Kalki (hindoeïsme)

(Doorverwezen vanaf Kalkin (hindoeïsme))

Kalki (Sanskriet: कल्कि) of Kalkin is in het hindoeïsme de geprofeteerde tiende en laatste Incarnatie van de god Vishnu.

Een beeld van Kalki
De tien avatars van Vishnu

Kalki wordt in de Purana's beschreven als een incarnatie van god die een einde maakt aan de donkerste en destructiefste periode van de mensheid, het huidige tijdperk (Kali Yuga), om onrechtvaardigheid (adharma) te bestrijden en een nieuwe tijdperk (Satya Yuga) in te luiden. Het tijdperk Kali Yuga zou maximaal nog 428 eeuwen duren.

De beschrijving en kenmerken van Kalki verschillen tussen de verschillende Purana's.

De profetie van de Kalki komt ook voor in sikh-teksten[1] en in boeddhistische teksten, zoals de Kalachakra -Tantra van het Tibetaans boeddhisme. [2] [3] [4]

Etymologie bewerken

De naam Kalki is afgeleid van Kal, wat ‘tijd’ betekent in het Sanskriet.

Verschijning bewerken

Kalki zal als een ruiter op een wit paard met een vurig zwaard aan de hemel verschijnen. Het wapen komt van de god Agni, de vuurgod, en wordt versterkt door de god van de zon Surya. Dan doodt hij de bron van alle kwaad op deze wereld, de asura Kali (niet te verwarren met de godin Kálii). Het zwaard wordt soms aangeduid als de 'verpersoonlijking van wijsheid'.

Voorts wordt hij dikwijls als de beëindiger van de wereld gezien, een opvatting die door anderen wordt bestreden. De wereld zelf gaat niet ten onder, maar er zal wel een einde komen aan het huidige tijdperk. Door toedoen van Kalki zal een nieuw, beter tijdperk aanbreken, waardoor Kalki vaak de functie van held vervult.

Personen die beweerd hebben Kalki te zijn bewerken

Door de geschiedenis heen hebben veel mensen beweerd Kalki te zijn.

  • Kalki Bhagavan, oprichter van Oneness University.
  • Samael Aun Weor, oprichter van de Universele Christelijke Gnostische Beweging.
  • Riaz Ahmed Gohar Shahi, oprichter van de Messiah Foundation International.

Zie ook bewerken

Referenties bewerken

  1. Rinehart, Robin (2011), Debating the Dasam Granth. Oxford University Press, 29–30. ISBN 978-0-19-975506-6.
  2. Donald S. Lopez Jr. (2015), Buddhism in Practice. Princeton University Press, 202–204. ISBN 978-1-4008-8007-2.
  3. Perry Schmidt-Leukel (2017), Religious Pluralism and Interreligious Theology: The Gifford Lectures. Orbis, 220–222. ISBN 978-1-60833-695-1.
  4. [a] Björn Dahla (2006), Exercising Power: The Role of Religions in Concord and Conflict. Donner Institute for Research in Religious and Cultural History, 90–91. ISBN 978-952-12-1811-8. , [b] David Burton (2017), Buddhism: A Contemporary Philosophical Investigation. Taylor & Francis, p. 193. ISBN 978-1-351-83859-7. [c] Johan Elverskog (2011), Islam and Tibet: Interactions Along the Musk Routes. Ashgate Publishing, 293–310. ISBN 978-0-7546-6956-2.
  5. Juergensmeyer, Mark (2006), Oxford Handbook of Global Religions. Oxford University Press, Oxford, p. 520. ISBN 978-0-19-513798-9.
  6. Effendi, Shoghi, God Passes By. Baha'i Publishing Trust, p. 94.
  7. Bassuk, Daniel E. (1987), Incarnation in Hinduism and Christianity: The Myth of the God-Man. Palgrave Macmillan, 146–147. ISBN 978-1-349-08642-9.
  8. Robertson, John M. (2012), Tough Guys and True Believers: Managing authoritarian men in the psychotherapy room. Routledge, 62–63. ISBN 978-1-136-81774-8.
  9. Robinson, R. (2003), Religious Conversion in India: Modes, motivations, and meanings. Oxford University Press, 44, 108–113. ISBN 978-0-19-566329-7.
  10. Sikand, Y. (2004), Muslims in India Since 1947: Islamic perspectives on inter-faith relations. Taylor & Francis, 162–171. ISBN 978-1-134-37825-8.
Zie de categorie Kalki van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.