Lijmsemantiek
De lijmsemantiek (Engels: glue semantics) is een taalkundige theorie met betrekking tot de wisselwerking tussen syntaxis en semantiek, die aan het begin van de 21e eeuw op basis van de lineaire logica werd ontwikkeld. Het idee is dat de lineaire logica bepaalde instructies (meaning constructors) bevat die helpen bij het combineren (het zogenaamde lijmen) van afzonderlijke constituenten tot een semantisch correcte zin.
De lijmsemantiek vormt een subdiscipline binnen de lexicale functionele grammatica.
Referenties bewerken
- Dalrymple, Mary, John Lamping, and Vijay Saraswat (1993). LFG semantics via constraints. In Proceedings of the Sixth Meeting of the European ACL (pp. 97–105). University of Utrecht.
- Dalrymple, Mary (Ed.). (1999). Semantics and syntax in Lexical Functional Grammar: The resource logic approach. Cambridge, MA: MIT Press. ISBN 0-262-04171-5
- Dalrymple, Mary (2001). Lexical Functional Grammar, No. 42 in Syntax and Semantics Series. New York: Academic Press. ISBN 0-12-613534-7