Wikipedia

Laurent Koscielny

Pools voetballer

Laurent Koscielny (Tulle, 10 september 1985) is een Frans-Pools voormalig voetballer die doorgaans in de verdediging speelde. Tijdens zijn carrière speelde hij onder andere voor Arsenal en Bordeaux. Koscielny was van 2011 tot en met 2018 international in het Frans voetbalelftal, waarvoor hij 51 interlands speelde en één keer scoorde.

Laurent Koscielny
Koscielny in actie namens Arsenal in 2015
Persoonlijke informatie
Volledige naam Laurent Koscielny
Geboortedatum 10 september 1985
Geboorteplaats Tulle, Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 186 cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Voetbalcarrière geëindigd in 2022
Jeugd
1997–2002
2002–2003
2003–2004 		Vlag van Frankrijk ESA Brive
Vlag van Frankrijk Limoges FC
Vlag van Frankrijk EA Guingamp
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2004–2007
2007–2009
2009–2010
2010–2019
2019–2022 		Vlag van Frankrijk EA Guingamp
Vlag van Frankrijk Tours FC
Vlag van Frankrijk FC Lorient
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Frankrijk Girondins Bordeaux 		41(0)
67(6)
35(3)
255(22)
62(0)
Interlands
2011–2018 Vlag van Frankrijk Frankrijk 51(1)
* Bijgewerkt op 13 maart 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Guingamp en Tours bewerken

Koscielny begon zijn carrière in 2004 bij EA Guingamp, waar hij in de zesenveertig wedstrijden die hij speelde voornamelijk als rechtsback uitkwam. In 2007 verkaste de Fransman naar Tours FC, waar hij wel de kans kreeg als centrumverdediger.

FC Lorient bewerken

Op 16 juni 2009 nam FC Lorient, destijds net gepromoveerd naar de Ligue 1, Koscielny over van Tours FC voor een bedrag van 1,7 miljoen euro. Er werd tevens overeenstemming bereikt over een vierjarige verbintenis voor de verdediger. Op 7 maart 2010 maakte hij zijn eerste doelpunt in dienst van Lorient, door op bezoek bij Olympique Marseille (1–1) de gelijkmaker binnen te koppen.[1] Koscielny speelde dat seizoen vijfendertig wedstrijden voor zijn club, waarin hij vijf maal doel wist te treffen. Arsenal had interesse om hem over te nemen, maar een bod van circa vijf miljoen plus het verhuren van Francis Coquelin werd afgewezen door Lorient.[2]

Arsenal bewerken

De Engelsen gaven echter niet op en deden een bod van omstreeks 10,5 miljoen euro. De Franse verdediger vroeg Lorient om dit bod te accepteren en hem naar Londen te laten vertrekken.[3] Tevens had Lorient al een nieuwe centrumverdediger aangetrokken in de naam van Bruno Ecuele Manga, die overkwam van Angers SCO.[4] Zodoende kon Lorient het bod niet weigeren en Koscielny verkaste hierop naar de Londense club. Hij tekende een 'langlopend contract' en kreeg rugnummer 6, dat voorheen voor de naar Fulham FC vertrokken Philippe Senderos was.[5]

Koscielny speelde zijn eerste wedstrijd op Anfield tegen Liverpool, waar Arsenal met 1–1 gelijkspeelde. De centrumverdediger werd tijdens dit duel wel van het veld gestuurd doordat hij twee gele kaarten kreeg van scheidsrechter Martin Atkinson de rode kaart, net als Joe Cole van Liverpool, die ook rood kreeg bij zijn debuut.[6] Zijn eerste doelpunt in dienst van Arsenal viel te noteren op 11 september 2010, toen met 4–1 gewonnen werd van Bolton Wanderers. Tijdens dit duel opende de Fransman de score.[7]

Op 24 juli 2012 verlengde Koscielny zijn verbintenis bij de club met vijf jaar.[8] Aan het einde van het seizoen 2012/13 werd hij verkozen tot op-één-na belangrijkste speler van Arsenal van dat seizoen.[9] Op 9 mei 2014 verlengde de verdediger zijn contract opnieuw.[10] Op 17 mei was hij trefzeker in de finale van de FA Cup tegen Hull City. Hij scoorde de gelijkmaker, waarna Arsenal met 3–2 won van Hull.[11]

