Kimberley Bos

Nederlandse skeletonner

Kimberley Bos (Ede, 7 oktober 1993) is een Nederlandse skeletonster.

Kimberley Bos
Kimberley Bos in 2018 bij De Wereld Draait Door
Geboortedatum 7 oktober 1993
Geboorteplaats Ede, Nederland
Sportieve informatie
Discipline Skeleton
Trainer / Coach Joska Le Conté
Eerste titel Europees kampioen
Olympische Spelen 2018, 2022
Medailles
Olympische Winterspelen
Brons Peking 2022 Individueel
Europese kampioenschappen
Goud Sankt Moritz 2022 Individueel
Wereld kampioenschappen
Zilver Sankt Moritz 2023 Individueel
Portaal  Portaalicoon   Sport
Bos tijdens de wereldbekerwedstrijd in Lake Placid (2017)

Biografie bewerken

Bos nam vanaf 2009 deel aan de nationale jeugdselecties in het bobsleeën. Met Mandy Groot won ze in 2012 brons op de Olympische Jeugdwinterspelen. In 2013 maakte ze de overstap naar skeleton. In 2016 won ze zilver op het wereldkampioenschap junioren. Op de wereldkampioenschappen skeleton 2017 werd Bos veertiende. Bij de wereldbekerwedstrijd op 12 januari 2018 in Sankt Moritz bereikte ze de dertiende plaats op de world cup ranglijst, maar Bos plaatste zich toch voor de Olympische Winterspelen 2018 door de schorsing van Jelena Nikitina. Ze was hiermee de eerste Nederlands olympische deelnemer in skeleton.[1] Op de Spelen behaalde ze een achtste plaats.

In het wereldbekerseizoen 2020/2021 haalde Bos in vijf van de acht races het podium en werd ze derde in het eindklassement. In het seizoen wereldbekerseizoen 2021/2022 won ze twee wereldbekerwedstrijden, stond ze nog viermaal op het podium en werd eerste in het eindklassement. Ze werd ditzelfde seizoen, bij de 8e wereldbekerwedstrijd op 14 januari, ook Europees kampioene. Op 11 en 12 februari 2022 nam ze voor de tweede maal deel aan de Olympische Winterspelen, waar ze, gecoacht door Kristan Bromley, de bronzen medaille won. Dit was de tweede medaille buiten de schaatssport om voor Nederland na de gouden medaille van Nicolien Sauerbreij in het snowboarden in 2010.

Op het WK 2023 in het Zwitserse Sankt Moritz won Kimerley Bos een zilveren medaille.[2] Het verschil met de Duitse wereldkampioen Susanne Kreher was na vier runs slechts 0,01 seconde. In het wereldbekerseizoen 2023/24 behaalde ze voor de tweedemaal de eindzege.

Resultaten bewerken

OS bewerken

Jaar Plaats Rang
2018   Pyeongchang 8e
2022   Peking  

WK bewerken

Jaar Plaats Rang
2016   Igls 8e
2017   Königssee 14e
2019   Whistler 13e
2020   Altenberg 15e
2021   Altenberg 11e
2023   Sankt Moritz  
2024   Winterberg 9e

WK junioren bewerken

Jaar Plaats Rang
2012   Igls 13e*
2014   Winterberg 10e
2015   Altenberg 10e
2016   Winterberg  
2017   Sigulda 5e
* in de 2-bob met Mandy Groot

EK bewerken

Jaar Plaats Rang
2017   Winterberg 5e
2018   Igls 5e
2019   Igls 12e
2020   Sigulda 9e
2021   Winterberg 6e
2022   Sankt Moritz  
2023   Altenberg 4e
2024   Sigulda 5e
de EK's zijn een geselecteerde wereldbekerwedstrijd minus de deelnemende niet-Europeanen

Wereldbeker bewerken

Eind- en dagklasseringen
Seizoen Rang Punten #1 #2 #3 #4 #5 #6 #7 #8
2016/17 12e 988 20e 12e 13e 7e 5e 13e  
2017/18 14e 905 12e 10e 16e 24e 7e 7e 20e 17e
2018/19 13e 984 9e 9e 16e 17e 8e 14e 13e 18e
2019/20 24e 359 17e DNS 24e 19e 9e
2020/21   1326         7e 12e  
2021/22   1600     6e   10e      
2022/23   1562 5e 7e 5e     5e   4e
2023/24   1570 8e         6e 5e  
Wereldbekerzeges
Datum Plaats
10 december 2021   Winterberg
7 januari 2022   Winterberg
6 januari 2023   Winterberg
10 februari 2023   Innsbruck-Igls
15 december 2023   Innsbruck-Igls
12 januari 2024   Sankt Moritz