Joop van Santen
Joseph (Joop) van Santen (Rotterdam, 7 maart 1908 - Zandvoort, 22 april 1992) was een Nederlandse politicus en econoom. Zoon van Wilhelmus Johannes Abraham van Santen (Rotterdam, 1881 - Amsterdam,1959) en Jeanne Molitor (Brussel 1884 – Rotterdam 1970).
| Joop van Santen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Joseph (Joop) van Santen | |||
| Geboren | Rotterdam, 7 maart 1908 | |||
| Overleden | Zandvoort, 22 april 1992 | |||
| Partij | CPN | |||
| Politieke functies | ||||
| 1945 - 1949 | Lid CPN-partijbestuur | |||
| 1945 - 1949 | Lid gemeenteraad Amsterdam | |||
| 1946 - 1952 | Lid Eerste Kamer | |||
| ||||
Biografie bewerken
Hij werd in 1930 lid van de Communistische Partij van Nederland en was actief in het Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog.
Van 1945 tot 1949 had hij zitting in het CPN-partijbestuur en was hij ook lid van de gemeenteraad van Amsterdam. Van 1946 tot 1952 was hij voorzitter van de Eerste Kamerfractie van de CPN. Wegens conflicten met onder anderen partijleider Paul de Groot verliet hij de CPN in 1955. Het conflict draaide om het marxisme-leninisme "dat Van Santen inmiddels als een intolerante en veel te materialistische maatschappijbeschouwing was gaan zien".[1]
Hij was daarna enige jaren zakenman en ging economische wetenschappen studeren aan de toenmalige Gemeente Universiteit, de latere Universiteit van Amsterdam. In 1968 promoveerde hij aan die universiteit in de filosofie op de marxistische accumulatietheorie. Omstreeks 1975 werd hij docent aan de UvA. Hij publiceerde onder meer Weimar 1933. Democratie tussen fascisme en communisme.
Persoonlijk bewerken
Joop van Santen was een broer van schrijver-kunstenaar Aimé van Santen, die onder andere publiceerde onder het pseudoniem Jan Molitor.
Van Santen was getrouwd met Joop Moes (1911-1998), ze hadden twee kinderen, Eva (1943) en Gerrit (1946).
In het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog (herfst 1944-mei 1945) bood het echtpaar onderdak aan een aantal Joodse onderduikers waaronder Henny de Swaan-Roos en Meik de Swaan met enkele familieleden. Ze zaten ondergedoken in het achterhuis van hun woning aan de Herengracht.
Na zijn vertrek uit de CPN werden Van Santen en zijn kinderen nog jaren achtervolgd door de Binnenlandse Veiligheidsdienst. Hij schrijft er over in 'Neurenberg in Nederland, onthullingen over de bvd'.[2]
Publicaties bewerken
- 1968: De marxistische accumulatietheorie (dissertatie)
- 1970: Welvaart en welzijn
- 1983: Weimar 1933. Demokratie tussen fascisme en kommunisme
- 1985: Arbeid, plicht en vrijheid
- 1991: Geld. Teken van geestelijke vrijheid
Externe links bewerken
Bron bewerken
Referenties bewerken
- ↑ Necrologie, De Volkskrant van 24 april 1992
- ↑ van Santen, Joop (1967). Neurenberg in Nederland, onthullingen over de bvd. De Nieuwe Stem (jaargang 22): 1-17. Gearchiveerd van origineel op 12 mei 2022. Geraadpleegd op 5 april 2021.