Wikipedia

Koen Casteels

Belgisch doelman (1992-)

Koen Casteels (Bonheiden, 25 juni 1992) is een Belgisch doelman in het betaald voetbal. Hij verruilde in januari 2015 1899 Hoffenheim voor VfL Wolfsburg. Hij wordt sinds 2013 regelmatig geselecteerd voor het Belgisch voetbalelftal (de 'Rode Duivels'). Hij maakte zijn debuut voor de Rode Duivels op 8 september 2020 in een UEFA Nations League-wedstrijd tegen IJsland.

Koen Casteels
Koen Casteels
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 25 juni 1992
Geboorteplaats Bonheiden, België
Lengte 197 cm
Been Links
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
Rugnummer 1
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd
1996–2002
2002–2009 		Vlag van België KAC Betekom
Vlag van België KRC Genk
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2011
2011–2014
2011–2015
2015–2024
2015-2015 		Vlag van België KRC Genk
Vlag van Duitsland 1899 Hoffenheim II
Vlag van Duitsland 1899 Hoffenheim
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
→ Vlag van Duitsland Werder Bremen 		0(0)
32(0)
41(0)
225(0)
6(0)
Interlands **
2007
2008
2008–2009
2009–2011
2011–2013
2013– 		Vlag van België België –15
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –19
Vlag van België België –21
Vlag van België België 		2(0)
3(0)
3(0)
20(0)
9(0)
4(0)
* Bijgewerkt op 11 oktober 2021
** Bijgewerkt op 11 oktober 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Jeugd bewerken

Casteels startte zijn carrière op amper vier en een half jarige leeftijd bij KAC Betekom. KRC Genk nam hem in 2002 op tienjarige leeftijd over, en hij groeide daar uit tot talentvolle doelman in de A- kern onder leiding van keepertrainer Gilbert Roex.[1]

KRC Genk bewerken

In 2008 zat hij een eerste keer op de bank bij de A-selectie. In 2009 werd Casteels definitief opgenomen in de A-kern. Bij Genk was hij reservedoelman. Casteels leek voorbestemd om eerste doelman te worden bij Genk, maar het was Thibaut Courtois die een vaste plek onder de lat kreeg.

TSG 1899 Hoffenheim bewerken

In de zomer van 2011 vertrok hij naar TSG 1899 Hoffenheim, waar hij een contract voor vier seizoenen ondertekende.[2] Hij werd overgenomen voor €1.200.000,-. Bij Genk had hij nog een contract tot 2013, maar omdat Genk ook Courtois in de rangen had, kwam hij weinig aan spelen toe. Ook Schalke 04 had interesse getoond in de doelman.[3]

Casteels kwam in zijn eerste seizoen bij Hoffenheim niet aan spelen toe in het eerste elftal. Hij speelde in het tweede elftal in de Regionalliga. Hij startte het seizoen 2012/13 als tweede doelman. Door de blessure van eerste doelman Tim Wiese maakte Casteels op 23 september 2012 zijn debuut in de Bundesliga tegen Hannover 96. In de tweede helft van het seizoen 2012/13 werd hij eerste doelman. Op 18 november 2013 werd zijn contract verlengd tot medio 2017. Op dat ogenblik is hij de jongste nummer één onder de lat in de Bundesliga.[4] Op 6 april 2014 brak Casteels zijn rechterscheenbeen na een ongelukkig contact met Hertha BSC-aanvaller Adrián Ramos, waardoor hij deelname aan het wereldkampioenschap voetbal 2014 misliep. Hij speelde voor Hoffenheim 39 Bundesliga-wedstrijden, twee barragewedstrijden voor het behoud tegen 1. FC Kaiserslautern en twee bekerwedstrijden.

VfL Wolfsburg bewerken

Uitleenbeurt aan Werder Bremen bewerken

In de winterstop van het seizoen 2014/15 werd hij overgekocht door VFL Wolfsburg voor €1.500.000,-. Casteels ondertekende een contract voor drieeënhalf jaar bij de toenmalige nummer twee uit de Bundesliga, die hem evenwel meteen voor de rest van het seizoen uitleende aan reeksgenoot en degradatiekandidaat SV Werder Bremen.[5] Daar zat Casteels aanvankelijk op de bank voor Raphael Wolf, maar vanaf de 29e speeldag kreeg hij er zijn kans van trainer Viktor Skrypnyk. Hij kwam uiteindelijk zesmaal in actie voor Werder Bremen, dat uiteindelijk nog tiende eindigde.

