Grote Ringlijn

Metrolijn ; Grote Ring; Большая кольцевая
Statistieken
Geopend	26 februari 2018
Lengte	70 km
Overige lijnen
	RAL BIR; ;
Portaal	Openbaar vervoer

De Grote Ringlijn (Russisch: Большая кольцевая линия) is de buitenste ringlijn van de metro van Moskou. De lijn is in de jaren 60 van de twintigste eeuw goedgekeurd en in de planning opgenomen.^[1] Het is, samen met lijn 12, een van de twee metrolijnen die niet aansluit op de Koltsevaja-lijn. Het depot van de lijn ligt bovengronds ten zuiden van Varsjavskaja langs de spoorlijn naar de Wolgaregio.

Geschiedenis bewerken

ZiL verlenging bewerken

In het algemeen ontwikkelingsplan van de Moskouse metro van 1938^[2] was al sprake van een verlenging van de Zamoskvoretskaja-lijn ten zuiden van Zavod im Stalin (ZiS). Het zuidelijke eindpunt zou komen bij de zogeheten ZiS-nederzetting tussen de huidige stations Varsjavskaja en Kachovskaja, waar veel personeel van ZiS woonde. Na de dood van Stalin werd de autofabriek (Avtozavodskaja) omgedoopt in Zavod imeni Lichatsjova, maar de roep om een metroverbinding voor het personeel bleef bestaan.

Buitenring bewerken

In de jaren zestig van de twintigste eeuw werd gezocht naar mogelijkheden om reizigers buiten het centrum om tussen de buitenwijken te laten reizen. Hieruit kwam het plan voor een buitenringlijn ongeveer halfweg de Koltsevaja-lijn en de MKAD, die in het ontwikkelingsplan voor de metro uit 1965 werd opgenomen. Het zuidoost kwadrant zou lopen van Kachovskaja naar Sjosse Enthusiastov via station Pererva en metrostation Ljublino. Het noordoost kwadrant zou vervolgens de ringspoorlijn volgen tot de kruising met de spoorlijn Moskou - St. Petersburg. Het noordwest kwadrant zou vervolgens via Vojkovskaja en Karamysjevskaja, het op 5 juli 1965 een na westelijkste station, Koentsevskaja bereiken. Dit laatste station zal op de Grote Ringlijn de naam Mozjajskaja krijgen. Het zuidwest kwadrant loopt van hier naar Kachovskaja. Begonnen werd met de aanleg van zuidoost kwadrant, waarbij het beoogde kruisingsstation met lijn 2, Kasjirskaja meteen viersporig werd uitgevoerd om overstappen op hetzelfde perron mogelijk te maken. Tegelijk met de bouw van deze stations werd ook de verlenging van lijn 2 tot Kasjirskaja ter hand genomen. Hiermee werd de ZiL-verlenging in de periode 1965-1969 alsnog gerealiseerd.^[3] De ZiL-verlenging werd op 11 augustus 1969 geopend als zuidelijk deel van lijn 2. De bouw van de buitenringlijn kwam daarna tot staan en eind 1984 verscheen in de Pravda een artikel^[4] waarin o.a. gesteld werd dat de buitenringlijn de opstoppingen in de metro niet zou oplossen waarop in 1987 een plan kwam met vier randlijnen in plaats van de buitenringlijn. In 1990 zijn nog twee stations, namelijk Oelitsa Podbelskogo en Tsjerkizovskaja, van de buitenringlijn geopend, zij het als onderdeel van lijn 1.

Kachovskaja-lijn bewerken

Het depot van de Grote Ringlijn

In afwachting van de verdere verlenging van lijn 2 in zuidelijke richting werden de drie stations van de Grote Ringlijn op 11 augustus 1969 in dienst genomen als de laatste drie stations van lijn 2. Op 28 maart 1984 werd de verdere verlenging van lijn 2 geopend en werd het traject naar Kachovskaja een zijlijn van lijn 2. De treinen reden nu om en om over de zijlijn of verder naar het zuiden. Naarmate lijn 2 aan de zuidkant steeds verder verlengd werd veranderde ook de verhouding in reizigers aantallen tussen de beide takken en werd besloten om slechts 1 op de 3 treinen via de zijlijn te laten rijden. Vanwege de aanhoudende logistieke problemen werd besloten om aan de noordkant van Kasjirskaja een keerspoor te bouwen en op 20 november 1995 werd dit in gebruik genomen. Sindsdien fungeerde de zijlijn operationeel als zelfstandige lijn waarop een pendeldienst werd onderhouden. Deze zelfstandige zijlijn met drie stations kreeg in 1995 het lijnnummer 11 en werd Kachovskaja-lijn genoemd en de perrons van deze lijn 11 kregen bij Kasjirskaja stationsnr 160. Met 3,4 kilometer was het de kortste lijn van het net. In 2016 werd, in verband met de geplande opening van vijf nieuwe stations aan het einde van dat jaar, het lijnnummer gewijzigd in 11A^[5], de betreffende stations werden echter pas op 26 februari 2018 geopend. In verband met de aansluiting van de tunnels ten westen van Kachovskaja werd dat station op 30 maart 2019 gesloten en op 26 oktober 2019 werd de dienst op lijn 11A gestaakt in afwachting van de integratie in de Grote Ringlijn op 1 maart 2023.

