Martin Koopman

Nederlands voetballer

Martin Koopman (Wezep, 5 juni 1956) is een Nederlands voetballer en voetbaltrainer.

Martin Koopman
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 5 juni 1956
Geboorteplaats Wezep, Vlag van Nederland Nederland
Senioren
Seizoen Club W (G)
1976-1982
1982-1989
1989-1991
Go Ahead Eagles
FC Twente
SC Cambuur
152 (10)
176 (36)
20 (4)
Interlands
1977 Jong Oranje 4 (1)
Getrainde teams
1989-1994
1994-1996
1996-1997
1997-1998
1998-1999
1999-2001
2001-2002
2002-2003
2004-2006
2007-2009
2010
2010
2012
2013-2014
2014-2015
2015
2016
2017-2019
2020–2021
Vlag van Nederland SC Cambuur (assistent)
Vlag van Nederland Go Ahead Eagles (assistent)
Vlag van Nederland N.E.C. (assistent)
Vlag van Nederland FC Groningen (assistent)
Vlag van Nederland FC Den Bosch
Vlag van Nederland SC Veendam
Vlag van Congo-Kinshasa AS Vita Club
Vlag van Saoedi-Arabië Saoedi-Arabië (assistent)
Vlag van China Shenyang Ginde FC
Vlag van Nederland Roda JC (assistent+interim)
Vlag van Griekenland AO Kavala (assistent)
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam (assistent)
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Nassr
Vlag van Ghana Red Bull Ghana (hfd scouting)
Vlag van Nederland RKC Waalwijk
Vlag van Ethiopië Saint-George SA
Vlag van Oman Al-Orouba SC
Vlag van Aruba Aruba
Vlag van Malediven Malediven
Erelijst
1998-1999
2015
Eerste divisie (FC Den Bosch)
Supercup (Saint-George SA)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Biografie bewerken

Loopbaan als speler bewerken

Koopman is de zoon van Lau Koopman, die eigenaar was van wegenbouwbedrijf REKO. Hij speelde bij hoofdklasser ROHDA Raalte, maar wist niet door te breken in het eerste van de amateurclub. Na een proefwedstrijd kreeg hij in 1975 een contract bij profclub Go Ahead Eagles. In de loop van dat seizoen wist hij meteen een basisplaats te veroveren. Hij maakte zijn debuut in het Nederlandse betaalde voetbal op 22 augustus 1976 in de competitiewedstrijd Telstar-Go Ahead Eagles (0-1), toen hij in de rust inviel voor Bert Strijdveen.

In 1982 vertrok Koopman naar FC Twente. In Enschede maakte hij in zijn eerste seizoen degradatie naar de Eerste divisie mee en het jaar erop promotie. Koopman werd aanvoerder en zou zeven seizoenen bij FC Twente blijven. In zijn eerste seizoen was hij clubtopscorer, met zeven doelpunten. Hij kwam in 176 competitieduels tot 36 doelpunten, voor een deel omdat hij de eerste strafschopnemer was. Aanvankelijk was hij rechtsback, maar na drie seizoenen Twente verhuisde hij naar de positie van laatste man, waarbij hij een duo vormde met voorstopper Fred Rutten.

Hoewel ernstig geblesseerd, verlengde hij in 1988 zijn contract met twee jaar, met de optie om bij Twente als trainer aan de slag te gaan. Een jaar later tekende hij een contract bij Cambuur, waar hij de mogelijkheid kreeg het spelerschap te combineren met het trainen van het tweede elftal. In 1991 beëindigde hij op 35-jarige leeftijd zijn voetbalcarrière.

Loopbaan als trainer bewerken

Koopman bleef na zijn voetbalcarrière actief in de voetbalwereld als trainer. Hij begon als assistent-trainer van Theo de Jong bij SC Cambuur. In 1994 vroeg Ab Fafié hem als assistent voor Go Ahead Eagles, dat uitkwam in de eredivisie, later werkte hij hier onder Henk ten Cate. In 1996 maakte hij de overstap naar N.E.C., waar hij assistent was van Wim Koevermans en, na diens ontslag, Leen Looyen. Het seizoen erna werd hij assistent van Wim Rijsbergen bij FC Groningen en, na diens ontslag, Jan van Dijk.