Eerste seizoenen bewerken

Op 1 augustus 2015 won Casteels in zijn eerste officiële wedstrijd voor Wolfsburg meteen een prijs: in de DFL-Supercup hielp hij zijn club aan een 1-1-gelijkspel tegen Bayern München en stopte hij in de strafschoppenreeks een penalty van Xabi Alonso.[6] Later die maand kwam hij driemaal in actie in de Bundesliga, maar werd daarna vervangen door Diego Benaglio. In zijn eerste seizoen bij Wolfsburg speelde hij 17 officiële wedstrijden in alle competities, inclusief twee wedstrijden in de achtste finale van de Champions League tegen KAA Gent.[7]

Ook in het seizoen 2016/17 moest Casteels de plek onder de lat delen met Benaglio, in die mate dat hij gelinkt werd aan een vertrek.[8][9] Op het einde van het seizoen verzekerde Wolfsburg het behoud door, met Casteels in doel, in de play-downs tweemaal met 1-0 te winnen van Eintracht Braunschweig.[10]

Eerste doelman bewerken

Na het vertrek van Benaglio in 2017 werd Casteels de onbetwistbare eerste doelman bij Wolfsburg. Casteels, die voordien met het rugnummer 28 speelde bij Wolfsburg, erfde ook het rugnummer 1 van zijn naar AS Monaco vertrokken voorganger. Daarbovenop kreeg de Belg ook nog een contractverlenging tot 2021.[11] Ook in het seizoen 2017/18 had Wolfsburg barragewedstrijden nodig om zich te redden (ditmaal tegen Holstein Kiel), maar toch nam het Duitse toonaangevende voetbalmagazine Kicker hem op het einde van het seizoen op in zijn Elftal van het Jaar.[12][13] In de zomer van 2018 werd zijn naam genoemd bij FC Barcelona als potentiële opvolger voor Jasper Cillessen.[14][15]

In de zomer van 2018 kreeg Casteels er met de Oostenrijkse doelman Pavao Pervan een stevige concurrent bij, maar de Belg bleef eerste doelman.[16] Na twee moeilijke seizoenen eindigde Wolfsburg in het seizoen 2018/19 zesde. In december 2019 werd het contract van Casteels opengebroken tot 2024.[17][18]

In het seizoen 2020/21 zette Casteels een straffe prestatie neer door zijn netten 673 minuten schoon te houden in de Bundesliga.[19][20] Op 18 mei 2020 speelde hij tegen FC Augsburg zijn 156e Bundesliga-wedstrijd, een evenaring van het aantal dat Jean-Marie Pfaff tussen 1982 en 1988 behaalde.[21] In mei 2021 plaatste Casteels zich met Wolfsburg voor de Champions League, nadat de club vierde eindigde in de Bundesliga – het beste resultaat sinds de tweede plaats in 2015.[22]

In de zomer van 2021 kreeg Casteels er met Aster Vranckx, Sebastiaan Bornauw en Dodi Lukebakio drie landgenoten bij in de Volkswagen-Arena. In augustus van dat jaar duidde Mark van Bommel, de nieuwe trainer van Wolfsburg, de doelman aan als nieuwe aanvoerder van de club.[23] In maart 2022 bereikte Casteels een mijlpaal: hij speelde zijn 220ste wedstrijd in de Bundesliga. Geen enkele Belg speelde er meer. Hiermee brak hij het record van Daniel Van Buyten.[24]

Statistieken bewerken

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Europa Supercup Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 KRC Genk   België Jupiler Pro League 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2010/11 0 0 0 0 0 0 — 0 0
Club Totaal 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2011/12 TSG 1899 Hoffenheim II   Duitsland Regionalliga Süd 23 0 0 0 — — 23 0
2012/13 Regionalliga Südwest 7 0 0 0 — — 7 0
2014/15 2 0 0 0 — — 2 0
Club Totaal 32 0 0 0 0 0 0 0 32 0
2012/13 TSG 1899 Hoffenheim   Duitsland Bundesliga 18 0 0 0 — — 18 0
2013/14 23 0 2 0 — — 25 0
2014/15 0 0 0 0 — — 0 0
Club Totaal 41 0 2 0 0 0 0 0 43 0
2014/15 VfL Wolfsburg   Duitsland Bundesliga 0 0 0 0 0 0 — 0 0
Club Totaal 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
2014/15 → Werder Bremen   Duitsland Bundesliga 6 0 1 0 — — 7 0
Club Totaal 6 0 1 0 0 0 0 0 7 0
2015/16 VfL Wolfsburg   Duitsland Bundesliga 13 0 1 0 2 0 1 0 17 0
2016/17 22 0 2 0 — — 24 0
2017/18 36 0 3 0 — — 39 0
2018/19 26 0 3 0 — — 29 0
2019/20 26 0 1 0 5 0 — 32 0
2020/21 32 0 3 0 2 0 — 37 0
2021/22 7 0 1 0 2 0 — 10 0
2022/23 34 0 2 0 — — 36 0
2023/24 7 0 1 0 — — 8 0
Club Totaal 162 0 14 0 11 0 1 0 188 0
Carrière totaal 241 0 17 0 11 0 1 0 270 0
Statistieken bijgewerkt tot en met 11 oktober 2021.[25][26]