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2004/05   EA Guingamp Ligue 2 11 0 0 2 0 0 — 13 0 0
2005/06 9 0 0 1 0 0 10 0 0
2006/07 21 0 0 2 0 0 23 0 0
Club Totaal 41 0 0 5 0 0 0 0 0 46 0 0
2007/08   Tours FC Championnat National 33 1 0 4 1 0 — 37 2 0
2008/09 Ligue 2 34 5 0 1 0 0 36 5 0
Club Totaal 67 6 0 5 1 0 0 0 0 72 7 0
2009/10   FC Lorient Ligue 1 35 3 0 5 1 0 — 40 4 0
Club Totaal 35 3 0 5 1 0 0 0 0 40 4 0
2010/11   Arsenal Premier League 30 2 0 9 1 1 4 0 0 43 3 1
2011/12 33 2 1 3 0 1 6 1 0 42 3 2
2012/13 25 2 1 4 1 0 5 1 0 34 4 1
2013/14 32 2 0 5 1 0 9 0 0 46 3 0
2014/15 27 3 0 6 0 0 6 0 0 39 3 0
2015/16 33 4 0 4 0 0 7 0 0 44 4 0
2016/17 33 2 1 2 0 0 8 0 0 43 2 1
2017/18 25 2 0 2 0 0 6 0 0 33 2 0
2018/19 17 3 0 2 0 0 10 0 0 29 3 0
Club Totaal 255 22 3 37 3 2 61 2 0 353 27 5
2019/20   Girondins de Bordeaux Ligue 1 25 0 0 3 0 0 — 28 0 0
2020/21 26 0 2 0 0 0 26 0 2
2021/22 11 0 1 0 0 0 11 0 1
Club Totaal 62 0 3 3 0 0 0 0 0 65 0 3
TOTAAL 460 31 6 55 5 2 61 2 0 576 38 8

Bijgewerkt op 13 maart 2022.

Interlandcarrière bewerken

Koscielny werd geboren in Frankrijk, maar is van Poolse afkomst. Daardoor kon hij kiezen of hij voor Polen of Frankrijk wilde spelen.[12] Andere spelers die voor dezelfde keuze stonden, zoals Damien Perquis en Ludovic Obraniak kozen voor Polen, maar Koscielny koos voor zijn geboorteland Frankrijk.[13] Koscielny werd op 9 februari 2011 voor de eerste keer opgeroepen voor de nationale ploeg, voor een oefeninterland tegen Brazilië. Hij kwam niet aan spelen toe in deze wedstrijd. Na een nieuwe selectie – eveneens zonder speelminuten – speelde Koscielny op 11 november 2011 zijn eerste minuten als Frans international in een oefeninterland tegen de Verenigde Staten. Het duel werd met 1–0 gewonnen door een goal van Loïc Rémy. De andere debutanten dit duel waren Jérémy Mathieu (Valencia), Maxime Gonalons (Olympique Lyon) en Olivier Giroud (Montpellier).[14]

EK 2012 bewerken

Hij werd in 2012 door bondscoach Laurent Blanc opgenomen in de selectie voor het EK 2012 in Polen en Oekraïne.[15] Tijdens dit toernooi kwam Koscielny slechts in actie tijdens de kwartfinale, waarin door twee doelpunten van Xabi Alonso met 2–0 werd verloren van de titelverdediger Spanje, dat later opnieuw het EK zou winnen.[16] Zijn toenmalige clubgenoten Wojciech Szczęsny (Polen), Andrej Arsjavin (Rusland), Tomáš Rosický (Tsjechië), Robin van Persie (Nederland), Nicklas Bendtner (Denemarken), Per Mertesacker (Duitsland), Santi Cazorla (Spanje), Theo Walcott, Alex Oxlade-Chamberlain (beiden Engeland) en Olivier Giroud (eveneens Frankrijk) waren ook actief op het toernooi.

