Maagdenstraat (Paramaribo)

straat in Paramaribo, Suriname

De Maagdenstraat is een straat in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo die de Dr. Sophie Redmondstraat verbindt met de Keizerstraat. De Maagdenstraat loopt evenwijdig aan de Waterkant, wat verder weg van de Surinamerivier.

Maagdenstraat
De Maagdenstraat in 1955
Geografische informatie
Locatie       Paramaribo
Begin 5° 49′ 33″ NB, 55° 9′ 25″ WL
Eind 5° 49′ 29″ NB, 55° 9′ 42″ WL
Algemene informatie
Bestrating asfalt
Portaal  Portaalicoon   Suriname

Bouwwerken bewerken

De straat werd in 1933 door de Surinaamsche Waterleiding Maatschappij (SWM) aangesloten op het waterleidingnet.[1]

In de Maagdenstraat bevindt zich onder meer de Readytex Art Gallery. Hier worden voortdurend exposities gehouden en er is een atelier aan verbonden,[2] waarin kunst voortgebracht wordt als houtsnijwerk, keramiek, schilderijen, collages, pangi's, juwelen en handwerk uit gemengde technieken.[3][4] Verderop in de straat bevinden zich Kirpalani's Warenhuis en de UN Mall.

   
De Maagdenstraat in circa 1899
De Maagdenstraat in 1947

Monumenten bewerken

  Zie Lijst van monumenten in Paramaribo voor meer over dit onderwerp

De volgende panden in de Maagdenstraat staan op de monumentenlijst:

Stadsbranden van 1821 en 1832 bewerken

 
Prent van de stadsbrand van 1821
  Zie Stadsbrand van Paramaribo (1821) en Stadsbrand van Paramaribo (1832) voor de hoofdartikelen over dit onderwerp.

Op zondagmiddag 21 januari 1821 brak rond half twee brand uit in een huis op de hoek van het Gouvernementsplein en de Waterkant. De brand bleef vervolgens overslaan op andere huizen tot de brand de volgende dag om twaalf uur onder controle was. In tien straten brandden alle huizen af. Ook andere straten werden zwaar getroffen, waaronder huizen aan de Maagdenstraat.[5] In 1832 brak opnieuw een grote stadsbrand uit aan de Heiligenweg waarbij de Maagdenstraat deels verwoest werd. Uiteindelijk gingen vijftig panden in rook op. Deze keer ontstond de stadsbrand niet toevallig, maar was die aangestoken door een enkele weggelopen slaven. Drie van hen – Kodjo, Mentor en Present – werden ter dood veroordeeld. Een bijkomend gevolg was dat slaven sindsdien strenger gestraft werden.[6]

Zie ook bewerken