Interlandcarrière bewerken

Casteels speelde in diverse nationale jeugdelftallen van België. In 2011 nam hij met de Belgische U19 deel aan het EK onder 19 in Roemenië.[27] Casteels kreeg in de eerste groepswedstrijd een basisplaats tegen Spanje, maar na nauwelijks dertien minuten werd hij uitgesloten.[28] Thomas Kaminski verving hem in doel en stond vervolgens ook onder de lat in de groepswedstrijden tegen Turkije en Servië.

Op 16 mei 2013 werd hij voor de eerste keer geselecteerd voor het Belgisch voetbalelftal voor een oefeninterland tegen de Verenigde Staten. Ook Thorgan Hazard en Maxime Lestienne werden voor het eerst geselecteerd. Later werd bekend dat hij voor deze wedstrijd moest passen omdat hij met zijn club Hoffenheim degradatiewedstrijden moest spelen. Hij werd vervangen door Thomas Kaminski. Op 8 augustus 2013 werd Casteels als derde doelman opgeroepen voor een oefeninterland tegen Frankrijk, maar tot een interlanddebuut kwam het niet.

Op 6 april 2014 brak Casteels in de competitiewedstrijd tussen Hoffenheim en Hertha BSC zijn scheenbeen na een ongelukkig contact met Adrián Ramos.[29] Casteels raakte niet meer op tijd fit voor het WK 2014 en werd vervangen door Sammy Bossut als derde doelman.[30][31]

In maart 2017 werd Casteels naar aanleiding van een vriendschappelijke interland tegen Rusland voor het eerst in drie jaar nog eens opgeroepen.[32][33] Een jaar later werd Casteels, die het EK in Frankrijk had gemist ten voordele van Jean-François Gillet, geselecteerd voor het WK in Rusland.[34][35] Casteels kwam als derde doelman niet in actie op het toernooi.[36]

Op 8 september 2020 maakte Casteels zijn interlanddebuut tegen Ijsland in een wedstrijd voor de UEFA Nations League 2020/21.[37] Hij werd echter na 54 minuten vervangen door Simon Mignolet nadat hij in botsing kwam met een tegenstander. De Rode Duivels wonnen de wedstrijd met 5-1. Een jaar later miste hij het EK 2020 vanwege een noodgedwongen operatie na het seizoen.[38] Door blessures van Thibaut Courtois en Simon Mignolet speelde hij zijn tweede interland op 8 september 2021 – uitgerekend een jaar na zijn debuutinterland – in een WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wit-Rusland.[39][40]

Interlands bewerken

Interlands van Koen Casteels
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij   VfL Wolfsburg
1. 8 september 2020   België – IJsland   5 – 1 UEFA Nations League 2020/21 -
2. 8 september 2021   Wit-Rusland −   België 0 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
3. 16 november 2021   Wales - België   1 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
4. 11 juni 2022   Wales - België   1 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
5. 28 maart 2023   Duitsland - België   2 – 3 Vriendschappelijk -
6. 9 september 2023   Azerbeidzjan – België   0 – 1 Kwalificatie EK 2024 -
7. 12 september 2023   België – Estland   5 – 0 Kwalificatie EK 2024 -
8. 19 november 2023   België – Azerbeidzjan   5 – 0 Kwalificatie EK 2024 -
Totaal 0
Statistieken bijgewerkt t/m 12 september 2023[41][42]

Erelijst bewerken

Competitie Aantal Jaren
  VfL Wolfsburg
DFB Pokal 1x 2014/15
DFL-Supercup 1x 2015
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
  België
Wereldkampioenschap voetbal 1x   2018

Zie ook bewerken

Zie de categorie Koen Casteels van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Koen_Casteels&oldid=67273109"