Helemaal rond bewerken

De Grote Ringlijn

De bouw van de Grote Ringlijn was na 1969 tot staan gekomen, maar in het tienjarenplan 2011-2020 is de Buitenringlijn als het project Derde overstap contour weer opgenomen. Hierdoor wordt onder lijnnummer 11 alsnog een Grote Ringlijn gebouwd, zij het via een andere route dan in de aanvankelijke plannen. In het plan uit 1965 liep het noordelijke deel vrijwel gelijk met de ringspoorlijn uit 1908. Deze ringspoorlijn is echter in september 2016 als lijn 14 heropend voor personenverkeer, zodat het noordelijke deel van de Grote Ringlijn en stuk dichter bij het centrum komt te liggen. De eerste vijf stations aan de westkant van het centrum zijn geopend op 26 februari 2018, dit deeltraject is als lijn 11 in de dienstregeling opgenomen. Op 30 december 2018 werd het zesde station Savjolovskaja geopend. In november 2017 werd besloten om de werknaam Derde overstap contour te vervangen door Bolsjaja Koltsevaja Linija (Grote Ringlijn), op 1 maart 2023 werden de laatste delen van de lijn geopend voor het reizigersverkeer.

Zuidwest bewerken

Het zuidwest kwadrant zal alsnog worden aangelegd conform het oorspronkelijke plan. De opening van het deel van Kachovskaja en Mitsjoerinski Prospekt was gepland voor 2018. De overige drie stations tot Mozjajskaja een jaar later. Door vertraging bij de bouw van de stations door wijzigingen in de ontwerpen is het westelijke deel van de grote ringlijn op 7 december 2021 geopend samen met de heropening van de drie stations uit 1969.

Zuidoost bewerken

De al in 1969 geopende stations, de Kachovskaja-lijn, van het Zuidoost kwadrant worden uiteindelijk opgenomen in de Grote Ringlijn. De rest van het zuidoost kwadrant is herzien en komt ongeveer één station dichter bij het centrum te liggen dan in het oorspronkelijke plan, de opening van dit stuk was gepland voor 2019 maar zou volgens het opleveringsschema uit 2019 pas in 2023 gereed komen, hetgeen op 1 maart 2023 een feit was. Het station Nizjegorodskaja heeft vier sporen om overstappen op hetzelfde perron met de Nekrasovskaja-lijn mogelijk te maken.

Noordoost bewerken

Het noordoost kwadrant van de buitenringlijn is niet opgenomen in de Derde overstap contour en de twee reeds gebouwde stations zullen geen deel uitmaken van de Grote ringlijn. In plaats daarvan is een route gekozen langs de derde autoring die langs de noord en oost rand van de binnenstad de stations Delovoj Tsentr en Nizhegorodskaja verbindt en daarna verder naar het zuidoosten loopt. Het gevolgde traject valt samen met het noordelijke deel van een voorstel uit 1938 voor de Koltsevaja-lijn, die uiteindelijk dichter langs het centrum is gelegd. De destijds geplande stations; "Rizjski station" thans Rzjevskaja, Lefortovo en "Hamer en sikkel fabriek" thans Aviamotornaja zullen alsnog worden gebouwd als onderdeel van de Grote Ringlijn. Het deeltraject tussen Elektrozavodskaja en Nizhegorodskaja werd tot 20 februari 2023 als onderdeel van lijn 15 worden geëxploiteerd, sindsdien is het deeltraject ten zuidoosten van Nizhegorodskaja 2023 operationeel zelfstandig. Na de aansluiting van de sporen van de rest van de Grote Ringlijn werd de ring op 1 maart 2023 gesloten en rijdt lijn 11 de hele ronde.

