Kleine zee-eik
De kleine zee-eik (Fucus spiralis) is een bruinwier.
| Kleine zee-eik | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Kleine zee-eik (Fucus spiralis) | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Fucus spiralis L., 1753 | |||||||||||||||
.jpg)
| |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Kleine zee-eik op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Beschrijving bewerken
De kleine zee-eik wordt 15 tot 20 cm centimeter lang en is gevorkt vertakt. De platte lamina (bladeren) van ongeveer 1 à 2 cm breed ontspringen vrijwel direct uit een hechtschijf en hebben een prominente middennerf. Het thallus heeft de neiging spiraalsgewijs te draaien (vandaar de naam Fucus spiralis), maar dit is geen betrouwbaar kenmerk. Er zijn geen gasblazen.
Deze soort lijkt op Fucus vesiculosus var. evesiculosus.
Kleur bewerken
Voortplanting bewerken
De voortplantingsorganen vormen afgeronde zwellingen aan de uiteinden van de takken, gewoonlijk in paren, elk met een smal, plat en steriel randje.
Biotoop bewerken
Hoog in het intergetijdengebied op rotsen, stenen en strandhoofden. Deze soort vormt daar een aparte band, net onder die van groefwier Pelvetia canaliculata - Linnaeus), maar boven blaaswier (Fucus vesiculosus).
Verspreiding bewerken
Algemeen op de kusten van West-Europa, de Britse Eilanden, de Canarische Eilanden en de noordoostelijke kusten van Amerika.
Externe link bewerken
- (en) Fucus spiralis, www.algaebase.org