WK 2014 bewerken

Koscielny kreeg op 15 november 2013 zijn eerste rode kaart als speler van Frankrijk. In de uitwedstrijd bij Oekraïne (2–0 nederlaag) toonde scheidsrechter Cüneyt Çakır hem in de blessuretijd een rode kaart, die hij later ook aan Oekraïner Oleksandr Koetsjer gaf.[17] Op 13 mei 2014 werd de verdediger door bondscoach Didier Deschamps opgenomen in de selectie voor het WK 2014 in Brazilië.[18] Koscielny maakte zijn WK-debuut op 20 juni 2014, toen met 2–5 werd gewonnen van Zwitserland.[19] Tijdens dit duel verving hij de geblesseerde Mamadou Sakho in de tweede helft. In de wedstrijden hierna, tegen Ecuador (0–0) en Nigeria (2–0 winst) stond hij in de basis. In de kwartfinale tegen Duitsland mocht Koscielny opnieuw invallen voor Sakho. Er werd echter met 0–1 verloren en Frankrijk werd zo uitgeschakeld.[20] Zijn toenmalige clubgenoten Santi Cazorla (Spanje), Jack Wilshere, Alex Oxlade-Chamberlain (beiden Engeland), Olivier Giroud, Bacary Sagna (beiden eveneens Frankrijk), Mesut Özil, Lukas Podolski, Per Mertesacker (allen Duitsland) en Thomas Vermaelen (België) waren ook actief op het toernooi.

EK 2016 bewerken

Na het wereldkampioenschap voetbal 2014 speelde Koscielny met het Frans elftal twee jaar uitsluitend vriendschappelijke interlands. Bondscoach Didier Deschamps nam hem op 12 mei 2016 op in de Franse selectie voor het EK 2016, in eigen land.[21] Hierop bereikten zijn ploeggenoten en hij de finale, die ze met 0–1 verloren van Portugal. In een voorbereidende oefeninterland tegen Schotland op 4 juni maakte Koscielny (3–0) zijn eerste interlanddoelpunt.

WK 2018 bewerken

Koscielny maakte bekend na het WK 2018 in Rusland af te zwaaien als Frans international. Door een zware blessure aan de achillespees moest hij het toernooi echter aan zich voorbij laten gaan. Dat Frankrijk uiteindelijk het toernooi won, maakte het voor hem nog moeilijker. In oktober 2018 nam hij uiteindelijk afscheid bij de nationale ploeg.

Interlands van Laurent Koscielny voor   Frankrijk
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van   Arsenal FC
1. 11 november 2011   Frankrijk – Verenigde Staten   1 – 0 Vriendschappelijk
2. 31 mei 2012   Frankrijk – Servië   2 – 0 Vriendschappelijk
3. 5 juni 2012   Frankrijk – Estland   4 – 0 Vriendschappelijk
4. 23 juni 2012   Spanje – Frankrijk   2 – 0 EK-eindronde
5. 12 oktober 2012   Frankrijk – Japan   0 – 1 Vriendschappelijk
6. 16 oktober 2012   Spanje – Frankrijk   1 – 1 Vriendschappelijk
7. 14 november 2012   Italië – Frankrijk   1 – 2 Vriendschappelijk
8. 6 februari 2013   Frankrijk – Duitsland   1 – 2 Vriendschappelijk
9. 26 maart 2013   Frankrijk – Spanje   0 – 1 Kwalificatie WK 2014
10. 5 juni 2013   Uruguay – Frankrijk   1 – 0 Vriendschappelijk
11. 14 augustus 2013   België – Frankrijk   0 – 0 Vriendschappelijk
12. 6 september 2013   Georgië – Frankrijk   0 – 0 Kwalificatie WK 2014
13. 10 september 2013   Wit-Rusland – Frankrijk   2 – 4 Kwalificatie WK 2014
14. 15 oktober 2013   Frankrijk – Finland   3 – 0 Kwalificatie WK 2014
15. 15 november 2013   Oekraïne – Frankrijk   2 – 0 Kwalificatie WK 2014
16. 27 mei 2014   Frankrijk – Noorwegen   4 – 0 Vriendschappelijk
17. 1 juni 2014   Frankrijk – Paraguay   1 – 1 Vriendschappelijk
18. 20 juni 2014   Zwitserland – Frankrijk   5 – 2 WK 2014
19. 25 juni 2014   Ecuador – Frankrijk   0 – 2 WK 2014
20. 30 juni 2014   Frankrijk – Nigeria   0 – 2 WK 2014
21. 4 juli 2014   Frankrijk – Duitsland   0 – 1 WK 2014
22. 29 maart 2015   Frankrijk – Denemarken   0 – 2 Vriendschappelijk
23. 7 juni 2015   Frankrijk – België   3 – 4 Vriendschappelijk
24. 4 september 2015   Portugal – Frankrijk   0 – 1 Vriendschappelijk
25. 13 november 2015   Frankrijk – Duitsland   2 – 0 Vriendschappelijk
26. 17 november 2015   Engeland – Frankrijk   2 – 0 Vriendschappelijk
27. 25 maart 2016   Nederland – Frankrijk   2 – 3 Vriendschappelijk
28. 30 mei 2016   Frankrijk – Kameroen   3 – 2 Vriendschappelijk
29. 4 juni 2016   Frankrijk – Schotland   3 – 0 Vriendschappelijk   39'
30. 10 juni 2016   Frankrijk – Roemenië   2 – 1 EK 2016
31. 15 juni 2016   Frankrijk – Albanië   2 – 0 EK 2016
32. 19 juni 2016   Zwitserland – Frankrijk   0 – 0 EK 2016
33. 26 juni 2016   Frankrijk – Ierland   2 – 1 EK 2016
34. 3 juli 2016   Frankrijk – IJsland   5 – 2 EK 2016
35. 7 juli 2016   Duitsland – Frankrijk   0 – 2 EK 2016
36. 11 juli 2016   Portugal – Frankrijk   1 – 0 (n.v.) EK 2016