Noordwest bewerken

Van het noordwest kwadrant worden slechts twee stations gerealiseerd en ten noorden van Nizjnije Mnjovniki buigt de lijn dan af naar het oosten om bij Chorosjovskaja aan de route langs de derde autoring aan te takken. Petrovski Park was in het Ringlijn voorstel van 1938 al opgenomen als Dinamo. Sjelepicha en Delovoj Tsentr zijn onderdeel van de Roebljevo-Archangelsk-lijn maar worden vooralsnog als zijlijn van lijn 11 geëxploiteerd het traject tussen Sjelepicha en Savjolovskaja zowel door lijn 11 als door lijn 8a bediend en er is geopperd dat na voltooiing van de tunnels aan de noordrand van de stad een doorgaande dienst tussen Nekrasovska en Rasskazovka kan worden geopend zolang lijn 8 niet is voltooid.

Metrostations bewerken

Hier worden ook overstapmogelijkheden met treinverbindingen aangegeven.

Station	Opening	Nr.	Opmerkingen
Delovoj Tsentr	26 feb 2018		Roebljevo-Archangelsk-lijn, tijdelijk lijn 11
Sjelepicha	26 feb 2018		Roebljevo-Archangelsk-lijn, tijdelijk lijn 11
Chorosjovskaja	26 feb 2018		Derde overstap contour
CSKA	26 feb 2018		Tijdens de bouw Chodynskoje Polje genoemd
Petrovski Park	26 feb 2018		Derde overstap contour
Savjolovskaja	30 dec 2018		Tijdens de bouw Nizjnjaja Maslovka genoemd
Marina Rosjtsja	1 maart 2023		Derde overstap contour
Rizjskaja	1 maart 2023		Derde overstap contour
Sokolniki	1 maart 2023		Derde overstap contour
Elektrozavodskaja	31 december 2020		Opening als onderdeel van lijn 15 Sinds 1 maart 2023 lijn 11.
Lefortovo	27 maart 2020		Opening als onderdeel van lijn 15 Sinds 1 maart 2023 lijn 11.
Aviamotornaja	27 maart 2020		Opening als onderdeel van lijn 15 Sinds 1 maart 2023 lijn 11.
Nizjegorodskaja	27 maart 2020		Opening sporen Grote Ringlijn op 1 maart 2023
Tekstilsjtsjiki	1 maart 2023
Petsjatniki	1 maart 2023
Nagatinski Zaton	1 maart 2023
Klenovij Boelvar	1 maart 2023
Kasjirskaja	11 aug 1969	160
Varsjavskaja	11 aug 1969	027
Kachovskaja	7 december 2021 (11 aug 1969)	026
Zjoezino	7 december 2021
Vorontsovskaja	7 december 2021
Oelitsa Novarotov	7 december 2021
Prospekt Vernadskogo	7 december 2021
Mitsjoerinski Prospekt	7 december 2021
Aminjevskoje Sjosse	7 december 2021
Davydkovo	7 december 2021
Koentsevskaja	7 december 2021
Terechovo	7 december 2021
Mnjovniki	1 april 2021
Narodnoje Opoltsjenje	1 april 2021

Zie de categorie Grote Ringlijn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Hans-Werner Schleife c.s.: Lexikon Metros der Welt. Motorbuch Verlag, Oost-Berlijn 1985. ISBN 3-613-01068-2. Blz. 206
↑ De metrokaart uit 1938 inclusief de geplande trajecten. Gearchiveerd op 27 mei 2023.
↑ Mark Ovenden: Metro maps of the world. Capital Transport Publishing, Harrow Weald 2003. ISBN 185414 272 0. Blz. 25
↑ Pravda, 27 december 1984
↑ De metrokaart van 2016. Gearchiveerd op 29 mei 2023.

[1] Hans-Werner Schleife c.s.: Lexikon Metros der Welt. Motorbuch Verlag, Oost-Berlijn 1985. ISBN 3-613-01068-2. Blz. 206

[2] De metrokaart uit 1938 inclusief de geplande trajecten. Gearchiveerd op 27 mei 2023.

[3] Mark Ovenden: Metro maps of the world. Capital Transport Publishing, Harrow Weald 2003. ISBN 185414 272 0. Blz. 25

[4] Pravda, 27 december 1984

[5] De metrokaart van 2016. Gearchiveerd op 29 mei 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]