Lepidodactylus

geslacht uit de familie gekko's

Lepidodactylus is een geslacht van hagedissen dat behoort tot de gekko's (Gekkota) en de familie Gekkonidae.

Lepidodactylus
Lepidodactylus lugubris, exemplaar in de omgeving van de vulkaan Cagua, Filipijnen.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Gekkonidae
Geslacht
Lepidodactylus
Fitzinger, 1843
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lepidodactylus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Naam en indeling bewerken

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in 1843. De hagedissen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Gecko en Pseudogekko. Er zijn 41 soorten, inclusief de pas in 2020 beschreven soorten Lepidodactylus pollostos en Lepidodactylus sacrolineatus.[1]

De geslachtsnaam Lepidodactylus betekent vrij vertaald 'geschubde tenen'.

Verspreiding en habitat bewerken

De hagedissen komen voor in delen van Australië en Azië en leven in de landen Taiwan, China, Sri Lanka, India, de Seychellen, Myanmar, Maleisië, Vietnam, Japan, Indonesië, Filipijnen, Palau, Nieuw-Guinea en Papoea-Nieuw-Guinea. De soort Lepidodactylus lugubris is daarnaast geïntroduceerd in grote delen van Zuid-Amerika en vele eilanden in tropische delen van de wereld.[1]

De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische bossen en verschillende andere bostypen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals landelijke tuinen, plantages en stedelijke gebieden kunnen de dieren worden aangetroffen.

Beschermingsstatus bewerken

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan 28 soorten een beschermingsstatus toegewezen. Van de hagedissen worden er 28 beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC), tien als 'onzeker' (Data Deficient of DD), twee als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU) en een als 'gevoelig' (Near Threatened of NT). De soort Lepidodactylus euaensis wordt gezien als 'ernstig bedreigd' (Critically Endangered of CR) en de soort Lepidodactylus listeri ten slotte staat te boek als 'uitgestorven in het wild (Extinct in the Wild of EW). De soort kwam voor op Christmaseiland en is hier uitgestorven maar er zijn nog wel populaties in gevangenschap waar het dier wordt gefokt..[2]

Soorten bewerken

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Lepidodactylus aignanus Kraus, 2019 Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus aureolineatus Taylor, 1915 Filipijnen
Lepidodactylus balioburius Ota & Crombie, 1989 Filipijnen
Lepidodactylus browni Pernetta & Black, 1983 Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus buleli Ineich, 2008 Vanuatu
Lepidodactylus christiani Taylor, 1917 Filipijnen
Lepidodactylus dialeukos Kraus, 2019 Indonesië
Lepidodactylus euaensis Gibbons & Brown, 1988 Tonga
Lepidodactylus flaviocularis Brown, McCoy & Rodda, 1992 Salomonseilanden
Lepidodactylus gardineri Boulenger, 1897 Polynesië
Lepidodactylus guppyi Boulenger, 1884 Bismarck-archipel, Salomonseilanden, Vanuatu, Oceanië, Santa Cruzeilanden, mogelijk in Nieuw-Guinea
Lepidodactylus herrei Taylor, 1923 Filipijnen
Lepidodactylus intermedius Darevsky, 1964 Indonesië
Lepidodactylus kwasnickae Kraus, 2019 Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus labialis Peters, 1867 Filipijnen
Lepidodactylus listeri Boulenger, 1889 Christmaseiland
Lepidodactylus lombocensis Mertens, 1929 Indonesië
Lepidodactylus lugubris Duméril & Bibron, 1836 Taiwan, China, Sri Lanka, India, Seychellen, Myanmar, Maleisië, Vietnam, Japan, Indonesië, Filipijnen, Palau, Nieuw-Guinea, Bismarck-archipel, Nauru, Salomonseilanden, Micronesië, Oceanië, Australië, Samoa, Guam, Genootschapseilanden, Marianen, Mascarenen, geïntroduceerd in de Verenigde Staten (Hawaï), Mexico, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Brazilië, Ecuador, Colombia, Suriname, Venezuela en de Caraïben
Lepidodactylus magnus Brown & Parker, 1977 Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus manni Schmidt, 1923 Fiji-eilanden
Lepidodactylus mitchelli Kraus, 2019 Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus moestus Peters, 1867 Micronesië
Lepidodactylus mutahi Brown & Parker, 1977 Salomonseilanden
Lepidodactylus novaeguineae Brown & Parker, 1977 Papoea-Nieuw-Guinea, Indonesië
Lepidodactylus oligoporus Buden, 2007 Micronesië
Lepidodactylus oortii Kopstein, 1926 Indonesië
Lepidodactylus orientalis Brown & Parker, 1977 Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus pantai Stubbs, Karin, Arifin, Iskandar, Arida, Reilly, Bloch, Kusnadi, & Mcuire, 2017 Indonesië
Lepidodactylus paurolepis Ota, Fisher, Ineich & Case, 1995 Micronesië, Palau
Lepidodactylus planicauda Stejneger, 1905 Filipijnen
Lepidodactylus pollostos Karkkainen, Richards, Kraus, Tjaturadi, Krey, & Oliver, 2020 Indonesië
Lepidodactylus pulcher Boulenger, 1885 Oceanië, Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus pumilus Boulenger, 1885 Australië, Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus ranauensis Ota & Hikida, 1988 Maleisië
Lepidodactylus sacrolineatus Kraus & Oliver, 2020 Papoea-Nieuw-Guinea
Lepidodactylus shebae Brown & Tanner, 1949 Salomonseilanden
Lepidodactylus tepukapili Zug, Watling, Alefaio, Alefaio & Ludescher, 2003 Polynesië
Lepidodactylus vanuatuensis Ota, Fisher, Ineich, Case, Radtkey & Zug, 1998 Melanesië
Lepidodactylus woodfordi Boulenger, 1887 Papoea-Nieuw-Guinea, Salomonseilanden
Lepidodactylus yami Ota, 1987 China (Lanyu eiland)
Lepidodactylus zweifeli Kraus, 2019 Papoea-Nieuw-Guinea

Bronvermelding bewerken