Korwar
Een korwar(-beeld) is een voorouderbeeld van het eiland Biak in de Geelvinkbaai of Cenderawasih-baai in de Indonesische provincie Papoea.
.jpg)
De beelden worden gemaakt met het doel overleden voorouders, die lichaamsloos op aarde rondzwerven een nieuw lichaam te geven. De korwar is gemaakt van hout, in zeer zeldzame gevallen ook van kalksteen. Het heeft de vorm van een reusachtig hoofd, staande op een klein onderlichaam, en heeft derhalve een primitieve vorm van een mens. Oorspronkelijk werd de schedel van de overleden voorouder in het beeld verwerkt, en bestond het hoofdgedeelte van het beeld uit een in hout rustende schedel. Het gebruik van schedels voor dit doel werd in het begin van de vorige eeuw op verzoek van de zending door het Nederlandse bestuur op Biak verboden.
Korwars worden in de huiskamer opgesteld, en kunnen worden gebruikt om het succes van een aanstaande onderneming of activiteit te kunnen voorspellen. Als het beeld gaat trillen of bewegen, is de aanstaande activiteit, volgens de Biakkers gevaarlijk en moet deze worden afgeraden.
De volkenkundige musea in Nederland - de vier wereldmusea - hebben vele tientallen korwars in hun collectie. Leiden heeft een korwar uit 1830, [1] Amsterdam een die is verzameld tijdens de Etna-expeditie naar Noord Nieuw-Guinea in 1858.
Literatuur bewerken
- Baaren, Th. P. van, Korwars and Korwar Style; Art and Ancestor Worship in North-West New Guinea. Den Haag, 1968.
- Corbey, R., Korwar; Northwest New Guinea Ritual Art according to Missionary Sources. Leiden: C. Zwartenkot Art Books, 2019
- Duuren, D. van, "An old korwar from New Guinea in Amsterdam's Tropenmuseum", in: Tribal- the magazine of tribal art IX-1, nr. 34, Spring 2004, pp. 110-113.
- Smidt, D.A.M., "Korwars: sprekende beelden als bemiddelaars tussen levenden en doden", in: M. Holsbeke (red.), Het object als bemiddelaar; over de transcenderende betekenis van kunst in traditionele culturen. Antwerpen: Etnografisch Museum Stad Antwerpen, 1996, pp. 68-77.
| Bronnen, noten en/of referenties |