In september 1998 werd hij hoofdtrainer van FC Den Bosch, dat op dat moment onderaan in de Eerste divisie stond. Hij wist met de ploeg te promoveren naar de Eredivisie, maar werd toen hij aangaf zijn contract niet te verlengen, in de loop van het seizoen met een afkoopsom de laan uit gestuurd. Hierna was hij twee seizoenen coach van BV Veendam.

In 2002 zocht Koopman het avontuur over de grens en trad hij in dienst van AS Vita Club in Congo. Hierna werd hij assistent-bondscoach van Saoedi-Arabië onder Gerard van der Lem en trainer van Shenyang Ginde FC in China.

In februari 2007 keerde Koopman terug op de Nederlandse velden, toen hij op verzoek van hoofdtrainer Raymond Atteveld, assistent-trainer werd van Roda JC. Door de tegenvallende resultaten over het kalenderjaar 2008 werd Atteveld op non-actief gesteld. Hoewel hij zich eerst solidair wilde stellen met Atteveld, gaf hij later aan toch hoofdtrainer te willen worden na aandringen van het team.[1] Toen het bestuur koos voor Harm van Veldhoven, schikte Koopman zich enige tijd als assistent en verliet de club aan het eind van het seizoen.

In februari 2010 vertrok Koopman met Aad de Mos naar AO Kavala. Al na twee maanden besloot het tweetal hun contract in te leveren. Aansluitend werkten De Mos en Koopman samen bij Sparta Rotterdam, waar Frans Adelaar was ontslagen.[2] Nadat de ploeg voor het eerst in haar bestaan degradeerde, moesten De Mos en Koopman vertrekken.[3]

In februari 2012 keerde Koopman terug naar Saoedi-Arabië, waar hij trainer werd van Al-Nassr uit Riyad, dat was gedegradeerd naar de tweede divisie. Aan het eind van dat seizoen promoveerde Koopman met de ploeg, maar kon niet tot een overeenkomst komen met de club. In het jaar daarna werkte hij voor Red Bull Ghana als hoofd scouting.

Op 23 mei 2014 tekende hij een contact bij RKC Waalwijk, dat dat seizoen was gedegradeerd naar de Eerste divisie.[4] Bij RKC Waalwijk kreeg hij de supervisie over het eerste elftal in het seizoen 2014/15, waar Rob Maas en Roy Hendriksen de veldtrainingen verzorgden. Het uiteindelijke doel was Maas op te leiden tot hoofdtrainer.[5] Op 11 februari nam Koopman het besluit om zijn contract in te leveren en vond dat hij nu niet de juiste man was op de juiste plaats. In het jaar 2015 vertrok hij naar de club Saint-George SA uit Addis Abeba in Ethiopië en daar won hij de Supercup. In het jaar 2016 stond hij onder contract van Al-Orouba SC uit Oman, spelend voor de AFC Cup. In het lopende jaar 2017 vertrok hij naar Aruba om een contract te tekenen van 2 jaar als bondscoach en technisch directeur. In januari 2020 werd Koopman aangesteld als bondscoach van de Maldiven. Hij tekende een contract voor een jaar met een optie op nog een jaar. Tijdens de coronalockdown verblijft hij daar ook samen met René Hiddink en kunnen geen kant op.[6] In september 2021 werden ze ontslagen omdat ze te succesvol waren.[7]

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Duels Goals
1976/77   Go Ahead Eagles Eredivisie 23 0
1977/78   Go Ahead Eagles Eredivisie 20 0
1978/79   Go Ahead Eagles Eredivisie 27 2
1979/80   Go Ahead Eagles Eredivisie 34 4
1980/81   Go Ahead Eagles Eredivisie 19 2
1981/82   Go Ahead Eagles Eredivisie 29 2
1982/83   FC Twente Eredivisie 31 7
1983/84   FC Twente Eerste divisie 32 9
1984/85   FC Twente Eredivisie 25 7
1985/86   FC Twente Eredivisie 31 8
1986/87   FC Twente Eredivisie 32 4
1987/88   FC Twente Eredivisie 9 0
1988/89   FC Twente Eredivisie 16 1
1989/90   Cambuur Leeuwarden Eerste divisie ?? ??
1990/91   Cambuur Leeuwarden Eerste divisie 20 4
Totaal 425 50