In de kansrekening en statistiek verstaat men onder de kwantielfunctie van een stochastische variabele de (gegeneraliseerde) inverse functie van de verdelingsfunctie van , mits deze inverse functie correct gedefinieerd kan worden. De kwantielfunctie bepaalt voor een kans het bijbehorende kwantiel dat het waardenbereik van verdeelt in de fracties kleinere en grotere waarden.

Is dus de verdelingsfunctie van , en is voor een zekere , dan wordt de kwantielfunctie gegeven door:

Het bereik van de verdelingsfunctie kan ook het open interval zijn. Het gesloten interval in bovenstaande definitie dient dan door dit open interval te worden vervangen.

Als een continue, monotoon stijgende functie is, is de inverse functie van de verdelingsfunctie.

hoeft echter noch continu, noch monotoon stijgend te zijn. In het geval van bijvoorbeeld een discrete toevalsvariabele bevat de grafiek van de verdelingsfunctie verticale sprongen en is dus niet-continu. Een verdelingsfunctie is monotoon niet-dalend, dus kan ook op bepaalde intervallen constant zijn. In deze gevallen wordt de kwantielfunctie als volgt gedefinieerd:

Voorbeelden bewerken

De uniforme verdeling bewerken

De op   uniform verdeelde toevalsvariabele   heeft als verdelingsfunctie   met:

 

De bijbehorende kwantielfunctie   wordt gegeven door:  .

De logistische verdeling bewerken

Een tweede voorbeeld is een logistisch verdeelde toevalsvariabele   met parameters   en  . De verdelingsfunctie   wordt gegeven door:

 

Deze verdelingsfunctie is een op   continue, monotoon stijgende functie, waarvan de grafiek een S-vormige kromme is, die sterk lijkt op de grafiek van de verdelingsfunctie van de normale verdeling.

De kwantielfunctie   van deze toevalsvariabele wordt gegeven door: