Langeronyx[1] is een geslacht van uitgestorven basale Rhynchosauria bekend van de Bromsgrove Sandstone-formatie uit het vroege Midden-Trias (Anisien) van Warwickshire. Het bevat als enige soort Langeronyx brodiei, oorspronkelijk opgenomen in het geslacht Rhynchosaurus. Rhynchosaurus brodiei werd voor het eerst beschreven en benoemd door Michael Benton in 1990, in de soortaanduiding natuurvorser Peter Bellinger Brodie erend, maar de herbeschrijving door Martín D. Ezcurra, Felipe Montefeltro en Richard J. Butler in 2016 herstelde het als nauwer verwant aan de meer geavanceerde hyperodapedontiden dan aan de typesoort Rhynchosaurus en dus werd het verplaatst naar zijn eigen geslacht. De geslachtsnaam Langeronyx eert de Braziliaanse paleontoloog Max Cardoso Langer als erkenning voor zijn onderzoek naar Rhynchosaurus, gecombineerd met het Griekse onyx (óνυξ) dat 'klauw' betekent, een veelgebruikt achtervoegsel voor rhynchosauriër-geslachten. Langeronyx brodiei is alleen bekend van het holotype, een gedeeltelijke schedel verdeeld in de twee exemplaren WARMS G6097/1 en NHMUK PV R8495, respectievelijk gehuisvest in het Warwickshire Museum in Warwick en het Natural History Museum in Londen. Andere exemplaren die oorspronkelijk naar Rhynchosaurus brodiei werden verwezen, overlappen niet met het type ervan of kunnen net zo goed worden verwezen naar andere basale rhynchosauriërs (zoals Fodonyx spenceri en Bentonyx sidensis van de even oude Otter Sandstone-formatie). Langeronyx brodiei is een van de twee basale archosauromorfen die bekend zijn uit de Bromsgrove Sandstone-formatie, de andere is de minder bekende Rhombopholis scutulata.
Cladogram gebaseerd op Ezcurra et al. (2016):
| Bronnen, noten en/of referenties
|