Bijgewerkt op 11 juli 2016.[22]

Erelijst bewerken

Competitie
Aantal Jaren
  Arsenal
FA Cup 2x 2013/14, 2014/15
FA Community Shield 2x 2014, 2015

Zie ook bewerken

Referenties bewerken

  1. ↑ Wedstrijdverslag Olympique Marseille - FC Loreint bij Soccerway. Gearchiveerd op 4 juni 2016.
  2. ↑ (en) "Arsenal warned off Koscielny" Sky Sports, 11 juni 2010
  3. ↑ (en) "Arsenal target Laurent Koscielny begs Lorient to accept latest £8.3m offer from Arsene Wenger" Daily Mail, 16 juni 2010. Gearchiveerd op 11 juni 2016.
  4. ↑ "Lorient bereidt zich met komst Manga voor op Arsenal-transfer Koscielny" voetbalzone, 7 juli 2010
  5. ↑ (en) "Laurent Koscielny completes move to Arsenal" op de website van Arsenal, 7 juli 2010
  6. ↑ (en) "Cole sees red as Liverpool and Arsenal draw at Anfield" CNN, 15 augustus 2010
  7. ↑ (en) "Arsenal beat 10-man Bolton" SkySports, 11 september 2010
  8. ↑ "Arsenal sluit nieuw contract met Koscielny" - FCUpdate.nl, 24 juli 2012
  9. ↑ (en) "Player of the Season: 2nd Koscielny" op de website van Arsenal, 30 mei 2013. Gearchiveerd op 26 augustus 2023.
  10. ↑ "Koscielny langer bij Arsenal" Algemeen Dagblad, 9 mei 2014
  11. ↑ "Na negen jaar zonder prijzen wint Arsenal de FA Cup" NRC Handelsblad, 17 mei 2014
  12. ↑ (fr) "Koscielny songe lui aussi à prendre la nationalité polonaise" RMC Sport, 19 augustus 2009. Gearchiveerd op 1 oktober 2020.
  13. ↑ (en) "Arsenal defender Laurent Koscielny has heart set on call up to France national team despite interest from Poland" goal.com, 2 augustus 2010. Gearchiveerd op 27 juli 2022.
  14. ↑ Wedstrijdverslag Frankrijk - Verenigde Staten bij European Football. Gearchiveerd op 30 januari 2023.
  15. ↑ "Blanc heeft geen ruimte voor lievelingetje in Franse EK-selectie" Voetbalzone, 29 mei 2012. Gearchiveerd op 14 september 2018.
  16. ↑ "Spanje schakelt flets Frankrijk uit op EK" NU.nl, 23 juni 2012. Gearchiveerd op 18 september 2020.
  17. ↑ "Portugal - Zweden 1-0, Frankrijk verliest" Sp!ts, 15 november 2013. Gearchiveerd op 24 september 2015.
  18. ↑ "Deschamps passeert Nasri in WK-selectie Frankrijk" Algemeen Dagblad, 13 mei 2014
  19. ↑ "Kuipers ziet Fransen zwakke Zwitsers verpulveren" Voetbal International, 20 juni 2014. Gearchiveerd op 22 december 2014.
  20. ↑ "Duitsland klopt Frankrijk en bereikt halve eindstrijd WK" NU.nl, 4 juli 2014. Gearchiveerd op 18 september 2020.
  21. ↑ (fr) Dernière Sélection op de website van de Franse voetbalbond. Gearchiveerd op 11 november 2020.
  22. ↑ Profiel Koscielny bij European Football. Gearchiveerd op 17 januari 2023.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Laurent_Koscielny&oldid=65766954"