Julius Lothar Meyer

Duits scheikundige (1830-1895)

Julius Lothar Meyer (Varel, 19 augustus 1830Tübingen, 11 april 1895) was een Duits scheikundige. Hij was tijdgenoot en concurrent van Dmitri Mendelejev voor het opstellen van de eerste periodieke tabel van chemische elementen.

Julius Lothar Meyer
Julius Lothan Von Meyer
Julius Lothar Meyer
Algemene informatie
Land Groothertogdom Oldenburg
Geboortedatum 19 augustus 1830
Geboorteplaats Varel
Overlijdensdatum 11 april 1895
Overlijdensplaats Tübingen
Doodsoorzaak beroerte, 11111 Repunit
Begraafplaats Tübingen
Wijze van overlijden natuurlijke dood
Werk
Beroep scheikundige, academisch docent
Werkveld scheikunde
Werkgever(s) Eberhard-Karls-Universiteit, Karlsruhe Institute of Technology, Universiteit van Wrocław, Eberswalde University for Sustainable Development
Bekende werken periodiek systeem
Functies rector magnificus
Leerlingen Alfred Einhorn
Promovendi Alfred Einhorn, Karl Seubert, John Harper Long
Studie
School/universiteit Julius Maximilians-Universiteit, Ruprecht-Karls-universiteit, Universiteit van Zürich
Leerling van Carl Ludwig, Friedrich Kekulé
Promotor Robert Bunsen
Academische graad Doctor of Medicine, habilitatie
Kunst
Beïnvloed door Franz Ernst Neumann, Gustav Robert Kirchhoff
Persoonlijk
Talen Duits
Diversen
Lid van Russische Academie van Wetenschappen, Pruisische Academie van Wetenschappen
Prijzen en onderscheidingen Davy-medaille (1882)[1]
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Classificatie van de atomen per volume bewerken

In 1870 maakte Meyer een grafiek die atoomvolumes afbeeldt tegen atoomgewicht. De schets is gebaseerd op de gegevens van de "Periodieke Grafiek van de Atomen".[2] Hij mat het volume van de waarde van één atoomgewicht van elk element -namelijk één mol- en stelde dat het aantal atomen in elke mol hetzelfde was. De gemeten volumes moeten dan de relatieve volumes van de individuele atomen vertegenwoordigen. Die volumes in kaart gebracht tegen de atoomgewichten tonen dat er een patroon is – ongeveer zoals golven met kammen en troggen, of heuvels en valleien.

Een reeks in dat patroon begint met elk element aan de bovenkant van elk van die pieken. Dat zijn lithium, natrium, kalium, rubidium en cesium. Na elk ervan is er een herhaald patroon. Een belangrijke observatie die Meyer deed was de verandering in lengte van dat het herhalingspatroon. In tegenstelling tot John Newlands octaven waren deze groepen niet altijd van dezelfde lengte. waterstof vormde zelf een aparte groep, lithium tot fluor was een andere groep, natrium tot chloor een andere groep, evenals kalium tot broom.

In het begin zijn er kleine groepen, gevolgd door grotere groepen. Samenvattend is er het herhalen van de periodiciteit van het atoomvolume, maar de periodes veranderden in grootte. De eerste periode is binnen één element lengte – waterstof. De tweede en derde periodes zijn zeven in lengte. De vierde en vijfde periodes zijn zeventien elementen in lengte. Door het werk van Meyer zijn de edelgassen ontdekt, zodat er nu één element meer bestaat in elke periode van schillen (2, 8, 8, 18, 18.)