer op een vmbo-school in Amsterdam-Noord. In 2016 stopte hij met zijn werk als leraar om zich te kunnen richten op zijn muziek. Datzelfde jaar kwam zijn eerste ep ERROR uit.^[3]^[4]

Hutak werd door Het Parool uitgeroepen tot 1 van de 17 jonge creatieve talenten van 2017.^[5] In 2015 was hij gastartiest bij het nationale herdenkingsconcert The Bridge to Liberation. Op 5 januari 2021 ontving hij de Nieuw Amsterdam Prijs 2020.^[6]

Bibliografie bewerken

2011: Toen God nog in ons geloofde (ISBN 9789025436735)
2020: Jij hebt ons niet ontdekt, wij waren hier altijd al (ISBN 9789083054209, over gentrificatie)
2020: Wit Huiswerk. Hoe kun je bijdragen aan de strijd tegen racisme? (ISBN 9789029543613, bijdrage)

Discografie bewerken

Album

2016: ERROR

Single

2016: I.G.J.N.

Zie ook bewerken

Lijst van Nederlandse hiphopartiesten

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Massih Hutak. Writers Unlimited (2012). Gearchiveerd op 6 augustus 2021. Geraadpleegd op 6 augustus 2021.
↑ Ianthe Sahadat, Interview - Massih Hutak: 'Voor veel van mijn buren is de blonde bakfietsmoeder geen symbool van onschuld en neutraliteit' . de Volkskrant (24 november 2020). Gearchiveerd op 11 februari 2022. Geraadpleegd op 11 februari 2022.
↑ ^a ^b Romy van der Poel, 'Ik faal als m’n broertje zich geen Nederlander voelt' . NRC Handelsblad (5 februari 2016). Gearchiveerd op 13 september 2023. Geraadpleegd op 6 augustus 2021.
↑ ^a ^b Vera Mulder, Loop met rapper Massih mee door het Nederland van nu . De Correspondent (12 februari 2016). Geraadpleegd op 6 augustus 2021.
↑ Misha Melita, Even voorstellen: de 17 talenten van de stad . Het Parool (22 januari 2017). Gearchiveerd op 21 juli 2021. Geraadpleegd op 21 juli 2021.
↑ Massih Hutak ontvangt Nieuw Amsterdam Prijs 2020 . Het Parool (7 januari 2020). Gearchiveerd op 21 juli 2021. Geraadpleegd op 21 juli 2021.

[writers-1] Massih Hutak. Writers Unlimited (2012). Gearchiveerd op 6 augustus 2021. Geraadpleegd op 6 augustus 2021.

[2] Ianthe Sahadat, Interview - Massih Hutak: 'Voor veel van mijn buren is de blonde bakfietsmoeder geen symbool van onschuld en neutraliteit' . de Volkskrant (24 november 2020). Gearchiveerd op 11 februari 2022. Geraadpleegd op 11 februari 2022.

[NRC-3] Romy van der Poel, 'Ik faal als m’n broertje zich geen Nederlander voelt' . NRC Handelsblad (5 februari 2016). Gearchiveerd op 13 september 2023. Geraadpleegd op 6 augustus 2021.

[De_Correspondent-4] Vera Mulder, Loop met rapper Massih mee door het Nederland van nu . De Correspondent (12 februari 2016). Geraadpleegd op 6 augustus 2021.

[Parool-17-talenten-5] Misha Melita, Even voorstellen: de 17 talenten van de stad . Het Parool (22 januari 2017). Gearchiveerd op 21 juli 2021. Geraadpleegd op 21 juli 2021.

[Parool-prijs-6] Massih Hutak ontvangt Nieuw Amsterdam Prijs 2020 . Het Parool (7 januari 2020). Gearchiveerd op 21 juli 2021. Geraadpleegd op 21 juli 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]